ks. Sebastian

Bardzo piękna tradycyjna maryjna pieśń.

---

1. O, której berła ląd i morze słucha,
Jedyna moja po Bogu otucha.
O, Gwiazdo Morska! O, Święta Dziewico!
Nadziei moich niebieska kotwico!

---

2. Ciebie na pomoc wzywam pełen trwogi,
Bo nie wiem, jakiej mam się trzymać drogi,
Lecz, gdy Twe spuścisz na mą łódź promienie,
Świecić mi będą nawet nocne cienie.

---

3. O, jaka ufność w mym się sercu rodzi,
Że zwać Cię - Matką, zwać się - synem godzi.
Na groźnych falach szczęśliwie popłynę,
Pewien Twej łaski wśród burzy nie zginę.

---

4. Ciebie na pomoc błędny żelgarz wzywa -
Spojrzyj, po jakim strasznym morzu pływa:
Jedni rozbici na dnie morskim giną,
Drudzy do Ciebie po ratunek płyną.

---

5. Szczęśliwi, którzy ominęli skały,
A - przepłynąwszy zdrady pełne wały -
Na brzeg bezpiecznie życie swe unoszą
I - padłszy na twarz - dzięki Ci zanoszą.

View more

tak jest to grzech.

---

Polecam to świadectwo ku refleksji.

---

Ciało kobiety jest superatrakcyjne. Oglądanie erotycznych materiałów wyjątkowo przyjemne. Pytanie tylko, czy wynika z tego coś dobrego...Wynika z tego między innymi uzależnienie. Pornografia bardzo szybko zniewala wyobraźnię, myślenie i działanie. Konsekwencje psychiczne i społeczne takiego uzależnienia są równie tragiczne jak innych uzależnień – na przykład alkoholu czy narkotyków.
Oto krótkie świadectwo z dokumentalnego filmu Frondy pt. Pornozniewolenie: „Ojciec trzymał w domu materiały pornograficzne, zatem mój kontakt z pornografią był bardzo wczesny – gdy miałem kilkanaście lat. W miarę jak uzależnienie ojca od pornografii zaczęło narastać i w domu pojawiały się materiały coraz bardziej ostre, wyraziste, twarde, nałóg mój, moje uzależnienie od porno też zaczęło się pogłębiać. Kiedy miałem 21 lat, uzależnienie to było już ugruntowane – znajdowałem się w całkowitym, zaślepiającym nałogu. Bywało, że chodziłem do sex shopu i pożyczałem 3 – 4 filmy na noc… Tak działo się przez pięć – sześć dni z rzędu. Zabierało mi to dużo czasu, energii i pieniędzy. Osiągnąłem w pewnym momencie już taki poziom, że nie byłem w stanie kontrolować swego nałogu. To była narastająca potrzeba, tak silna, jak potrzeba kokainy u narkomana.
Kiedy miałem 18 lat, po raz pierwszy obejrzałem twardą pornografię. Początkowo film pornograficzny podziałał na mnie odurzająco, zarazem jednak usidlił mnie i cały czas obrazy z tego filmu pojawiały się w mojej wyobraźni. Moja świadomość była nimi wypełniona po brzegi i w pewnym momencie przyjęła je jako swoje.
Doprowadziłem się do takiego stanu, że siedziałem na brzegu łóżka i nie mogłem wykonać żadnego ruchu. Nie mogłem się zebrać; byłem rozbity, nie mogłem nawet wstać i się ubrać. To było jak paraliż. Pamiętam, że nie byłem nawet w stanie wypełnić czeków, zanieść ich na pocztę i zapłacić. I w końcu przez pornografię zrujnowałem swoje małżeństwo.
Nawet teraz, mimo że udało mi się przerwać zamknięty krąg nałogu, prowadzę walkę z jego pozostałościami. Jeśli chodzi o pieniądze, które wydałem na te materiały, to było ich bardzo dużo. Nałóg zabiera również wiele czasu i energii, których lepiej użyć na pożyteczne rzeczy. Pornografia zmienia seksualność w jakąś mroczną siłę. Nie jest już tym, co zostało nam dane przez Boga, ale staje się niszczącą siłą. Niszczy intymność, która miała być darem dla nas. Niszczy czystość myśli. Pornografia tworzy nierealistyczne oczekiwania w stosunku do roli życia seksualnego. Co się dzieje? Próbujemy odnaleźć w seksie satysfakcję, jakiej seks dać nie może. W życiu mamy najróżniejsze potrzeby, seks nie może zaspokoić ich wszystkich”.

View more

Czemu tu tak wiele jest pytań o grzechy..... przecież najważniejsze nasze zmartwienie powinno dotyczyć tego, że za mało kochamy Boga, że nie dorastamy Mu w miłości nieprzyjaciół, że niedostatecznie miłujemy bliźnich....

---

Polecam taką odpowiedź, którą znalazłem po 30 sekundach wpisując Twoje pytanie w google.

---

Co to znaczy posprzątać pokój? Możesz pozbierać porozrzucane rzeczy, zrobić porządek w szafce, zetrzeć kurze, umyć podłogę. Ale możesz i umyć okna odsuwać szafy itp. Ważne też jest, czy swoją postawą nie przeszkadzało się w świętowaniu innym. No i motyw, z którego podejmuje sie ktoś w niedzielę sprzątać. Dla przyjemności sprzątania (niektórzy lubią), bo człowiek nie zdążył wczęśniej, albo z pogardy dla Boga....Jakieś drobne porządki w niedzielę, zwłaszcza jeśli to dla Ciebie przyjemność, trudno uznać za ciężki grzech...

View more

Zapomnienie może być dwojakiego rodzaju: zawinione albo niezawinione.

---

Szczegółowo omawia to ks. Jacek Bałemba:

---

* Zapomnienie grzechu niezawinione. Jeśli zapomnienie grzechu jest niezawinione (gdy rachunek sumienia przed spowiedzią zrobiliśmy dokładnie i uczciwie), wystarczy przy najbliższej spowiedzi na początku lub na końcu wyznania grzechów powiedzieć spowiednikowi, że z powodu zapomnienia przy poprzedniej spowiedzi, chcemy dodać jeszcze taki a taki zapomniany grzech – i wyznajemy go.
* Zapomnienie grzechu zawinione. Jeśli zapomnienie grzechu ciężkiego jest zawinione (gdy na przykład nie zrobiliśmy przed spowiedzią rachunku sumienia lub rachunek sumienia zrobiliśmy niedbale, niedokładnie i powierzchownie, stojąc już w kolejce od konfesjonału), spowiedź jest świętokradzka a więc nieważna. Należy ją jak najszybciej powtórzyć, nadmieniając spowiednikowi, że z naszej winy doszło do spowiedzi świętokradzkiej (z racji zawinionego braku integralności wyznania).

View more

Mam swoje przemyślenia na ten temat, ale wydaje mi się, że warto zapoznać się z tym tekstem:

---

http://www.kaplani.com.pl/mysli/czytelnia/art_wiernosc.html

---

Wierność w szerszym znaczeniu czyli świat wartości
Na nasze szczęście w człowieku są różne poziomy doznawania i przeżywania. Wewnętrzne życie człowieka nie ogranicza się tylko do świadomości dla której właściwe jest skupianie się na jednym przedmiocie, którym się w danej chwili zajmuję np. jak gotuję to gotuję, jak kieruję samochodem to kieruję.
Człowiek ma bowiem talent, aby zapamiętywać wszystkie ważne doznania. Jeśli coś raz zostało przez człowieka rozpoznane jako wartość, to pozostaje już na stałe w jego duchu. I stąd rodzą się pewne praktyczne wnioski, które są zaczerpnięte z pracy Ditricha von Hildebranda: „Fundamentalne postawy moralne”:

---

a/ Po pierwsze wierność karmi się pamięcią. Wierność jeśli ma być dozgonna potrzebuje przypominania, że osoby którym jestem wierny są ważne: Chrystus, parafianie, przyjaciele, małżonek, dzieci itd.. Warto zaznaczyć, że u Żydów pamięć była sprawą życia i śmierci. Ten kto nie pamiętał kim jest i skąd pochodzi był wykluczany ze społeczności Izraela. Św. Jan Vianney w jednym z kazań tak mówił: „Bóg działa w naszych duszach według stopnia naszych pragnień. Ze źródła można nabrać do dzbana wody odpowiednio do jego pojemności”, trzeba zatem przez odnawianie pamięci, poszerzać pojemność „dzbana” swojego serca. Dla kapłana są ważne także inne słowa św. Jana Marii, że jakakolwiek forma modlitwy bardzo służy pamięci: „Dusza, która modli się mało, jest jak podwórzowe ptactwo, które mając wielkie skrzydła, nie potrafi się nimi posługiwać”

---

b/ Po drugie wierność odwołuje się do świata wartości. Trzeba być wrażliwym na wartości. Wtedy człowiek mocno broni tego co rozpoznał jako wartość i trudno nakłonić go do niewierności. To w rodzinie człowiek najwięcej dowie się na temat wartości, albo też wyroście bez świata wartości. Ale ważna jest też tradycja, katecheza i osobista formacja.

---

Dla zobrazowania jeden przykład: Oto jeden z obozów koncentracyjnych podczas drugiej wojny światowej. Plac apelowy. Na placu zebrana grupa polskich więźniów. Przychodzi esesman, kładzie na stoliku chleb i słoninę. A na ziemię rzuca polską flagę i drewniany krzyż z figurką Chrystusa. I mówi: „kto chce może zabrać to jedzenie. Musi tylko po drodze podeptać ten kawałek drewna i tą szmatę”. Ludzie przeraźliwie głodni. Dali by wszystko za kawałek chleba. A jednak nikt się nie ruszył. Dlaczego? Bo dla tych ludzi, to nie był żaden kawałek drewna, ani szmata, ale to były ich wartości.
Trzeba zapamiętać, że będę mężnie i wiernie bronił tego, co rozpoznałem jako prawdziwą wartość. Trzeba być wrażliwym na wartości, a zatem trzeba trzymać się z daleka od antywartości.

---

c/ Po trzecie wierność trwała czyli dozgonna opiera się na istnieniu w człowieku głębi, czyli świata duchowego. Tu ujawnia się wielka rola duchowości w życiu człowieka.

View more