upadły anioł śmierci

Pewien hiszpański misjonarz odwiedzający nieznaną wyspę napotkał tam trzech azteckich kapłanów.
-powiedzcie mi, jak sie tu modlicie?-zapytał
-znamy tylko jedną modlitwę-rzekł jeden z azteków.-Oto ona: "Boże, Ty jesteś Trójcą i my jesteśmy trójcą. Miej litość nad nami".
-to piękne słowa-odpowiedział misjonarz.-Wszelako nie takiej modlitwy Bóg wysłuchs. Nauczę was innej, o wiele lepszej.
I nauczył ich modlitwy chrześcijańskiej, po czym podjął swą ewangeliczną wędrówkę. Po latach, gdy płynął z powrotem do Hiszpanii, jego statek ponownie przybył do brzegów owej wyspy. Dostrzegłszy z pokładu trzech znajomych kapłanów, uczynił gest powitania w ich stronę.
A wtedy trzej mężowie ruszyli ku niemu stąpając po wodzie.
-Ojcze! Ojcze!-zawołał jeden z nich zbliżając się do statku.-Naucz nas, proszę, raz jeszcze modlitwy, której Bóg wysłucha, albowiem nie zdołaliśmy jej zapamiętać!
-Nie warto-rzekł misjonarz, widząc, że stał się cud. W duchu zaś przepraszał Boga, by mu wybaczył, że dotąd nie pojął, iż przemawia On przecież we wszystkich językach.

View more

Mam całe mnóstwo takich osób. Chociaż nie jestem teraz do końca pewna, czy tego potrzebuje. Jestem raczej ma etapie rozwalania wszystkich moich 'dobrych' relacji. I innych też.
Nie pamiętam kiedy ostatnio wyszłam z kimś gdziekolwiek. Cały czas siedzę w swoich czterech ścianach. Najchętniej spędziłabym tu resztę swojego życia. Rozmawiam ze znajomymi tylko w szkole. Nawet na facebooku mam cały czas wyłączony czat. Nie mam zamiaru pisać z nimi o jakimś badziewiu. Nie potrzebuje ich. Oni mnie też nie. Prosty układ. Wystarczają mi postacie z książek ktore czytam.
Idealne postaci z idealnego świata, gdzie wszystko jest idealne. Z świata, w którym wystarczy jedno spojrzenie, by poznać miłość swojego życia. Z świata gdzie każdy chce zamieszkać. Z świata, gdzie wystarczy jedna rozmowa by znać kogoś na wylot. Z świata w którym nawet gdy wszystko wydaje się do dupy, zawsze jest idealnie. Czemu nie można tak żyć w prawdziwym świecie?
Stworzymy z tego monotonnego gówna świat idealny. Jak? Sami bądźmy idealni. To znaczy bądźmy sobą i nie zmieniajmy się. Nie bójmy się niczego. Wtedy będzie idealnie. Ja będę idealna w swoich czterech ścianach, a Ty?

View more

Jestem sama, choć mijają mnie setki ludzi. Ale oni mnie nie widzą. Zaślepia ich własna głupota.
Ale to już nie ważne bo chcę być sama.
Chcę krzyczeć. Chcę uciekać. Chcę biec. Chcę biec przed siebie nie zwracając uwagi na nic dookoła.
Chcę płakać. Chcę się śmiać. Chce śmiać się z własnej bezsilności.
Chcę o wszystkim zapomnieć.Chce wymazać was z pamięci. Chcę nauczyć się latać, by móc od wszystkiego uciec.
Ale tylko anioły potrafią latać...
Dzisiaj widziałam jednego, który chyba zapomniał jak to się robi. Stał na krawędzi dachu i chciał wrócić do nieba, ale ludzie mu nie pozwolili. Runął na ziemie niczym lód okalający nasze serca.
Proszę, naucz mnie latać. Chce stąd uciec. Chce uciec jak najdalej stąd. Nie nawidze tego miejsca. Nie nawidze otaczającego mnie fałszu.
Proszę, pomóż mi i naucz mnie latać.
.
Nie jestem dobra w tworzeniu...

View more

Osoba, która powiedziała że mnie kocha udaje iż mnie nie zna. Zabawne, prawda?
Jednego dnia wszystko było super, nawet depresja wydawało się że odpuściła, miałam ochotę się śmiać, uśmiechać. A potem pewna osoba powiedziała, że mnie kocha. Musiał wszystko zepsuć. Mój idealny dzień. Nie mógł mi zostawić chociaż tego jednego dnia. Musiał zważając tylko na siebie i swoje ego powiedzieć te dwa głupie słowa. "Kocham cię." Jakby nie mógł ich zachować dla siebie. I tak oto mój idealny, cudowny dzień prysnął niczym bańka mydlana.
Zaczęłam się zastanawiać czy mówił to na prawdę, czy naprawdę ktoś mógł pokochać MNIE.
Z drugiej strony ogarnęła mnie złość. Przecież Ja jestem niezależna, samodzielna i nie potrzebuję nikogo. I nikt nie potrzebuje mnie. W każdej chwili mogę się wycofać a nikt mnie nie zauważy.
Ale on musiał to wszystko zepsuć. Zburzyć mój wszechświat, który tak niedawno podnosiłam z popiołu. On, który mnie wspierał zepsuł wszystko na co tak długo pracowałam. Tymi dwoma głupimi słowami.
Ale to jeszcze nie koniec :)
Następnego dnia udawał że mnie nie ma. To po co mówił te dwa cholerne słowa? Najpierw zniszczył wszystko co miałam a płotem odepchnął szczątki tego, co zostało poza moje granice abym teraz nie miała już nic.
Nie żeby coś, ale dzięki. Tylko, że kiedyś to ja będę się śmiała :))

View more

Na początku bardzo Ci podziękuje za tą szkatułkę. Tak więc dziękuje.
Biorę ją w swoje ręce i oglądam ja. Jest piękną. Niewielka, drewniana ze złotymi zdobieniami. Próbuję ją otworzyć, lecz napotykam się na zamek. Potrzebuję klucza. Wpadam w panikę, gdyż uwiodła mnie swą tajemniczością. Po chwili jednak oglądam ją dokładniej i na jej spodzie znajduję przymocowany złoty klucz. Więc stało się, muszę ją otworzyć. Z lekkim przerażeniem w oczach wkładam klucz w dziurkę i przekręcam go.
Co może być w środku? Jakiś list, zdjęcia, wspomnienia, pamiątki... Przez moją głowę przelatują setki myśli. Dobra, otwieram.
Ku mojemu zdumieniu szkatułka okazuje się pusta. Z lekkim zawodem nadal się jej przyglądam. Co mam z nią zrobić? Miałam nadzieję, że znajdę w niej jakąś cząstkę innego, nie znanego mi człowieka a tymczasem szkatułka okazuje się pusta. Jednak nie pozostanie taka długo. Biorę kartkę i długopis i zaczynam pisać. Co pisze? Wszystko, a zarazem nic. Spisuje wszystko co pamiętam. Moje wspomnienia od najwcześniejszych lat. Z początku ta opowieść jest bardzo wesoła. Opowiada o moim dzieciństwie. Setki przygód, zwariowanych pomysłów. Ale wszystko co dobre kiedyś się kończy. Zaczęłam opisywać cmoje ostatnie lata... Mnustwo łez, nieprzespanych nocy. W sumie nie napisałam o tym za dużo, bo uznałam, że nie warto. Zostały mi po tym tylko blizny...
W końcu przyszła pora na opisanie teraźniejszości. Ale co napisać? Że jestem nic nie czujacym cyborgiem? Że jestem samotna, mimo wielu 'znajomych'? Po chwili namysłu postanawiam zakończyć moją historię słowami "W końcu wszystko się ułożyło." Może kiedyś się ułoży i wtedy to nie okaże się być kłamstwem.
Następnie zwijam wszyskie zapisame kartki w rulonik i zawiązuje je pomarańczową wstąźką i wkładam do szkatułki. Zamykam ją na klucz i wrzucam do rzeki.
Niech ta rzeka poniesie moją historię jak najdalej stąd i niech wszyscy o niej zapomną. Nawet ja. Wtedy będę mogła zacząć wszystko od poczatku.

View more

"Pewien człowiek spotkał starego przyjaciela, który nigdy nie odkrył swego powołania. "Pewnie będę musiał znowu dać mu parę groszy"-pomyślał. Ale tego samego wieczoru dowiedział się, że jego przyjaciel stał się bogatym człowiekiem i wrócił, by spłacić zaciągnięte długi.
Poszli więc do baru, w ktorym ongiś czesto bywali, i tam jego przyjaciel postawił wszystkim gościom po kielichu wina. A pytany o przyczynę tak wielkiej hojności, odpowiedział, że jeszcze do niedawna był kimś Innym.
-A kim jest ten Inny?-zaciekawili się goście.
-Inny jest tym, ktorym nauczono mnie być, ale to wcale nie ja. Inny wierzy, że powinnością każdego człowieka jest przez całe życie głowić się, jak zgromadzić pieniądze, by na starość nie umrzeć z głodu. I człowieka tak bardzo pochłaniają myśli i plany na przyszłość, że przypomina sobie o życiu dopiero wtedy, gdy jego dni na ziemi są policzone. Ale wówczas na wszystko jest już za późno.
-A ty kim jesteś?
-Ja jestem tym, kim może być każdy z nas, jeśli słucha swego serca. Człowiekiem, którego zachwyca tajemnica życia, który dostrzega cuda i czerpie radość z tego, co robi. Tylko, że ten Inny-z lęku przed cierpieniem-nie pozwalał mi dotąd działać.
-Niemniej cierpienie istnieje-zaoponowali jego przyjaciele.
-Istnieją jedynie porażki. Lecz nikt nie zdoła przed nimi uciec. Dlatego w walce o marzenia lepiej przegrać parę drobnych potyczek, niż zostać pokonanym na całej linii, nie wiedząc nawet o co się walczyło.
-I to tyle? -zapytali.
-Tak, tylko tyle. Kiedy dokonałem tego odkrycia, postanowiłem stać się tym, kim zawsze pragnąłem być. Inny tkwił ciągle obok, w moim pokoju, wciąż na mnie patrzył, ale nigdy więcej nie pozwoliłem mu się do siebie zbliżyć-choć wiele razy próbował mnie ostrzec przed ryzykiem płynącym z lekceważenia przyszłości. "
Paulo Coelho

View more