Czytałaś Pieśni Lodu i Ognia/oglądałaś Grę o Tron? Co sądzisz?
Jeszcze nie miałam okazji, ale planuję zrobić to w najbliższym czasie. Toteż musisz uzbroić się w cierpliwość; gdy skończę czytać, na pewno znajdę to pytanie i odpowiem ponownie. ;)
Ask @Francescas13
Francesco, lubisz podróżować? Pozdrawiam serdecznie.
Uwielbiam. W przyszłości chciałabym obyć wycieczkę dookoła świata i zobaczyć jak najwięcej miejsc - od zimnych ziem Alaski, Grenlandii, fiordów Norwegii, po pustynne piaski i lasy doliny Amazonki. Szkoda jedynie, że na przeszkodzie stoją mi... no, co tu ukrywać, fundusze. To naprawdę dobijające, bo na Ziemi jest tyle pięknych miejsc, do których mnie ciągnie. A nie wyobrażam sobie, że te widoki i wspomnienia, jakie pewnie się pojawią, to wszystko mnie ominie. Byłoby to niemal nie do zniesienia.
Chociaż w sumie nie mogę narzekać, bo do tej pory udało mi się zwiedzić już sporo miejsc. Udało mi się pojechać do Francji, Hiszpanii, Włoch, Niemiec. ;)
A tutaj masz fotkę z Marsylii, z tego roku:
Chociaż w sumie nie mogę narzekać, bo do tej pory udało mi się zwiedzić już sporo miejsc. Udało mi się pojechać do Francji, Hiszpanii, Włoch, Niemiec. ;)
A tutaj masz fotkę z Marsylii, z tego roku:
Loki jest świetny, boże :')
Hah, nie zaprzeczę, fajny z niego gość. W zasadzie mogę przyznać, że "Avengers" oglądałam tylko dla niego. :D
Related users
Najboleśniejsze słowo?
Na słowo jako takie nie mam pomysłu, ale chyba "Zawiodłaś mnie" w ustach osoby, która jest dla mnie ważna, brzmiałoby najgorzej i byłoby dla mniej najbardziej bolesne.
Co spodobało Ci się w ciągu ostatnich kilku dni?
Z rzeczy bardziej przyziemnych? Ostatnio miałam przyjemność obejrzeć film "Thor" oraz "Thor: Mroczny świat"(wstyd przyznać, ale dopiero teraz się za to zabrałam - naprawdę, w wielu sprawach jestem jeszcze daleko za przysłowiowymi Murzynami) i spodobał mi się tam tytułowy bohater oraz jego brat, Loki. Kreacja postaci tego ostatniego jest wspaniała, a sam aktor bardzo, bardzo miły dla oka. Czyli, krótko mówiąc, kolejny bohater do listy ulubieńców. ;)
Ale jeszcze bardziej zachwyciło mnie to, że dziś w końcu spadł deszcz! Naprawdę, kiedy nawet ja umieram z gorąca, jest źle. Te upały mnie wykończą, nie da się wtedy myśleć...
Ale jeszcze bardziej zachwyciło mnie to, że dziś w końcu spadł deszcz! Naprawdę, kiedy nawet ja umieram z gorąca, jest źle. Te upały mnie wykończą, nie da się wtedy myśleć...
Potrafisz słuchać?
Uważam, że tak, a w tym przekonaniu utwierdza mnie to, że nieraz słyszałam to zdanie z ust innych.
Jesteś tą samą osobą na asku i w realu? Czy raczej masz w sobie dwie odmienne osoby?
Staram się, chociaż mam świadomość, że w Internecie mówię rzeczy, których nie powiedziałabym w rzeczywistości. Poza tym... Człowiek jest stworzeniem, które lubi kłamać. Kłamać oraz mówić półprawdy, czasem nawet nieświadomie, na zasadzie: tego nie powiem, bo nie będzie wyglądało dobrze. Nie jestem z tego dumna, lecz to chyba oczywiste, że jest wiele szczegółów mojego życia, których nie ujawnię tutaj, a o których wiedzą moi znajomi, których widuję na co dzień. Już samo to czyni mnie w ich i Waszych oczach dwoma innymi osobami. Tutaj mogę wybierać rzeczy, które Wam powiem, na samym asku mogę godzinami, dniami i tygodniami obmyślać daną odpowiedź, żeby wypadła tak, jak chcę. W rzeczywistości nie mam takiej możliwości. Warto brać to pod uwagę, oceniając kogoś na podstawie jego profilu, gdyż jego prowadzenie może mieć różne cele. A te cele nie pozwalają do końca poznać osoby, która stoi za zapisanymi tutaj słowami.
Jeśli chodzi o zachowanie, poglądy: tutaj staram się robić to samo, mówić to samo, co mówię w "realu". Jak mi to wychodzi? Póki co spotkałam się już z paroma osobami poznanymi w Internecie i jak na razie nie żałują tej znajomości, nie rozczarowały się raczej - a przynajmniej taką mam nadzieję.
Jeśli chodzi o zachowanie, poglądy: tutaj staram się robić to samo, mówić to samo, co mówię w "realu". Jak mi to wychodzi? Póki co spotkałam się już z paroma osobami poznanymi w Internecie i jak na razie nie żałują tej znajomości, nie rozczarowały się raczej - a przynajmniej taką mam nadzieję.
*Królowa pyta* Gdyby Twój krewny zaczął uprawiać z kimś seks w Twojej obecności, myśląc, że śpisz - udawałbyś że faktycznie śpisz czy wyszedłbyś? To zdarzyło się mnie - więcej informacji u mnie na asku. :')
W mojej obecności, gdy byłabym w tym samym pomieszczeniu? No niestety, na pewno bym wyszła. To... wielki brak szacunku i poszanowania dla prywatności - zarówno mojej, jak i hipotecznego krewnego i jej/jego partnera. Nie miałabym zamiaru być świadkiem uprawiania seksu przez kogoś mi bliskiego. Sama myśl o tym wydaje mi się dość... dziwna. Wręcz ohydna, choć sam akt jest czymś ludzkim. Jakkolwiek nie uznaję ekshibicjonizmu, więc nie zaakceptowałabym takiej sytuacji; nawet jeśliby poczekali, aż zasnę. W końcu jaka jest gwarancja, że się nie obudzę w nieodpowiednim momencie? Sądzę, że niezręczność byłaby większa, gdyby odkryli, że jednak nie spałam, niż po prostu wyszłam.
Jakkolwiek to tylko teoretyzowanie. Wolałabym, by mnie to nie spotkało i naprawdę przykro mi, że zdarzyło się Tobie.
Jakkolwiek to tylko teoretyzowanie. Wolałabym, by mnie to nie spotkało i naprawdę przykro mi, że zdarzyło się Tobie.
Z środy na czwartek (dokładnie z 12 na 13 sierpnia) będzie noc spadających gwiazd, a dokładniej będą spadały Perseidy. Masz zamiar spoglądać na piękne gwieździste niebo? Podczas patrzenia w gwiazdy co myślisz? Bądź jakie Ci się z tym kojarzą wspomnienia? :)
Och, naprawdę? Akurat w noc moich urodzin? Niezły prezent. Na pewno pofatyguję się na dwór, by obejrzeć to zjawisko. Aczkolwiek nie potrafię Ci powiedzieć, czego tym razem będą dotyczyły moje myśli. Pewnie wypowiem jakieś życzenie, by tradycji stało się zadość - a nuż się spełni? W końcu ponoć takie noce są magiczne. ;)
Uwielbiam patrzeć w gwiazdy, ogólnie bardzo lubię noc. Wtedy świat jest o wiele spokojniejszy i o wiele łatwiej się rozmyśla. O czym? O wszystkim tak naprawdę. Nie mam jednak jakiś szczególnych wspomnień z tym związanych.
Uwielbiam patrzeć w gwiazdy, ogólnie bardzo lubię noc. Wtedy świat jest o wiele spokojniejszy i o wiele łatwiej się rozmyśla. O czym? O wszystkim tak naprawdę. Nie mam jednak jakiś szczególnych wspomnień z tym związanych.
*Pomocy ;_;* A więc, od dłuższego czasu zmuszam się by dokończyć pewną serie. Mam 2 książki, po koło 600 stron do końca. Ale tak bardzo mnie to nudzi, że nie mogę skończyć, przez co nie czytam. ;_; Co robić? Zmusić się do zakończenia serii, czy ignorować i czytać coś innego? *jak nie czytasz-usuń*;_
Parę razy też spotkałam się z taką sytuacją u siebie: z Darami Anioła, Szeptem, Igrzyskami Śmierci oraz Trylogią Sienkiewicza. Całe przeczytałam tylko Dary Anioła, i to jedynie dlatego, że obiecałam koleżance, że w końcu to zrobię. Dokończyłam także Igrzyska, jakkolwiek powód był ten sam. Do reszty jakoś nie mogę się nadal przekonać.
Mimo to jestem zwolenniczką dawania "szansy" książkom - kiedy przebrnie się przez trudny początek, niejeden raz potrafią pozytywnie zaskoczyć.
Mimo to jestem zwolenniczką dawania "szansy" książkom - kiedy przebrnie się przez trudny początek, niejeden raz potrafią pozytywnie zaskoczyć.
Jaki powinien być prawdziwy przyjaciel? Masz takiego? Czy jest taki jaki być "powinien"?
Ha! Opisując prawdziwego przyjaciela, można wymienić mnóstwo cech, jakie "powinien" posiadać, a przynajmniej, jak powinien zachowywać się w stosunku do nas. Poczynając od szczerości we wszystkim, na umiejętności wyciągnięcia nas z każdego bagna (lub wskoczeniu w nie za nami) kończąc. Powinien być cierpliwy, życzliwy... Jednakże co się oszukiwać, to byłby ideał, a ideały nie istnieją.
Osobiście mam bodajże trzy osoby, które mogłabym nazwać przyjaciółmi. Wszystkie mają mnóstwo wad, czasem są wredne, czasem tak irytujące, że chciałoby się je udusić, ale bez któregokolwiek z nich w moim życiu by czegoś brakowało, ponieważ mimo wszystko są dla mnie cholernie ważne. I chyba taki w praktyce powinien być prawdziwy przyjaciel: tak ważny, że jego dobro niejednokrotnie stawia się ponad własnym.
Osobiście mam bodajże trzy osoby, które mogłabym nazwać przyjaciółmi. Wszystkie mają mnóstwo wad, czasem są wredne, czasem tak irytujące, że chciałoby się je udusić, ale bez któregokolwiek z nich w moim życiu by czegoś brakowało, ponieważ mimo wszystko są dla mnie cholernie ważne. I chyba taki w praktyce powinien być prawdziwy przyjaciel: tak ważny, że jego dobro niejednokrotnie stawia się ponad własnym.
Lubisz udzielać rad?
Nie powiedziałabym, że bardzo lubię, chociaż przyzwyczaiłam się, że dość krytyczny i apodyktyczny ton, jaki czasem przybieram, ludzie odbierają właśnie w ten sposób. Czuję się wtedy raczej niezręcznie, bo wiem, że w wielu sprawach nie jestem autorytetem, w niektórych dziedzinach moja wiedza jest większa, w innych mniejsza, ale zawsze jest wiele rzeczy, o których nie mam pojęcia.
Mimo wszystko jest mi bardzo miło, gdy ktoś prosi o radę, to w końcu łechta moje ego, co tu ukrywać. To wyraz uznania i szacunku, swoisty ukłon w moją stronę, którego nie sposób docenić. Mówię więc to, co uważam za słuszne, jednak wypadałoby ponownie zaznaczyć, że to jedynie moja opinia, a nie jakaś prawda ostateczna, do której bezwzględnie należy się zastosować.
Mimo wszystko jest mi bardzo miło, gdy ktoś prosi o radę, to w końcu łechta moje ego, co tu ukrywać. To wyraz uznania i szacunku, swoisty ukłon w moją stronę, którego nie sposób docenić. Mówię więc to, co uważam za słuszne, jednak wypadałoby ponownie zaznaczyć, że to jedynie moja opinia, a nie jakaś prawda ostateczna, do której bezwzględnie należy się zastosować.
Gdzie kończą się granice Twojej tolerancji (o ile takie w ogóle posiadasz)?
Posiadam granice tolerancji, chociaż na początku zaznaczę, że ważnym jest, by pamiętać, że tolerancja to nie to samo co akceptacja. Te dwa słowa znaczą zupełnie co innego, chociaż czasami powinny iść ze sobą w parze. Tolerancja oznacza przede wszystkim POSZANOWANIA m.in. poglądów, które mogą być odmienne od naszych. Toleruję więc wiele rzeczy, ale jest równie dużo, o których nie mam jeszcze wyrobionej opinii z różnych powodów: a to braku rozeznania w temacie, bądź co bądź młodego wieku lub po prostu tego, że o danym zjawisku nawet nie mam pojęcia! Są jednak postawy, których nie będę tutaj wymieniać, a które nie do końca są zgodne z moimi ideałami, więc nie mogę powiedzieć, że całkowicie je akceptuję, a więc się z nimi zgadzam. Poza tym ludzie mylnie twierdzą, że tolerancja tyczy się także zachowań patologicznych. Śmieszy mnie częsty przypadek ignorancji objawiający się zdaniami typu: "Nie tolerujesz homofobii, więc sam jesteś nietolerancyjny!". W miejsce "homofoba" (swoją drogą, czy to nie paradoks, iż cząstka "fob" oznacza osobę panicznie bojącą się czegoś, mającą "fobię"? Idąc dalej, ludzie nazywający się homofobami, oznajmiają wszem i wobec, że po prostu boją się homoseksualistów! Interesujące...) można wstawić dowolny wyraz: rasizm, znęcanie się etc. I naprawdę spotkałam się z takimi opiniami, co mnie wręcz przeraża.
Także nie toleruję takich zachowań, ponieważ tutaj o tolerancji nie da się mówić. Nie toleruję nieuzasadnionego chamstwa, wciskania ludziom na siłę swoich poglądów, krytykowania bez powodu... - choć tu także można się spierać. Poza tym można mówić raczej o rzeczach, których nie lubię, a do tych wiele się zaliczy; taki już ze mnie nieco marudny człowiek. ;)
Także nie toleruję takich zachowań, ponieważ tutaj o tolerancji nie da się mówić. Nie toleruję nieuzasadnionego chamstwa, wciskania ludziom na siłę swoich poglądów, krytykowania bez powodu... - choć tu także można się spierać. Poza tym można mówić raczej o rzeczach, których nie lubię, a do tych wiele się zaliczy; taki już ze mnie nieco marudny człowiek. ;)
Dziękuję za pytania. Z twojego opisu wynika, że masz artystyczną duszę. Do czego masz największy talent?
Cóż, nie mylisz się i w istocie raczej artystyczna ze mnie dusza. Wydaje mi się jednak, że największy talent, jeśli o takim można mówić, przejawia w kierunku pisania. Przelanie myśli na papier nigdy nie sprawiało mi większego problemu, ale aby osiągnąć poziom, który reprezentują moje teksty w chwili obecnej, musiałam włożyć w to mnóstwo pracy. Cóż, podobno talent to jedynie 10% sukcesu, reszta to wysiłek, który wkładamy w przygotowania. Tej zasady trzymam się w przypadku tańca, do którego może nie mam wielkiego drygu, ale szczerze uwielbiam.
Dobry wieczór, Francesco. Gdybyś miała możliwość oswojenia dzikiego zwierzęcia, na które padłby Twój wybór? Pozdrawiam.
Wilczka albo jednego z wielkich kotów, choćby lamparta, szczególnie czarnego. Dlaczego? Są piękne i majestatyczne, nieraz nas przerażają, ale jednocześnie budzą podziw. Po prostu je uwielbiam, zwłaszcza że miałam kiedyś okazję dotknąć oswojonego wilka. :)
Na ile lat się czujesz?
Czasem 5, czasem 80, a najrzadziej na tyle, ile mam w rzeczywistości.
Francesco, czym dla Ciebie jest zdrowy egoizm?
Witaj, Paulino! ;) Nawet nie wiesz, jak miło jest zobaczyć pytanie zaadresowane wyłącznie do Ciebie! Także bardzo za nie dziękuję.
Zdrowy egoizm pojmuję jako swego rodzaju dbanie o siebie, stawianie pewnych swoich potrzeb ponad potrzebami innych, czasem ich kosztem. Wydaje mi się, że ta definicja nie odbiega zbytnio od ogólnie przyjętej, o ile takowa istnieje. W dzisiejszych czasach trzeba być trochę egoistycznym, żeby przetrwać... (i nie jest to słowo wybrane przypadkowo). Stare porzekadło mówi, że kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak one i dużo w tym prawdy - wśród egoistów trzeba nauczyć się troszczyć o siebie, skoro nikt inny tego nie robi. Prawdziwym pytaniem jest jednak: gdzie leży granica, której lepiej nie przekraczać? Otóż gdy zaczyna się dążyć "po trupach do celu", warto zweryfikować swoje poglądy. Aczkolwiek muszę przyznać, że sama nie jestem typem altruistki.
Zdrowy egoizm pojmuję jako swego rodzaju dbanie o siebie, stawianie pewnych swoich potrzeb ponad potrzebami innych, czasem ich kosztem. Wydaje mi się, że ta definicja nie odbiega zbytnio od ogólnie przyjętej, o ile takowa istnieje. W dzisiejszych czasach trzeba być trochę egoistycznym, żeby przetrwać... (i nie jest to słowo wybrane przypadkowo). Stare porzekadło mówi, że kiedy wejdziesz między wrony, musisz krakać jak one i dużo w tym prawdy - wśród egoistów trzeba nauczyć się troszczyć o siebie, skoro nikt inny tego nie robi. Prawdziwym pytaniem jest jednak: gdzie leży granica, której lepiej nie przekraczać? Otóż gdy zaczyna się dążyć "po trupach do celu", warto zweryfikować swoje poglądy. Aczkolwiek muszę przyznać, że sama nie jestem typem altruistki.
Dlaczego seks można "legalnie" uprawiać od 15 roku życia, a pornografię można oglądać od 18? Czy nie powinno być odwrotnie? xD
Nie sądzę, wg mnie to dobre rozwiązanie, że seks jest "legalny" wcześniej. Aczkolwiek by nie być gołosłowną, wytłumaczę swój tok rozumowania. Wydaje mi się, że jest to związane z faktem, że seks w pornografii jest co najmniej nieco wypaczony, co daje nastolatkom fałszywe wyobrażenie o tym, jak wygląda on w rzeczywistości. Prowadzi to do poważnych konsekwencji, o rozczarowaniu, że nie zawsze jest wspaniale, już nie wspominając. Nie da się ukryć, że w zasadzie nie funkcjonują żadne przeszkody, by nawet dwunastolatki oglądały podobne filmy; uważam to za duży błąd. Nie jestem psychologiem, ale nawet ja wiem, że przedwczesny kontakt z pornografią może poczynić duże zmiany w psychice niedojrzałego nastolatka, dziecka jeszcze. Wykorzystując ich niewiedzę, pokazuje zachowania, które nie są dostosowane do ich poziomu dojrzałości psychicznej, które potem one wykorzystują w kontaktach z rówieśnikami (nikt nie zaprzeczy temu, że seks jest jednym z najczęściej poruszanych tematów wśród znajomych), ponieważ w ten sposób mogą wykazać się w towarzystwie, pochwalić swoim "obeznaniem", "dorosłością".
Osobom dojrzałym pornografia może służyć urozmaiceniu życia seksualnego, poddaniu pomysłów na nie, ale nie może być traktowana jako... brakuje mi słowa... coś, co edukuje w tej kwestii.
Osobom dojrzałym pornografia może służyć urozmaiceniu życia seksualnego, poddaniu pomysłów na nie, ale nie może być traktowana jako... brakuje mi słowa... coś, co edukuje w tej kwestii.
Przeszkadza Ci to, jak ktoś Cię krytykuje?
Zależy od tego, czego dotyczy ta krytyka. Jeśli chodzi o moje prace, najczęściej odpowiadania i rysunki, wręcz cieszę się, gdy z nią się spotykam - jak nic innego pomaga doskonalić warsztat. Nie cierpię jednak, gdy ktoś krytykuje moje poglądy, twierdzi, że są niewłaściwe, bo "tak". Najczęściej jednak uczciwa krytyka bywa dla mnie motywacją do zrobienia czegoś.
Warto marzyć?
Załóżmy hipotetycznie, że stracisz wszystko. Dosłownie. Nie pozostanie nic, co do tej pory było ci drogie: bliscy, dobra materialne, wszystko - odejdzie. Co więc będziesz miał własnego, jeśli nie marzenia?
Poproszę o piękny cytat... Tylko nie wesoły. Mogę go dostać? Chociażby w pytaniu. Zależy mi.
"Umrzemy i to czyni z nas szczęściarzy. Większość ludzi nigdy nie umrze, ponieważ nigdy się nie narodzi. Ludzi, którzy potencjalnie mogliby teraz być na moim miejscu, ale w rzeczywistości nigdy nie przyjdą na ten świat, jest zapewne więcej niż ziaren piasku na pustyni. Wśród owych nienarodzonych duchów są z pewnością poeci więksi od Keatsa i uczeni więksi od Newtona. Wiemy to, ponieważ liczba możliwych sekwencji ludzkiego DNA znacznie przewyższa liczbę ludzi rzeczywiście żyjących. Świat jest niesprawiedliwy, ale cóż, to właśnie myśmy się na nim znaleźli, ty i ja, całkiem zwyczajnie."
~ Richard Dawkins "Rozplatanie tęczy"
Zgaduję, że mało kto pomyślał o życiu w ten sposób. Słowa piękne w swej prostocie, bo prawdziwe.
~ Richard Dawkins "Rozplatanie tęczy"
Zgaduję, że mało kto pomyślał o życiu w ten sposób. Słowa piękne w swej prostocie, bo prawdziwe.
⏳G.A.N.D.A.L.F pyta⏳ Masz może pomysł na jakąś historię ff? Może już coś piszesz? Albo chciałabyś/chciałbyś poczytać o czymś konkretnym?
Pomysłów mam mnóstwo, dotyczą one przeróżnych książek, filmów i seriali, lecz czasu za mało, by to wszystko ogarnąć, szczególnie równocześnie. Nawet nie wiesz, ile z nich już zapomniałam, ponieważ nigdy nie zapisuję tego, co mi przyjdzie do głowy... A powinnam. Taka jest smutna prawda.
Podobnie jest z tym, co piszę. Obecnie jestem w trakcie tworzenia pięciu historii, ale żadna z nich nie wydaje się bliska końca... Aż ciekawi mnie, czy kiedykolwiek mi się to uda.
Podobnie jest z tym, co piszę. Obecnie jestem w trakcie tworzenia pięciu historii, ale żadna z nich nie wydaje się bliska końca... Aż ciekawi mnie, czy kiedykolwiek mi się to uda.
*doksiążkoholików* Jakie książki macie zamiar w najbliższym czasie przeczytać? :)
No nic doskonałe pytanie, zwłaszcza że są już wakacje - dla książkoholika czas idealny. Otóż planuję przeczytać:
> "Harry Potter" J. K. Rowling - zawsze czytam to w lecie i nie mam zamiaru zrywać z tą tradycją.
> "Plan idealny" Michael Crichton
> "Azazel" Izaac Asimov
> "Portret Doriana Graya" Oscar Wilde
> "Trylogia" Henryk Sienkiewicz - zabieram się do tego od dobrych paru lat... :D
> "Szeptem" Becca Fitzpatrick - jakoś nie mogę się przekonać, ale skoro dałam radę Darom Anioła, to też zmogę!
> "Hrabia Monte Christo" Aleksander Dumas
> "Bóg urojony" Richard Dawkins
> "Zew Cthulhu" H. P. Lovecraft
> "Papierowe miasta" John Green
> "Granica" Zofia Nałkowska
> "Faraon" Bolesław Prus
> "Boska komedia" Dante Alighieri
> "Jądro ciemności" Joseph Conrad
> "Paragraf 22" Joseph Heller
> "Pretty Little Liars" Sara Shephard
> "Targowisko próżności" T. W. Makepeace
> "Cień wiatru" Carlos Ruiz Zafon
I wiele, wiele innych. W zasadzie lista liczy sobie kilkaset pozycji (naprawdę), aczkolwiek w większości są to pozycje zaliczane raczej do literatury pięknej, toteż szykują się wakacje z klasykami. :D
> "Harry Potter" J. K. Rowling - zawsze czytam to w lecie i nie mam zamiaru zrywać z tą tradycją.
> "Plan idealny" Michael Crichton
> "Azazel" Izaac Asimov
> "Portret Doriana Graya" Oscar Wilde
> "Trylogia" Henryk Sienkiewicz - zabieram się do tego od dobrych paru lat... :D
> "Szeptem" Becca Fitzpatrick - jakoś nie mogę się przekonać, ale skoro dałam radę Darom Anioła, to też zmogę!
> "Hrabia Monte Christo" Aleksander Dumas
> "Bóg urojony" Richard Dawkins
> "Zew Cthulhu" H. P. Lovecraft
> "Papierowe miasta" John Green
> "Granica" Zofia Nałkowska
> "Faraon" Bolesław Prus
> "Boska komedia" Dante Alighieri
> "Jądro ciemności" Joseph Conrad
> "Paragraf 22" Joseph Heller
> "Pretty Little Liars" Sara Shephard
> "Targowisko próżności" T. W. Makepeace
> "Cień wiatru" Carlos Ruiz Zafon
I wiele, wiele innych. W zasadzie lista liczy sobie kilkaset pozycji (naprawdę), aczkolwiek w większości są to pozycje zaliczane raczej do literatury pięknej, toteż szykują się wakacje z klasykami. :D
*czyszczenie* Czyszczę listę obserwowanych więc jeśli chcesz abym Cię obserwowała napisz mi w pytaniu albo odpowiedzi :3 + *pytanie dnia xD* Ulubiona ekranizacja książki ^^
Późno bo późno, ale mam nadzieję, że nadal się liczy. Oczywiście, że nie mam nic przeciwko byciu Twoją obserwowaną! ;)
Przechodząc do pytania, moimi ulubionymi ekranizacjami książek są:
~Jurrasic Park. Film znają wszyscy, ale mało kto wie, że autorem książki o tym samym tytule jest świetny pisarz Michael Crichton. Cenię ekranizację przede wszystkim za świetne jak na tamte czasy efekty specjalne, ładne odwzorowanie Malcolma (Jeff Goldblum w tej roli był doskonałym wyborem) oraz trzymanie się treści na tyle, na ile to możliwe.
~Harry Potter i Kamień Filizoficzny. Tutaj pierwowzoru chyba nie muszę przedstawiać. ;) Do tego filmu mam po prostu sentyment i uwielbiam do niego wracać - jest wg mnie najlepszy z całej serii, z niepowtarzalnym klimatem, efektami, muzyką i aktorami. Cieszy mnie też to, że treść nie odbiega zbytnio od książki.
Przechodząc do pytania, moimi ulubionymi ekranizacjami książek są:
~Jurrasic Park. Film znają wszyscy, ale mało kto wie, że autorem książki o tym samym tytule jest świetny pisarz Michael Crichton. Cenię ekranizację przede wszystkim za świetne jak na tamte czasy efekty specjalne, ładne odwzorowanie Malcolma (Jeff Goldblum w tej roli był doskonałym wyborem) oraz trzymanie się treści na tyle, na ile to możliwe.
~Harry Potter i Kamień Filizoficzny. Tutaj pierwowzoru chyba nie muszę przedstawiać. ;) Do tego filmu mam po prostu sentyment i uwielbiam do niego wracać - jest wg mnie najlepszy z całej serii, z niepowtarzalnym klimatem, efektami, muzyką i aktorami. Cieszy mnie też to, że treść nie odbiega zbytnio od książki.
Co sądzisz o muzyce popowej? Słuchasz jakiś wykonawców bądź zespołów ją reprezentujących?
Mój stosunek do niej jest po prostu obojętny. Jak sama nazwa mówi, muzyka popularna jest kierowana do mas, w większości poszczególne piosenki niczym się nie różnią. W założeniu melodia ma być chwytliwa, rytmiczna, a słowa wpadające w ucho, choć mało ambitne. Nie da się zaprzeczyć, że takowe zadania spełnia - jest dobra na dyskotekę lub by jej posłuchać choćby na treningu, słyszymy ją w hipermarketach, galeriach, gdzie ma umilać czas. I najczęściej umila.
Z reguły słucham jej jedynie, gdy ktoś włączy radio lub gdy jestem w miejscu publicznym. W moich słuchawkach królują raczej inne gatunki, chociaż nie zaprzeczę, że do niektórych utworów mam po prostu sentyment.
Z reguły słucham jej jedynie, gdy ktoś włączy radio lub gdy jestem w miejscu publicznym. W moich słuchawkach królują raczej inne gatunki, chociaż nie zaprzeczę, że do niektórych utworów mam po prostu sentyment.
Next
