Niezależnie co motywuje naszą wolę – poprowadzi nas to przez życie. Będziemy w stanie odpuścić wyłącznie wówczas, gdy w końcu, raz na zawsze, osiągniemy cel.
Istotnym oraz potrzebnym aspektem. Konwersacją. Komunikacją werbalną, czyli (na przykład czułym) słowem, wiadomością tekstową. Niewerbalnym dotykiem, gestem, wyrazem twarzy.
Czym jest dla Ciebie przyjaźń? Jaki powinien być przyjaciel? Masz dużo przyjaciół? Co skłoniłoby Cię do zerwania z kimś przyjaźni?
Jest uczuciem (nie miłosnym, nie romantycznym), więzią pomiędzy osobami, które darzą się zaufaniem, które po prostu czują oraz wiedzą, że zawsze mogą liczyć na siebie wzajemnie, że w razie potrzeby – będą. Nie muszą zamieniać słowa każdego dnia. Spotykając się parę razy na szmat czasu potrafią rozmawiać na każdy temat – nieistotne czy konwersacja trwa do białego rana czy parę chwil. Przyjacielem przestaje być osoba, która wobec drugiej staje się, jest nielojalna. Osoba, która tę relację zaniedbuje.
Myślę, że tak. Niemniej nie w kwestiach skrajności. To znaczy – (przykładowo) nie powinno się, nie można mieć poszanowania wobec pedofilii, wyrządzanej krzywdy, wyrządzanego zła etc.
Szczerze mówiąc poprawa matury do skutku. Natomiast jeśli miałabym faktycznie już odpuścić, to wówczas zdecyduję się na inny kierunek studiów (także mimo wszystko związany z medycyną).
Przestań robić spam. Jeśli ktoś będzie faktycznie zainteresowany twoim Instagramem, to wpadnie, zaobserwuje, cokolwiek. Nie musisz zaśmiecać czyichś skrzynek.
Jak poradzić sobie z utratą najważniejszej dla nas osoby?
Nie wiem. Skąd mam wiedzieć? Nie znam ciebie, twojego charakteru. Każdy z nas różni się, jest inny i w takich kwestiach, sprawach różne rzeczy są pomocne.
Rodzice mają na Ciebie duży wpływ? Jak wspominasz swoje dzieciństwo? :)
Tak, wydaje się mnie, że mają znaczący wpływ. Na przykład, jeśli panująca między nami atmosfera jest napięta – wręcz straszliwie to odczuwam i wówczas wpływa negatywnie. Jeśli z kolei wszystko jest w porządku, każdemu dopisuje humor – czuję się swobodnie, o. Natomiast rodzice nie są w stanie mieć takiego wpływu, bym (przykładowo) zmieniła swoje podejście wobec jakiejś kwestii, ponieważ mimo wszystko jestem osobą, która potrafi swoje powiedzieć czy stara się o swoje zawalczyć. Dzieciństwo wspominam dobrze.
Zwracam, aczkolwiek po prostu na zasadzie poznawania charakteru? czy sposobu? pisania bądź wypowiedzi drugiej ze stron? I mean, każdy (wiadomo) pisze, wypowiada się na swój sposób, po swojemu – i z czasem konwersacji poznaję ten sposób pisania czy wypowiedzi, o. Niemniej najczęściej, ba – bardzo często poprawiam czyjeś błędy ortograficzne czy podczas rozmowy, gdy rozmówca popełni słowny błąd, wypowie coś niepoprawnie.