ks. Sebastian

Bardzo smutna jest Twoja historia.

---

Pokazuje ona jak bardzo liczą się więzi rodzinne. Rozumiem Twój ból, rozgoryczenie i negatywne uczucia jakie żywisz dla obojga rodziców. Oskarżasz też pewnie Boga za to wszystko. Zapewniam Cię On nie jest nigdy szczęśliwy, gdy widzi jak jego ukochane dzieci cierpią. Być może ten ask jest okazją, żebyś uwierzyła, że nie jesteś sama, że dasz radę z tego wszystkiego wyjść.

---

Bardzo bym chciał Ci pomóc, więc jeśli chcesz zapraszam do Tychów na rozmowę. Ty tego naprawdę potrzebujesz. nie powinnaś odwlekać tej konfrontacji osobistej. Wiem, że pewnie się boisz, ale to może być ostatnia deska ratunku.

---

Ja zapewniam Cię o swojej modlitwie. Wierzę, że Ci się uda wyjść na ludzi i być szczęśliwą. Proszę nie przekreślaj swojego życia.Dla mnie po tej korespondencji jaką prowadzimy stałaś się cenną osobą i naprawdę chcę Ci pomóc. Jeśli mieszkasz jednak za daleko to napisz mi swojego maila tam chętnie też jakoś indywidualnie Ci pomogę.

---

Na tą chwilę proszę tylko nie niszcz swojego życia. Ono może teraz dla Ciebie nie przedstawia wielkiej wartości, ale uwierz mi dla Ciebie Bóg dał się zabić, dla Ciebie stał się człowiekiem i jesteś bardzo cenna w Jego oczach, a doświadczenia negatywne, jakie masz mogą być dla Ciebie błogosławieństwem, bo jak z tego bagna wyjdziesz to staniesz się bardzo silna i będziesz mogła pomagać ogromnej liczbie ludzi.

---

Uwierz w siebie. Bóg w Ciebie wierzy. Ja też wierzę :-) I znajdziesz ludzi, którzy Cię bezinteresownie pokochają. Zawalcz o swoje szczęście, a ja chcę Ci pomóc. Nie odrzucaj tego !!

View more

Pozwoliłem sobie przepisać tutaj wszystkie Twoje posty, bo ich było zbyt wiele i byłoby to wszystko nieczytelne. W następnym poście odpowiem na Twoje wiadomości.

---

Prosze ksiedza mam dosc. Potrafie sie obudzic o 4 nad ranem i zaczac plakac tylko jak pomysle o moim zyciu. Moich problemow nie da sie od tak pokonac. W sumie nie da sie ich wcale.

---

moja matka to kaleka zyciowa i wychowala nas na takie kaleki, lekliwe, nieporadne w zyciu, a ojciec? ojciec zdechl przez wlasna glupote, i w sumie go nie pamietam ale lo tylu latach zdalam sobie sprawejak bardzo go nienawidze

---

mimo ze mam 17 lat to naprawde nie potrafie sobie przypomniec kiedy bylam szczesliwa!!! chyba tylko wtedy gdy jestem pod wplywem alkoholu bo wiara w Boga i zycie z Bogiem szczescia mi nie dawalod

---

ale w sumie kogo to obchodzi jak sie czuje?? Bog sam sobie siedzi w niebie i jest szcesliwy.
naprawde chcialabym umrzec i popatrzec jak inni powiedza choc raz o mnie"byla taka mloda i piekna,miala cale zycie przed soba, czemu to zrobila, pewnie miala jakies problemy" i wysmiac matke

---

a najbardziej ojca! to on mial byc pierwszym facetem ktory powie mi ze mnie kocha, ze jestem napiekniejsza i wartosciowa. a co mnie dowartosciowuje? gdy moge ranic chlopakow, a najbardziej tych na ktorych mi zalezy

---

i mam nadzieje ze smazy sie w piekle teraz bo nie uwierze ze Bog jest az tal milosierny za to co on zrobil nam i matce. na szczescie go nie pamietam bo zdechnal gdy mialam 5 lat ale wiem ze byl bardzo agresywany, moja matka musiala uciekac z nami i brzuchem przez okna zeby nic nam nie zrobil
kolejny facet matki? gwalciciel i pedofil. i tak mijaly mi kolejne lata zycia, trudnosci z nawiazywaniem znajomosci, zwlaszcza z chlopakami, odwieczne poczucie gorszosci, wstud przed zaproszeniem kogos do domu

---

oto pokrotce historia ktkra pokazuje co moze powodowac brak rodzica. moja matka pakowala sie w zle zwiazki bo sama w dzicinstwie miala w domu alkoholika. moim facetem zycia zapewne tez sie okaze alkoholik i tak samo skrzywdze swoje dziecki, ba, ja juz teraz wiem ze nie bede potrafila byc matka.

---

nie musi ksiadz na to odpowiadac inajlepiej niech nie odpowiada bo wiem jaka dostane odp ze mam isc na terapie sobie pomoc a gowno mi to da bo nie rozwiaze to moich problemow aktulnych np braku kasy itd

View more

głosiłem na ten temat kazania pasyjne. W ostatnią niedzielę też o tym mówiłem.

---

Z pewności inni księża też o tym mówią. Warto zapytać katechetę. O czym jak o czym, ale o niebie to powinien mówić często....

---

Polecam ten intuicje:

---

http://www.katolik.pl/wizja-boga--nieba-i-piekla-u-mistykow,2543,416,cz.html

---

Na antypodach leży szczęśliwe myślenie o niebie. Niebo w teologii rozumiane jest jako inny rodzaj życia. Mówiąc o Bogu, mówimy o życiu, o Źródle, które zawiera metafora drzewa życia i księgi życia. Bóg, jak mówi Apokalipsa, zwycięzcy daje spożyć owoc z drzewa życia, które jest w raju Boga (Ap 2, 7), czy też wpisuje go do księgi przeznaczonych do zbawienia. Z tego Chrystus nakazuje radować się uczniom: "nie z tego się cieszcie, że duchy się wam poddają, lecz cieszcie się, że wasze imiona zapisane są w niebie" (Łk 10, 20).
To życie znajduje się w odwiecznym Logosie: "W Nim było życie" (J 1, 14). Dzięki Wcieleniu, złączeniu się Boga z ludzką naturą możemy mieć udział w życiu wiecznym poprzez tajemnicę nowych narodzin - zupełnie różnych od naturalnych - poprzez wiarę i chrzest. W nowych narodzinach życie wieczne jest już obecne w nas: "Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne" (J 3, 36; por. J 6, 47). "Świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu" (1 J 3, 15).

---

Bytowanie w realiach społeczności niebieskiej będzie przede wszystkim nową, wyższą formą życia. Życie wieczne dotyczy obfitości życia, jego ubogacania. Życie wieczne wiąże się z dwiema kategoriami: życiem bez końca oraz doskonałym posiadaniem. Tradycyjnie życie wieczne ukazywane jest jako ukojenie poszukiwań, pragnień, jako spoczynek w Bogu, w pełni Jego życia, jako stan całkowitego spokoju umysłu.

---

Niebo rozumiemy po pierwsze, jako mieszkania, które są przygotowane w domu Ojca (J 14, 2); wieczne przybytki (Łk 16, 9); mieszkanie od Boga, dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie (2 Kor 5, 1). Po drugie, jako ucztę weselną, zaproszenie, zwołanie na ucztę (Mt 22, 3). Wreszcie, jako nagrodę dla zwycięzcy - niewiędnący wieniec chwały (1 P 5, 4).

---

Wielu świętych ma jednak całkiem osobową wizję nieba. Jest nim sam Chrystus. Pierwsza święta z Chile, św. Teresa de los Andes pisze: "On jest moim nieskończonym bogactwem, moim szczęściem, moim niebem". Bł. Elżbieta z Dijon tak rozumie niebo: "budzić się w Miłości, poruszać się w Miłości, zasypiać w Miłości, dusza w Jego Duszy, serce w Jego Sercu, oczy w Jego Oczach" (List 178)[12] .

View more