Bo myślimy nad wszystkim co się zdarzyło. I nad tym co będzie nikt nas nie widzi , nie słyszy. Zastanawiamy się jak to mogło wyglądać. Co moglibyśmy zrobić jeszcze raz, inaczej , może nawet lepiej.
Trudne pytanie.. Przyjaźń jest to coś wspaniałego,ale tylko wtedy,kiedy twoi przyjaciele są prawdziwi.Wspieracie się na wzajem,zawsze możecie na siebie liczyć,nie okłamujecie się,wiecie,że nawet jak cały świat stanie przeciwko wam to macie siebie,spędzacie kupę czasu razem,nigdy się nie zostawicie i umiecie wybaczać sobie na wzajem. Tych zalet można wymieniać i wymieniać.Przyjaźń czasem jest cenniejsza niż miłość,bo miłość przeminie,a przyjaźń zostanie na zawsze..Jednak kiedy trafisz na fałszywego przyjaciela/przyjaciółkę to już nie jest fajne...W końcu się to wyda,np jak odchodzi do kogoś innego,albo nie umie ci czegoś wybaczyć,to jest znak,że ta przyjaźń nie była prawdziwa.Wtedy długo cierpisz i dużo czasu mija za nim się pozbierasz. Ale nawet jak już jest lepiej to gdzieś w środku jesteś bardzo zraniona i trudno ci zaufać i właśnie tak jak Brunetka zaczynasz myśleć,że tej przyjaźni nie ma,że nie istnieje,ale ona jest,tylko trzeba w to wierzyć i zastanowić się dobrze,za nim sie z kimś zaprzyjaźni