Szczerze mówiąc sama nie wiem. Mam takie dni, ze strasznie ciężko jest mi ruszyć się z łóżka. Ale i tak to robię bo wiem, że muszę. Mam świadomość, że musze iść do szkoły, muszę zacząć nowy dzień i jakoś go przeżyć. Bo inaczej się nie da. Nie można tylko leżeć i nic nie robić, każdy ma codziennie jakieś określone zadania, które musi wykonać. I to jest całkowicie normalne, naturalne. Nikt sie nad tym nie zastanawia. Tak jest, tak trzeba i juz.

---

A niekiedy siłę dają mi takie drobne rzeczy, które dla innych są malo istotne. Lubię myśleć rano o tym, że zobacze go w szkole. Ze będę mogła odkrywać kolejne szczegóły jego ciała i zachwycać się nimi. Ze spojrzenie jego ciemnych oczu będzie skierowane tylko na mnie... Często później czeka mnie rozczarowanie, ale i tak na samą myśl o nim czuje ekscytacje.
Motywacje daje mi tez świadomość, że czeka mnie dobry dzień w szkole. Ze będę mogła pośmiać się ze znajomymi, powloczyc się z nimi gdzieś, posłuchac głupiego gadania o bzdurach. To takie codzienne rzeczy, tak naturalne, że nikt nie przywiązuje do nich wagi. A dla mnie są niezwykłe.
Siłę daje mi myślenie o tym co zrobię po całym meczacym dniu w szkole. Szczególnie czekam na wieczory, które są zarezerwowane tylko dla mnie. Leżę w łóżku, oglądam seriale i jem. Kocham ten czas, więc myślenie rano o tym, że za parę godzin czeka mnie miły wieczór naprawdę mi pomaga.