Anubis Δ

To jest porażka. Chyba najgorzej wygląda tło. Teraz jest strasznie pusto. To chyba boli mnie najbardziej. Wcześniej kiedy wchodziło się na czyjś profil był taki klimat. Każdy profil był inny i miało się wpływ na jego wygląd. Teraz nie ma nic. Zwykły biały ekran. Pogratulować. Tak samo powiadomienia. Nie wiem co za kretyn wpadł na pomysł wpychania serduszek, odpowiedzi i pytań do jednego miejsca. Nic się nie da rozróżnić. No i teraz wszystkiego trzeba szukać. Opis jest mało widoczny, ustawiania mało czytelne a zdjęcie profilowe mało przejrzyste bo zlewa się z tą marną imitacją tła. Do tego odpowiadanie na pytania to jakaś porażka. Zamiast wyświetlać całą odpowiedź to większość ekranu jest pusta a ja muszę się męczyć w maleńkim okienku przesuwając sobie tekst. :))))) Dzięki wielkie! Zachęciliście mnie do odpowiadania! Wprost cudownie. Jeśli to się nie zmieni to raczej moje wypracowania nie będą się zbyt często pojawiać. Jeśli o to im chodziło to naprawdę się udało. Dzięki za danie łatwej możliwości odpowiadania osobie która się cholernie rozpisuje. Doceniam. :))))) W sumie jedyne co mi się teraz podoba to fakt że po cofnięciu strony wraca ona do położenia z którego się ją przełączyło. Wcześniej wszystko wracało na samą górę. Teraz jest o wiele wygodniej. Ale wolałabym żeby tego nie było i wrócił stary wygląd. Naprawdę, ci ludzie chyba kompletnie nie mają wyczucia stylu i w ogóle niczego bo ten nowy wygląd to jedna wielka porażka.

View more

Eh, wyjątkowo nie lubię tego tematu. Ale co mi tam, raz odpowiedzieć mogę.
Szkoły żadnej już na szczęście wybierać nie muszę. Jestem w liceum na profilu biologiczno-chemicznym. Na studia iść nie chcę. Nie chcę też mieć zwyczajnej pracy takiej jak większość. To nie moja bajka. Nie nadaję się do wstawania codziennie o tej samej godzinie, kończenia o 16:00 i harowania w jakimś biurze z wkur*iającym szefem nad sobą za średnią krajową. To nie dla mnie. I tak by mnie prędzej czy później wylali za spóźnienia albo nieuznawanie autorytetów (nie zasługujących na to by je uznawać). W normalnej pracy zwyczajnie nie będę szczęśliwa i nawet nie zamierzam tego ukrywać. Nie o takie życie mi chodzi. Chcę mieć wolny zawód. Kreatywny. Po prostu mój. Chcę podróżować po świecie, poznawać inne kultury, jak najwięcej zobaczyć. Zwyczajna praca mi tego nie da. Nie wiem jeszcze co będę w życiu robić ale wiem że jeśli nie będzie to wolny zawód to koniec. Przegrana. A co bym chciała robić? Muzykę. Albo coś związanego z rysunkiem ale nieporównywalnie mniej. Tyle. Nie bardzo chce mi się o tym gadać. To dosyć skomplikowana sprawa.

View more

Dzięki za to pytanie bo będę mogła sobie trochę ponarzekać. (jak coś to spojlery więc uwaga)

---

Jurassic World. Ehh, słabizna. Ma świetne efekty specjalne, jest naprawdę dobrze zrobiony i całkiem nieźle się go ogląda ale nic poza tym. Od taki sobie film do zobaczenia w weekend jak przypadkiem się na niego trafi w telewizji. Fabuła naciągana, masa niedorzeczności i po prostu odgrzewany kotlet. Dinozaur (wróć! hybryda) ucieka, giną ludzie, dzieciaki się gubią a dorośli ich szukają. No kurde. To już było. Mam wrażenie że zrobili ten film tylko i wyłącznie dla kasy. Jedyne co jest w nim w miarę pomysłowe i oryginalne to wykorzystanie genetycznie zmodyfikowanej hybrydy. Ale to z kolei zwyczajnie wykopało T-Rexa który był przecież zawsze takim znakiem rozpoznawczym. Park Jurajski zawsze się z nim kojarzył. Jest przecież nawet w logo. A tu takie coś. W filmie go praktycznie nie ma. Zamiast tego bohatersko pojawia się na koniec żeby pomóc pokonać Indominusa. No i tak jak mówiłam w tym filmie jest pełno rzeczy które aż się proszą by je wykpić. No błagam, facet jadący na motocyklu w otoczeniu raptorów? SERIO? To chyba najbardziej idiotyczna scena ever. Magiczna więź z raptorami? Nie no, spoko. Zrobić z urodzonych zabójców pieski do tropienia zbiegłej hybrydy. Super. One powinny tego Owena rozszarpać na strzępy kiedy sobie tak obok nich jechał. Ale nieee, lepiej pokazać "więź" z człowiekiem. Wprost idealnie. Brakuje już tylko smoków. No albo Claire uciekająca przed tyranozaurem. W szpilkach.. Litości.. Powinna sobie połamać nogi już na początki filmu. A tu proszę, wytrwała do końca i jeszcze otworzyła wybieg T-Rexa żeby zabił Indominusa a potem uciekała przed nim w tych butach. Okeeeej. W ogóle sam fakt wpadnięcia na tak durny pomysł.. Przecież mieli tam tak silną broń żeby go zestrzelić. Na cholerę tu T-Rex? Ale no cóż, jak już próbowali to i tak nie trafiali więc pogratulować. Dobrych ludzi zatrudniali w tym parku. Sami fachowcy xD Albo scena w której pterozaury wydostały się z ptaszarni i zaczęły atakować ludzi a Claire zamiast się schować i ratować życie staje na czymś, macha rękami i wydziera się szukając chłopaków. Powinny ją wtedy porwać, to by było najbardziej prawdopodobne. Nie mogę też nie wspomnieć o tym że zrobili z tego film familijny. Nom, film z dinozaurami. Bez krwi. Spoko.
Ehh, nie wiem co więcej mogę dodać. Tego jest więcej ale bez sensu tak wymieniać. Może i przesadzam i niepotrzebnie się czepiam ale też trzeba mnie zrozumieć. Uwielbiam Park Jurajski od dawna. Praktycznie od zawsze. Jestem zwyczajnie zawiedziona i mi przykro bo pomimo tylu lat i tak można było zrobić dobry film. No cóż, nie wyszło. Jak dla mnie to była zwykła próba zbicia niezłej kasy na mało wymagających ludziach którzy nie widzieli oryginału. Jak widać to się im udało. Ale dla osób takich jak ja to trochę cios w serce. Chociaż film zobaczyć można. Naprawdę dobrze się go ogląda. Fajna alternatywa na miłe spędzenie czasu. Ale niestety nic poza tym.

View more

(Dobra, przygotujcie się na dużo czytania)

---

Strasznie nie lubię takich pytań. Jestem osobą która cały czas się zmienia. Tak jak mój gust. Błagam, jak ja pomyślę o tym co było jeszcze dwa lata temu to nie potrafię uwierzyć że to gust tej samej osoby. Żeby tego było mało ja się bardzo szybko nudzę. Chociaż są wyjątki ale o tym zaraz. No ale się nudzę, cały czas potrzebuję czegoś nowego bo to co było wcześniej przestaje mi wystarczać. Dlatego między innymi boję się cokolwiek robić z włosami, bo wiem że jak już zacznę to nie skończy się na czarnym, będę musiała spróbować wszystkiego i zostanę z sianem na głowie, ale nieważne, bo odbiegam od tematu. Więc w kwestii słuchania muzyki wygląda to tak, że słucham i lubię cholernie dużo różnych rzeczy ale nigdy nie mam pewności czy mogłabym tego słuchać cały czas i czy wtedy nie stwierdziłabym że coś innego jednak bardziej mi pasuje. Po prostu boję się cokolwiek nazywać ulubionym, bo mimo że w danej chwili tak uważam to za jakiś czas entuzjazm może osłabnąć albo pojawi się coś nowego a ja będę miała wyrzuty sumienia że w jakiś sposób zdradziłam ten zespół. Tak było z Bastille i naprawdę nie chcę tego powtarzać. Słuchałam ich naprawdę bardzo bardzo dużo przez praktycznie cały 2014, myślałam że to mój zespół życia i będzie moim numerem jeden zawsze ale znowu na początku 2015 poznałam Fall Out Boy i cała moja pewność względem tego poszła się przysłowiowo jebać. Inna sprawa że Fall Out Boy też teraz rzadko słucham ale to już bardziej złożona kwestia. No ale come one, ja lubię tyle różnych zespołów i artystów że nie jestem w stanie się tak ograniczać do jednego. Słucham takimi seriami. Teraz często słucham jednego a za miesiąc znowu czegoś zupełnie innego a pomiędzy tym jeszcze coś wplatam. A Bastille nadal kocham, ich muzyka jest dla mnie ważna i to się nie zmieni ale zrobiłam sobie dość długą przerwę. Teraz wracam do nich kiedy mam akurat ochotę. A że jest to ostatnio raczej rzadko to nic na to nie poradzę. Ale wiem że znowu będę ich nałogowo słuchać jak wydadzą wreszcie tą płytę. Po prostu nie mogę nazwać ich ulubionym zespołem bo byłoby to kłamstwo. No i jest też właśnie kwestia tego że stosunkowo rzadko znajduję coś co po dłuższym czasie wciąż mogę słuchać na okrągło. Chociaż mam trochę takich zespołów/muzyków ale patrząc na to ile znam to jest to raczej niewiele. No ale do czego ja w końcu zmierzam w tym wywodzie. Po prostu boję się cokolwiek określać jako ulubione bo znam siebie i wiem jak to się może skończyć. A nie chcę mieć później jakichkolwiek wyrzutów sumienia i tłumaczyć ludziom wokół mnie którzy zaczną pytać o co chodzi. Ale przechodząc w końcu do sedna pytania. Nie będę kategorycznie niczego określać ulubionym ale na chwilę obecną najczęściej słucham Evanescence, ich muzyka najbardziej trafia w mój gust, najwięcej dla mnie znaczy, w pewnym sensie najbardziej do mnie pasuje a Amy jest moją idolką. Więc jeśli za kolejny rok nic się nie zmieni to na to pytanie odpowiem już bez wahania.

View more