bukszpan wiecznie zielony

było sporo złych sytuacji, jedna mi utknęła na zawsze w głowie, chociaż nie jest koniecznie najgorsza. najgorsze rzeczy prawdopodobnie są tak długoterminowe, że musiałbym pisać esej o swoim życiu. i tak się rozpiszę bo chuj wam w dupy, kto się interesuje to przeczyta

---

miałem ok. 14 lat, dopiero zacząłem gimnazjum. to chyba wiek w którym byłem najbardziej wrażliwy. jedne z głównych tematów zaczepiania mnie była bieda w domu i to, jak wyglądam (nie umiałem o siebie dbać). nigdy nie miałem książek w szkole, jak miałem to odbitki tych kilku stron które właśnie przerabialiśmy

---

co jakieś 2-3 dni był taki dialog z matką
>mamo, kiedy kupisz mi książki
>nie mam pieniędzy
>a kiedy będziesz mieć
>po wypłacie

---

pewnego dnia, kiedy ogarnąłem jak to działa
>no to którego dnia masz wypłatę
>...piętnastego
>ok

---

przychodzę do niej tego piętnastego, mówi że jeszcze nie przyszło. pomyślałem wtedy, że może to nie jest tak jak myślę, odpuściłem na tydzień. pewnego dnia matka przychodzi z zakupów z koniem na biegunach

---

>ile ten koń kosztował
>z 300zł
dosłownie za połowę tego można byłoby kupić mi książki ze wszystkich przedmiotów, które mają znaczenie
>a moje książki? ciebie stać kupić wnukom zabawkę, którą rozwalą za miesiąc, a na moje książki cię nie stać?
milczenie

---

to był moment w którym sobie zdałem sprawę, że moi rodzice mnie mają głęboko w dupie, że tak naprawdę stan finansowy nigdy nie miał nic do rzeczy. każdy uwielbia się zachwycać bohaterstwem ojca że pracował na trzy zmiany żeby było dla całej rodziny co jeść, problem w tym że sam nasrał do gniazda i jest dumny, że sprząta

---

dopiero stosunkowo niedawno zdałem sobie sprawę, że to wtedy był moment, w którym matka zaczęła się bardziej do mnie przykładać - i jeszcze bardziej mnie to uderzyło, bo to znaczy że to, co działo się wcześniej, było dla niej bez znaczenia - jakby sądziła, że dzieci nie mają prawdziwych emocji i nic nie wpływa na ich późniejsze zachowanie

---

PS. ten koń na biegunach to był koszmar mojej egzystencji przez następne kilka miesięcy. dwie siostry miały łącznie 3 dzieci i myślały, że to genialny pomysł dawać je w opiece matce, codziennie od 6 do 14, bo po co płacić za nianię. ich centrum rozrywki to salon, mój pokój jest obok, ja nie mam drzwi w pokoju. przyłażą i ten koń napierdala melodię na chujowym głośniczku na pełny głos, nie mogę się wyspać do szkoły/odpocząć w weekend. pewnego razu tak się wkurwiłem że wyrwałem kable zasilające do baterii i koń został wywalony. wynik?

---

- matka z siostrą zaczęły się śmiać (haha chyba przesadziły dzieciaki :))))
- dzieci jakby nic się nie stało
- do dziś mam status furiata, matka i siostry mną straszą dzieci, dzieci naturalnie są mną przerażone, szczególnie te które urodziły się później

---

piszę to chyba z godzinę bo robię przerwy żeby się nie rozpłakać

View more