ks. Sebastian

Swego czasu popełniłem taki artykuł: Ekumenizm drogą Kościoła.

---

Proszę się z nim zapoznać:

---

Trochę historii

---

Pragnienie jedności towarzyszyło Kościołowi od wieków. Chciał On bowiem być wiernym mądrości płynącej z Modlitwy Arcykapłańskiej Swego założyciela Jezusa Chrystusa, który prosi „aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby oni stanowili w Nas jedno”(J 17,21).

---

Papież Leon XIII wprowadził w roku 1895 Nowennę do Ducha Świętego przed Zielonymi Świątkami, aby przyspieszyć dzieło pojednania braci odłączonych. W 1908 roku dwaj duchowni anglikańscy: Jones Spencer i Paul Watson rozpoczęli Oktawę Modlitw o Jedność Kościołów (18-25 stycznia). Watson zresztą poprzez działania ekumeniczne rozumiał powrót wszystkich wspólnot odłączonych do Kościoła katolickiego, co sam potwierdził dokonując aktu konwersji już w roku 1909.

---

Rok 1936 przynosi zmianę nowenny Leona XIII na dni modlitw wspólnie z innymi wspólnotami o jedność Kościoła. Jest to ważne o tyle, iż katolicy przestali się już modlić za innych, a zaczęli prosić Boga razem, we wspólnocie z braćmi odłączonymi.

---

W 1964 r. Sobór Watykański II przyjmuje Dekret o ekumenizmie, co otwiera drogę do szerokiego rozwoju myśli o jedności w Kościele.

---

Ekumenizm… ale o co chodzi??

---

Ekumenizm polega na nieustannej „colloquium charitativum”(miłosnej rozmowie) między Kościołem katolickim, a Kościołami wschodnimi i Wspólnotami chrześcijańskimi powstałymi w wyniku reformacji. Jego ostatecznym celem, jak podkreśla Benedykt XVI, jest wspólnota w wierze, a nie wspólnota w działaniu. Zatem głównym zamierzeniem ekumenizmu nie jest ogólnoświatowy pokój, sprawiedliwość, zjednoczenie w misjach charytatywnych, ochrona środowiska (choć są to wartości ważne), ale dążenie do jedności w zgodzie z objawioną prawdą.

---

Jak uczy nas Vaticanum II w „Unitatis redintegratio” i Kongregacja Nauki Wiary w „Dominus Jesus” – Kościół Chrystusowy ustanowiony i zorganizowany na tym świecie trwa w Kościele katolickim. Przez to wyrażenie „trwa” Sobór ujmuje 2 prawdy: Kościół Chrystusowy pomimo podziału chrześcijan nadal istnieje w pełni jedynie w Kościele katolickim, a dodatkowo „liczne pierwiastki uświęcenia i prawdy znajdują się poza Jego organizmem”( DI 16).

---

Droga ekumenizmu dziś i jutro

---

Joseph Pearce w książce: „Pisarze nawróceni” pisze o licznych przykładach konwersji angielskich literatów. Czytając opisy dróg poszczególnych ludzi do katolicyzmu człowiek przekonuje się, że tylko w Kościele katolickim jest dopełnienie tego piękna, dobra, prawdy i poczucia sensu, którego człowiek szuka przez całe życie.

---

Zaangażowanie ekumeniczne musi się opierać na nawróceniu serc i modlitwie. Potrzebne jest, jak pisze Jan Paweł II w encyklice: „Ut unum sint” spokojne i czyste spojrzenie prawdy ożywionej Bożym miłosierdziem, które wzbudza dobrą wolę i wyzwala umysły.

---

Komunia chrześcijan jest niejako wejściem w wieczną wspólnotę życia Trójcy Św., jest zatem inspirowana wewnętrznym życiem Boga, który sam jest najdo

View more

łaska Boska jest do zbawienia koniecznie potrzebna - to jest jedna z głównych prawd wiary.

---

Proszę pamiętać, że to sam Bóg decyduje kto będzie zbawiony. Ateista może ciągle poszukiwać, ciągle zadawać pytania, ciągle pozostawać pełen wewnętrznych rozterek i niepokoju, ważne, żeby szukał rzetelnie. Czasem to właśnie jakieś niemiłe doświadczenia ze strony wierzących powodują, że ktoś zostaje ateistą lub się w tym jeszcze umacnia.

---

Polecam Soborową Konstytucję o Kościele w świecie współczesnym /Gadium et spes/, która w punkcie 19 stwierdza co następuje: "Zapewne nie są wolni od winy ci, którzy dobrowolnie usiłują bronić Bogu dostępu do swego serca i unikać zagadnień religijnych, nie idąc za głosem swego sumienia; jednakże i sami wierzący ponoszą często za to pewną odpowiedzialność. Ateizm bowiem wzięty w całości nie jest czymś pierwotnym, lecz raczej powstaje z różnych przyczyn, do których zalicza się też krytyczna reakcja przeciw religiom, a w niektórych krajach szczególnie przeciw religii chrześcijańskiej. Dlatego w takiej genezie ateizmu niemały udział mogą mieć wierzący, o ile skutkiem zaniedbań w wychowaniu religijnym albo fałszywego przedstawiania nauki wiary, albo też braków w ich własnym życiu religijnym, moralnym i społecznym, powiedzieć o nich trzeba, że raczej przesłaniają, aniżeli pokazują prawdziwe oblicze Boga i religii."

View more