˚ ༘✶⠀LADY SPELLMAN.

⠀⠀Konto od dłuższego czasu jest nieaktywne, za wyjątkiem sporadycznych, małych przebłysków, więc postanowiłam napisać parę słów wyjaśnienia (zakładam, że mało osób one zainteresują, jeśli kogoś w ogóle, ale jestem to winna przede wszystkim sobie, jak i odgrywanej tak długo postaci).
⠀⠀Nie przedłużając, z tego miejsca chciałam pożegnać się z Zeldą, tym kontem oraz każdą osobą, która miała choćby i najmniejszy wkład w jego tworzenie. To dzięki Wam miałam możliwość rozwoju mojej postaci, tworzenia przeróżnych wątków; tych bardziej poważnych, tragicznych, ale i niejednokrotnie zabawnych lub okraszonych niewybrednymi żartami "za kulisami". Wolałabym uniknąć wymieniania poszczególnych osób z imienia, aby nikogo nie pominąć - bądź co bądź, minęły trzy lata odkąd Zelda nagle ucichła. Pomimo tego przez cały ten czas nie było dnia, w którym nie byłabym wdzięczna każdej napotkanej wirtualnie osobie, z którą moje losy (jak i mojej bohaterki) skrzyżowały się na dłużej. Z niektórymi z tych osób mam kontakt do dziś na stopie prywatnej, choć proza życia (jak się okazało) zawitała nie tylko do mych drzwi.
⠀⠀Zawsze unikałam prywaty i tym razem również nie będę wdawała się w większe szczegóły. Niespełnione, największe marzenie Zeldy w moim przypadku, po licznych perturbacjach, spełniło się razy dwa w przeciągu ostatnich trzech lat. Jednocześnie mój "wolny czas", dotychczas poświęcany na pisanie, współmiernie się skrócił. Kolejny czynnik pojawił się między jednym a drugim spełnionym marzeniem, mianowicie przeprowadzka zagranicę. Gdy wszystko się unormowało, bardzo chciałam wrócić do postaci mojej rudowłosej wiedźmy, ale... nie było do czego. Tak długo tworzona więź z moją bohaterką okazała się już nie istnieć. I choć na zawsze pozostanie ona w moim sercu, próba jej wskrzeszenia to jak reanimowanie nieboszczyka.
⠀⠀Raz jeszcze dziękuję każdemu. Osobom bardziej mi przychylnym, ale też tym, które usiłowały bezskutecznie zajść mi za skórę; to również wspominam z pewną dozą sentymentu. Konto pozostanie aktywne, bo lubię od czasu do czasu tu wrócić i poczytać dawne wątki, powspominać. Jeśli ktoś z czytających to będzie miał życzenie porozmawiać lub coś napisać (uprzedzam, cierpliwość wymagana!), to zapraszam na moje drugie konto @BRXKENCRXVN lub discorda: dracosanguinem.
⠀⠀Żegnajcie!
⠀⠀
https://www.youtube.com/watch?v=M3mdHmhI3cs

View more

⠀⠀⠀Chciałam zacząć od tego, że to zależy czy mamy na myśli kanoniczny ciąg wydarzeń, czy alternatywny ich bieg, ale ostatecznie zdałam sobie sprawę, że w obydwu przypadkach odpowiedź będzie niejasna.
⠀⠀⠀Zacznę więc od kanonu, w którym mamy dwa potwierdzone przez serial związki: Zeldę i Faustusa, którzy są małżeństwem oraz Zeldę i Marie. Obie relacje miały ogromny wpływ na moją bohaterkę i - niestety - obie pozostawiły po sobie głębokie rany w jej sercu, które nie sądzę, aby kiedykolwiek i ktokolwiek mógł zasklepić. O ile zdaje się, że Spellman zdążyła się uporać z widmem niefortunnego pierwszego związku, zwieńczonego ślubem, o tyle zdrada jej zaufania przez LeFleur - w mojej opinii - ostatecznie przekreśliła wszystko. Mimo wszystko wydaje mi się, że odejście Marie bolało Zeldę... do momentu, kiedy straciła Sabrinę, bowiem nic nie mogło równać się z cierpieniem, które wtedy rozdarło jej serce. Nie sądzę, aby po tak traumatycznym przeżyciu, jakim jest pochowanie własnej córki, moja bohaterka mogła rozważać kolejny romans; nawet, jeżeli nastoletnia czarownica chciałaby, aby jej ciotka żyła normalnie. Myślę jednak, że ostatecznie to z Lilith znalazłaby wspólny język i jedynie Matka Demonów byłaby w stanie pomóc Zeldzie uporać się z emocjonalnym ciężarem; obie przeżyły podobne piekło, obie straciły swoje dzieci. Wspólne doświadczenia bez dwóch zdań zbliżyłyby je do siebie, choć nadal nie byłaby to relacja stricte romantyczna, pełna radosnych uniesień. Raczej nieudolne ścieranie się dwóch doświadczonych przez życie, pragnących bliskości kobiet, między którymi przez równie zaawansowane upośledzenie w wyrażaniu własnych uczuć, lęków, bardzo często dochodziłoby do konfliktów.
⠀⠀⠀Jeśli natomiast chodzi o alternatywne losy... myślę, że każdy ze związków miałby tu szansę, gdyby odpowiednio je poprowadzić. Zelda może wydawać się samotnym wilkiem, który nie potrzebuje do szczęścia drugiej osoby i w pewnym sensie tak jest, bowiem nie opiera ona swojej wartości na posiadaniu partnera lub partnerki. Wbrew pozorom pragnie jednak bliskości, swoistej akceptacji osoby spoza rodzinnego kręgu. Małżeństwo z Faustusem miałoby rację bytu, gdyby był on w stanie zaakceptować jej równość jako swojej żony, kobiety; gdyby zaklęcie Caligariego nigdy się nie wydarzyło, a on nie próbowałby zniszczyć jej rodziny. Związek z Marie także mógłby się udać, jeżeli LeFleur od początku grałaby w otwarte karty. Myślę, że relacja z Lilith też dostałaby swoją szansę i byłaby niezwykle ciekawa - potwierdzają to wywiady post-season finale z aktorami - gdyby zdecydowano się pójść w tę stronę.
⠀⠀⠀Tak czy inaczej - nie myślę o Zeldzie przez pryzmat jej związków, choć bez wątpienia miały one spory wpływ na kształtowanie się jej charakteru. Podsumowując: w kanonie - bliżej nieokreślona relacja z Lilith, a alternatywnie - mógłby to być każdy... i nikt.

View more

⠀⠀⠀Jak już wspomniałam w poprzednim pytaniu - oczywiście! Wydaje mi się, że przy wieloletnim prowadzeniu losów jednego bohatera takowy kryzys pojawia się prędzej czy później i jest to całkowicie naturalne. W moim przypadku było to w dużej mierze spowodowane nie tyle samym wypaleniem dotyczącym stricte postaci Zeldy, a mojej prywatnej sytuacji życiowej, połączonej dodatkowo z faktem odpadnięcia wielu istotnych dla mnie wątków. Na szczęście kryzys został zażegnany; głównie przez finałowy sezon, który... cóż, ścisnął za serce. Dzieła dopełniły książki, fanficki, fanvidy, zeldowa playlista i czytanie starych wątków - to one przypomniały mi jaką radość dawało mi wcielanie się w postać Spellman na samym początku, dzięki czemu teraz, tworząc każdy kolejny tekst, czuję ją dwa razy mocniej!
⠀⠀⠀I bardzo dziękuję za miłe słowo, bo te również stanowią nieocenione źródło wsparcia w trudnych momentach!

View more

⠀⠀⠀Może zacznę trochę od końca, ale pragnę na wstępie zaznaczyć, że zarówno ja, jak i większość autorów, którzy prowadzą swoje postaci od lat, miewa momenty zwątpienia i jest to całkowicie naturalne! Grunt to nie rezygnować przy pierwszym kryzysie, a zrobić sobie drobną przerwę na doładowanie energii, ewentualnie - co osobiście bardziej rekomenduję - poszukać inspiracji w materiale źródłowym (komiks/serial/książka), fanfickach, fanvidach, jak i starych wątkach (dostałam inne pytanie, dotyczące stricte kryzysu twórczego, toteż pozwolę sobie zagłębić się w tę kwestię w następnej odpowiedzi).
⠀⠀⠀W mojej opinii najważniejszą jednak rzeczą - i będę to powtarzała do znudzenia - jest dobór postaci, którą czujemy, z którą mocno sympatyzujemy; reprezentującą nas samych lub kogoś, kim chcielibyśmy się stać. Bazowanie wyłącznie na tym, że x osób szuka danego bohatera, to nie jest dobra droga, choć jednocześnie nie generalizuję - może komuś udało się w ten sposób osiąść na dłużej. Słabo rozwinięte uniwersum naprawdę nie jest żadną przeszkodą, jeśli wkładamy w swoją postać serce i nie boimy się wyciągnąć ręki do autorów prowadzących bohaterów z innych światów. Mówię to z własnego doświadczenia!
⠀⠀⠀Wydaje mi się, że te dwie rzeczy są najistotniejszymi czynnikami, a cała reszta jest dodatkiem, który cementuje nasze przywiązanie do postaci. Pamiętajmy, że słomiany zapał to przykra rzecz dla współautora, który nagle zostaje na lodzie, a tym bardziej jest to bolesne pod kątem twórczym wówczas, gdy przywiążemy się emocjonalnie do danej historii. Warto zastanowić się dwa razy przed założeniem konta czy to jest właśnie to, czego chcemy.

View more

⠀⠀⠀Gdyby mogła cofnąć czas, zapewne pozmieniałaby zdecydowanie więcej, niż jedną rzecz, mając na względzie tylko i wyłącznie dobro swoich bliskich, których zawsze stawia na pierwszym miejscu. Z uwagi na to, jak potoczyły się losy bohaterów w finałowym sezonie, myślę, że Zelda wzięłaby pod rozwagę zmianę tylko i wyłącznie jednego zdarzenia z przeszłości - przygarnięcia Sabriny. Wyobrażam sobie, że rudowłosa czarownica po tym, co się stało, niejednokrotnie odtwarzała w głowie scenariusz, w którym to rodzina Diany adoptuje dziewczynkę. Zapewne nieraz nasuwały jej się myśli, że tak byłoby lepiej, b e z p i e c z n i e j, aby po chwili czuć obrzydzenie wobec samej siebie, iż w ogóle była w stanie tak pomyśleć; byłoby to w dużej mierze spowodowane silnym przekonaniem, że nikt nie dbałby o Sabrinę tak jak ona.
⠀⠀⠀Nie sądzę więc, że mając taką możliwość, Zelda bez chwili zawahania zdecydowałaby się na tak ogromną zmianę, niemniej byłaby to jednocześnie pierwsza myśl, która pojawiłaby się w jej głowie.
https://youtu.be/3ZBdfLFZHXY

View more