@Julciopat#29 🇵🇱

Pani w okularach ☺️

Ask @Julciopat

Sort by:

LatestTop

Previous

Po czym konkretnie wnioskujesz, że ktoś Cię rozumie? Nie chodzi tylko o poglądy, ale też o samopoczucie, stan emocjonalny etc. Jak taka osoba musiałaby się zachowywać lub co takiego powiedzieć? Czy zdarzało Ci się zauważyć, że ktoś udaje wczuwanie się, a nie wie za bardzo jak i czym?

celevra17’s Profile PhotoCelevra nebbia Louve
Wnioskuję po prostu po tym, że mnie wspiera, pomaga. Nie jest to przez to osobę udawane.
Nie lubię bardzo osób, które udają, że je obchodzi mój stan, a tak naprawdę mają go gdzieś. Jeżeli kogoś nie obchodzi niech mówi otwarcie, a nie na siłę udaje pocieszyciela. To jeszcze bardziej denerwuje.
Tak, zdarzyło mi się zauważyć. Od razu takiej osobie powiedziałam że pocieszenia na siłę to ja nie potrzebuje, obejdzie się.

Nasz głos w zależności od języka, w którym mówimy nieco się różni, zatem jeśli zdarzyło Ci się dialogować w innych językach, to w którym brzmienie własnego głosu podoba Ci się najbardziej? W czym tkwi różnica? W jakich językach zdarzyło lub zdarza Ci się konwersować?

celevra17’s Profile PhotoCelevra nebbia Louve
Nie dialoguje w innym języku, ponieważ nie znam żadnego na tyle aby dyskutować. Uczyłam się w szkole angielskiego i przez krótki czas niemieckiego, ale ani po niemiecku ani po angielsku nie umiem rozmawiać. Najlepiej komunikuje się po polsku.

Related users

Okiem prawdy.

anomaliemyslowe_’s Profile PhotoLíliâ Níkolâidiš
Spójrzmy prawdzie w oczy: w nieobecne
oczy potrąconego przypadkowo
przechodnia z podniesionym kołnierzem; w stężałe
oczy wzniesione ku tablicy z odjazdami
dalekobieżnych pociągów; w krótkowzroczne
oczy wpatrzone z bliska w gazetowy petit;
w oczy pośpiesznie obmywane rankiem
z nieposłusznego snu, pośpiesznie ocierane
za dnia z łez nieposłusznych, pośpiesznie
zakrywane monetami, bo śmierć także jest
nieposłuszna, zbyt śpiesznie gna w ślepy zaułek
oczodołów; więc dajmy z siebie wszystko
na własność tym spojrzeniom, stańmy na wysokości
oczu, jak napis kredą na murze, odważmy sie spojrzeć
prawdzie w te szare oczy, których z nas nie spuszcza,
które są wszędzie, wbite w chodnik pod stopami,
wlepione w afisz i utkwione w chmurach;
a choćby się pod nami nigdy nie ugięły
nogi, to jedno będzie nas umiało rzucić
na kolana.

View more

Next

Language: English