tiny bird (Neith)

Może być ciężko z aż trzydziestoma faktami, ale postaram sie je napisać.
1.Jestem bardzo zadowolona z wyników egzaminu gimnazjalnego i ocen w tym roku. Będę miała pasek!
2. Ostatnio próbuję rysować w miarę realistycznie i czasami mi wychodzi, jednak to nadal nie nadaje się do pokazania innym.
3. Lubię głos Tomoakiego Maeno. Dubbingował wiele moich ulubionych postaci. Tom hiddleston i Andy Biersack też maja ładne głosy.
4. Większość facetów, którzy mi się podobają, ma około 35 lat. Niektórzy mówią, że to chore.
5. Jak jestem szczęśliwa to rozsadza mnie energia. Biegam, tańczę, skaczę i wszędzie mnie pełno.
6. Z kolei jesli jestem smutna to siedzę lub leże pod kołdrą, jem, czytam i nie mam na nic ochoty.
7. Często śni mi się, że jestem gdzieś z moimi przyjaciółkami i jedna z nich znajduje sobie faceta i idzie sobie gdzieś z nim, drugą zjada jakiś potwór a ja zostaję sama.
8. Ostatnimi czasy bardzo często miewam déjà vu.
9. W tym roku planuję przeczytać 100 książek. Przeczytałam już 44. Jestem na dobrej drodze.
10. Nigdy nie ubieram się zgodnie z modą i wyglądam jak bezguście.
11. Uwielbiam psy i koty, niestety ze strony kotów bez wzajemności.
12. Jestem niecierpliwa jeśli chodzi o opowiadania internetowe. Nie wytrzymuję czekania na kolejny rozdział przez kilka dni, więc wybieram te zakończone.
13. Chciałabym zrobić czyjś cosplay w przyszłości.
14. Śniłam się nauczycielce od polskiego.
15. Nigdy nie oglądałam żadnej części Harryego Pottera w całości.
16. Notorycznie pisze Rosjanie i Niemcy z małej litery.
17. Nie mogę się połapać o co chodzi w większości francuskich filmów, które oglądałam.
18. Jestem ucieleśnieniem niezdecydowania.
19. Wybrałam, po wielu zmianach decyzji, że idę do technikum. Brat mi mówi, że tam idą same tępaki bez ambicji i się zmarnuję.
20. Zdarza mi się zasypiać w wannie.
21. Zazwyczaj oglądam coś z gatunku fantasy lub science-fiction, ale zdarza się, że mam ochotę na romanse.
22. Skończyła mi się wena, więc napiszę, że nie przepadam za delicjami.
23. Uwielbiam serię książek o Percym Jacksonie do tego stopnia, że kupiłam sobie koszulkę z obozu herosów.
24. Nigdy nie byłam za granicą ani nam morzem.
25. Planujemy z przyjaciółkami pojachać do Wielkiej Brytanii, żeby porwać Toma Hiddlestona, Sama Claflina, Dominica Sherwooda. Do Ameryki, żeby porwać Alberto Rosende, Roberta Downeya Jr., Harryego Shuma Jr., Matthew Daddario, Andyego Biersacka. Do Australii, żeby porwać 5SOS, Janoskians i Jet Crew. Oby się udało.
26. Nigdy w moim szesnastoletnim życiu nie miałam kleszcza, a przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo.
28. Nie lubię mostów, rzek, jezior.
29. Gdyby się dało, to pół życia spędziłabym na huśtawce.
30. Bardzo podobają mi się szwedzkie imiona.
Uff... Udało się. Dobrnęłam do końca.

View more

Mówi się, że po osiągnięciu dorosłości stajemy się wolni, a przecież dzieciństwo to prawdziwa wolność. Żadnych obowiązków, odpowiedzialności, trudnych wyborów. Każde nieodpowiednie zachowanie zostało wybaczone ze względu na młody wiek. Każda rzecz dzięki odrobinie kreatywności stawała się czymś niezwykłym. Nie baliśmy się wtedy jasno wyrazić swoich poglądów. Każdy w maszych oczach był równy. Idealne życie. Uświadamiamy to sobie dopiero wtedy, kiedy jest za późno. Dorastając zabijamy w sobie dziecko, którym byliśmy. Warto walczyć o utrzymanie chociaż cząstki.
Najbardziej zapadło mi w pamięć, kiedy grałam z bratem w piłkę i w pewnym momencie wpadła ona do psiej budy. Brat próbował ją wyciągnąć i wtedy pies rzucił się na niego i rozorał mu pazurami i kłami plecy. Do tej pory ma wiele blizn. Dobrze, że nie stało się nic gorszego, a ja byłam na tyle opanowana, żeby zawołać kogoś na pomoc, a nie samemu próbować coś zdziałać. Pies po tym został uśpiony.
Podobno zaczyna się zapamiętywać zdarzenia po szóstym roku życia, a ja w czasie tego wypadku miałam cztery może pięć i pamiętam każdy szczegół.

View more

Nie mam bladego pojęcia, ale zauważyłam, że rodzice już od najmłodszych lat kupują pociechom zabawki przypominające smartfony, talbety i inne tego typu gadżety. Kiedy płacze stawiają je przed telewizorem, albo dają do ręki telefon z włączoną grą, żeby się uspokoiło. W ten sposób używanie ich staje się nawykiem, którego w późniejszych latach nie sposób się oduczyć. Rodzice mają pretensje o to ile ich dzieci spędzają czasu przed ekranem monitora, a powinni je mieć głównie do siebie, bo to w większości kwestia wychowania. A można przecież bawić się w inny sposób, niż tylko grając na komputerze i rodzice powinni zachęcać do aktywności i bawić się z nimi na świeżym powietrzu. Niestety współcześnie nawet nie mają na to czasu, bo przychodzą późno z pracy i są zbyt zmęczeni by to zrobić.
Kiedy moja mama opowiada o latach swojej młodości to czasami żałuję, że nie urodziłam się wcześniej. Miała tysiąc razy bogatsze życie od mojego. W przeciwieństwie do niej ja niewiele miałabym do opowiadania swoim dzieciom.

View more