Hanako

Rozpadam się na milion części, nie wiem, co mam już robić. Chcę zniknąć. Jednak wiem, co to niesie za sobą. Mam świadomość, jak boli strata kogoś nam bliskiego.
Mam bliskich, dla nich jestem. Chociaż to tylko pusta egzystencja.
Co się stanie, gdy mnie zabraknie?
Jak długo pozostanę w pamięci innych?
Przecież wszystkie wspomnienia kiedyś zwiędną, więc zostanę zwyczajnie zapomniana. Prędzej czy później, to nieuniknione. Jestem już zwykłą istotą, która jest martwa w środku. Niczym się nie wyróżniam, raczej.
Ciągle zakładam na siebie te durne maski i bliskich oszukuję, czy słusznie to robię? Czy może jest ktoś, kto mógłby mi pomóc, kto wyrwałby mnie z tego stanu?

---

Tak, jest taka osoba, która mogłaby mi pomóc. A raczej ta osoba ,,była". Lamentuje ja i moje serce, tęsknię, to wszystko jest takie zbędne...
Czuję się zagubiona.

---

W te wakacje zmuszona byłam zamieszkać na pewien czas u dziadków, jest tutaj naprawdę przytulnie i pierwszy raz od dawna poczułam troskę ze strony rodziny. Lubię to miejsce. Mam okazję pozbierać myśli, uspokoić się i odpocząć. Staram się trochę czytać i ograniczyć korzystanie z internetu. Powiem szczerze, że idzie mi naprawdę dobrze.
Nocami wychodzę spacerować po lasach, jest tutaj naprawdę cudny pies. I chociaż mam uraz do psów, to ten mnie niesamowicie urzekł, ten pies coraz bardziej się do mnie przełamuje, co mnie trochę cieszy.

---

Od sierpnia prawdopodobnie wracam znowu do pracy.

View more

Od trzech dni ciągle zapominam leków, przez co znowu jestem marudna i bez życia.
Dzisiaj od rana miałam gorączkę i marudziłam pod kocami, że umieram. Później się w sumie uspokoiłam, ogarnęłam i zabrałam się za pieczenie babeczek dla swojej babuni, do której idę jutro świętować kolejny marny rok swojego życia.
Jutro też rozpoczynam kolejną niewłaściwą dietę, która może być dosyć ciężka, ponieważ mam wyznaczone ile kalorii mogę zjeść na dany dzień (drastycznie mało), a jeszcze jestem kontrolowana.
Dzisiaj pouczyłam się jeszcze, posprzątałam w końcu trochę biurko oraz podenerwowałam kota. Teraz czuję się całkiem w porządku, mam ochotę na spacer... więc może naprawdę zaraz się gdzieś przejdę.
Lasy to piękne miejsca na nocne spacery, chociaż przyznam, że dosyć niebezpieczne.
Miłej nocy. (Wstawiłam ten post wczoraj, ale usunęłam go przez kilka błędów, które rzucały się w oczy.)

View more