Anubis Δ

W sumie chyba nie najgorzej. Przez miesiąc byłam w górach. Mam tam dom, rodzinne strony i tak dalej. Jeździmy tam co roku. Poza tym udało mi się zaliczyć wspomniany wcześniej koncert Bastille i koncert Ellie Goulding. Wakacje bez koncertów to nie wakacje. :D Przez resztę czasu raczej siedziałam w domu. I w sumie to chyba tyle. Moje wakacje nie były specjalnie rozrywkowe. Byłam w kilku fajnych miejscach, odpoczywałam i trochę też się nudziłam. No i nie mogę przemilczeć tego doła, którego złapałam po śmierci Chestera z Linkin Park. Nieźle mnie to dobiło i na jakiś czas skutecznie odebrało nastrój. Ale poza tym wakacje raczej okej, chociaż planowałam być trochę bardziej produktywna i na przykład więcej rysować, no ale jak zwykle nie wyszło. XD Ale za to zaczęłam ćwiczyć co traktuję jako ogromny sukces. A jak u Ciebie? :)

View more

Chetnie poszłabym dla zabawy na filologie polską albo angielską, na matematykę ale wiem ze nie przygotuje mnie to do zycia. Chce tez umieć cos robić. I ogólnie mam taki maly zarys planu żeby iść do policealnej szkoły na rachunkowość albo masażystę w międzyczasie pracując gdzies na szwalni xd
___________________________________

---

To niestety nie są proste wybory. Uważam, że te 18 czy 19 lat to mimo wszystko za wcześnie by decydować o swojej przyszłości. Przynajmniej ja nie czuję się na tyle dojrzała. Nie chcę sobie spieprzyć życia przez to, że ktoś zbyt wcześnie kazał mi wybierać. Nie czuję się gotowa na to wszystko. Szkoła też jakoś nie pomaga. Powinna jakoś nas do tego przygotować a jak na razie od lat słyszę tylko straszenie nas maturą a nic, co faktycznie mogłoby pomóc w wyborze zawodu, rozwijaniu zainteresowań, w ogóle ich odnalezieniu i tak dalej. To wszystko jest ostro popieprzone jak dla mnie.

View more

Szczerze nie mam pojęcia. :') Jestem typową artystyczną duszą więc mam trochę przerąbane. Najchętniej to bym w muzykę poszła, ale wiadomo jak to jest, trzeba mieć farta i być ponadprzeciętnie dobrym. Chociaż nie ukrywam, że to byłoby jak wygranie życia. Z takich bardziej przyziemnych rzeczy myślałam na przykład o geologii. Potem na magisterce wzięłabym paleontologię, bo od dziecka mnie to interesuje. Tylko nie wiem jak z pracą w tej dziedzinie. W Polsce może być kiepsko. Ewentualnie myślałam też o pójściu bardziej w języki obce. Na tym zawsze się zarobi a poza tym chciałabym ich znać przynajmniej 3, nie licząc polskiego. Chociaż jak na razie lenistwo zwycięża. XD Myślałam też o byciu tatuażystką, ale musiałabym dużo bardziej doszlifować umiejętności, bo na chwilę obecną nie czuję, że byłabym wystarczająco dobra. Ale ten zawód na pewno byłby super pod względem wolności. Mogłabym sama mieć tatuaże, wyglądać jak chcę i nikt nie miałby pretensji o moje niebieskie włosy. Nie wiem, jeszcze muszę to przemyśleć. Jeśli po maturze jeszcze nie będę zdecydowana to robię rok przerwy żeby sobie wszystko w głowie poukładać i nie iść na byle co, bo "trzeba". A u Ciebie jak to wygląda?

View more

Muszę przyznać, że to dosyć trudne pytanie. Nie chciałam odpowiadać od razu żeby móc się dobrze zastanowić, ale tak naprawdę chyba najbardziej trafna była moja pierwsza myśl, czyli Amy Lee, wokalistka Evanescence. Dlaczego? Po prostu bardzo ją podziwiam. Jest moją inspiracją i w wielu kwestiach chciałabym być jak ona. Oczywiście nie na zasadzie kopii, czy udawania kogoś, kim nie jestem. Zupełnie nie. Raczej mam na myśli to, że parę rzeczy mogłabym się od niej nauczyć. Poza tym kocham muzykę, którą tworzy no i przede wszystkim jej przepiękny, absolutnie unikatowy głos. Poważnie, nigdy, przenigdy nikt tak mnie nie powalił swoim wokalem jak właśnie Amy. Nigdy żaden głos nie działał na mnie tak jak jej i podejrzewam, że się to nie zmieni. I nie mam tu na myśli umiejętności technicznych, skali czy innych tego typu kwestii, bo tutaj zawsze znajdą się lepsi. Po prostu jej barwa głosu, to, jak nim operuje i ile emocji wkłada w śpiew jest dla mnie absolutnie hipnotyzujące. Widać, że naprawdę to kocha i jeśli śpiewa, robi to całą sobą. To mi bardzo imponuje i sama chciałabym potrafić to w takim stopniu jak ona. Ale pomijając już kwestie stricte muzyczne, jest po prostu świetnym człowiekiem. Jest niesamowicie pogodną, wesołą i ciepłą osobą. Zawsze się uśmiecha i często śmieje. Jest też bardzo silną kobietą i wie jak o siebie zawalczyć. Nie oszukujmy się, kobietom jest trochę ciężej na rynku muzycznym w tym gatunku, a tym bardziej było tak kilkanaście lat temu, gdy Evanescence dopiero przebijało się do szerszego grona odbiorców i Amy musiała sobie jakoś z tym poradzić. Do tego nagły, gwałtowny skok popularności, odejście współzałożyciela w 2003, częste zmiany składu zespołu, konflikty z wytwórnią i tak dalej. Poza tym nie boi się podejmować nowych wyzwań i tworzyć przede wszystkim tego, co sama chce. Między innymi dlatego zespół tak rzadko wydaje nową muzykę. Amy nie pozwoliłaby na wydanie czegoś, czego sama nie czuje i czego nie jest pewna. Podziwiam ją po prostu za to jaka jest, co osiągnęła i jaką jest artystką. Chciałabym z nią o tym porozmawiać, zapytać o parę kwestii i poprosić o kilka rad.
No, to chyba tyle. Trochę się rozpisałam. Chyba nie potrafię udzielać krótkich odpowiedzi. xD Świetne pytanie swoją drogą.
Załączam przepiękny cover włoskiej wokalistki Francesci Michielin. Amy przetłumaczyła tekst na angielski i stworzyła własną aranżację.
https://www.youtube.com/watch?v=UHvGpxOMN6U

View more

Witam serdecznie. 8)
Jakiego filmu nie polecam, pytasz? Na przykład najnowszej części Piratów z Karaibów. Średnio mi się podobała. Parę rzeczy mnie w niej bardzo irytowało. Ogólnie moim zdaniem odstaje poziomem od poprzednich części. O, ALBO WIEM. EKRANIZACJI ERAGONA. Matko Boska, nie wiem nawet co powiedzieć o tym filmie. Nie oglądajcie go jeśli nie czytaliście książki, bo prawie na pewno was zniechęci i zepsuje ewentualne czytanie a książki są naprawdę super. Zresztą jeśli czytaliście to tym bardziej nie oglądajcie, oszczędzicie sobie niepotrzebnego wkur wienia.
Poza tym są jeszcze takie perełki jak na przykład Bogowie Egiptu (przynajmniej Anubis się pojawił, tyle dobrze XD) albo Piksele. Nie oglądajcie tego, no chyba, że dla beki.
Pewnie coś jeszcze się znajdzie, ale teraz nic więcej nie przychodzi mi do głowy.

View more

Świetne pytanie!
Chociaż nie bardzo wiem z której strony je ugryźć, bo odpowiedź w dużej mierze zależy od tego jaką przyjmiemy definicję dobrej muzyki. Mimo wszystko to nie jest taka prosta sprawa, bo w poszczególne utwory wchodzi cała masa składowych zaczynając od melodii, poprzez gatunek, umiejętności muzyków, skomplikowanie utworu a kończąc na tekście. Jeśli o mnie chodzi to żeby coś mi się w mniejszym lub większym stopniu podobało musi mieć chociaż tę melodię. Niekoniecznie wybitną, szczególnie oryginalną czy skomplikowaną, ale w jakiś sposób zapadającą w pamięć. Wystarczy chwytliwy refren żeby przyjemnie mi się tego słuchało pomimo świadomości, że nie jest to szczególnie wybitne dzieło.
Myślę, że w ten opis idealnie wpisuje się na przykład Nickelback. Tak, najbardziej znienawidzony zespół świata. XD Ale co poradzę, że mają goście dryg do chwytliwych melodii. Nie grają może wybitnie, umieściłabym ich raczej razem z całą resztą zespołów grających po prostu radiowego rocka, ale uważam, że tak ogromny hejt jest zupełnie nieadekwatny. Znam większość ich dyskografii i nie są wcale jakoś gorsi od innych zespołów grających w ten sposób. W swojej "specjalizacji" sprawdzają się idealnie. Ale to już na inny wywód. W każdym razie mam do nich dużą dozę sympatii, po części przez sentyment mimo że raczej nie słucham ich na co dzień. Chociaż ostatnio słuchałam trochę nowej płyty i bardzo pozytywnie mnie zaskoczyli. Może coś więcej o tym napiszę.
No i teraz zaczynają się schody. Spośród moich ulubionych zespołów namiętnie hejtowany jest też chociażby Linkin Park, ale tak naprawdę ja ich muzyki wcale nie postrzegam jako słabej. Wręcz przeciwnie, mają całą masę świetnych utworów wartych uwagi, dobre teksty z głębszym przesłaniem no i już niestety nie, ale mieli także unikatowy wokal Chestera i dopełniający go rap Mike'a. Moim zdaniem to wystarczający powód by w jakimś stopniu ich docenić, tym bardziej, że mieli niemały wpływ na muzykę, bo poniekąd stworzyli w swoim gatunku coś nowego jak na tamte czasy. Jeśli ktoś uważa ich za słabych to w porządku, ma do tego pełne prawo, ale ja jako osoba znająca ich dyskografię oraz słuchająca także muzyki uchodzącej za dobrą się z tym nie zgadzam więc również nie postrzegam ich w kategorii guilty pleasure. I właściwie to samo mogę powiedzieć o wielu innych zespołach. Jeżeli już czegoś słucham to zazwyczaj właśnie dlatego, że dostrzegam tym coś wartego uwagi dlatego ciężko wymienić mi konkretne zespoły czy albumy. Moje guilty pleasures to zazwyczaj po prostu jakiś średniej jakości pop z radia (nie liczę tego dobrego). Nieczęsto, ale się zdarza. Na chwilę obecną przychodzi mi do głowy na przykład takie Timber Pitbulla. Umówmy się, muzyka to raczej mierna, ale tak zajebiście wpada w ucho, że mimo to uwielbiam ten kawałek. I takich kawałków jest cała masa. Mogłabym nawet zrobić jakąś przykładową listę. Znając życie trochę by się tego uzbierało. XD
https://www.youtube.com/watch?v=hHUbLv4ThOo

View more

O, pytanie dedykowane dla mnie. :D
W porównaniu do zdecydowanej większości ludzi, których znam odżywiam się bardzo zdrowo, przede wszystkim dlatego, że wegańsko. Więc co za tym idzie nie pakuję w siebie tych wszystkich antybiotyków, polepszaczy i hormonów, których pełno w produktach odzwierzęcych. I nie, dieta wegańska nie polega na zamianie zwykłych kotletów na sojowe i objadaniu się oreo całymi dniami (tak, jest wegańskie). To tak w ramach sprostowania gdyby mimo wszystko ktoś tak jeszcze myślał. I ktoś może sobie myśleć co chce, nie mam na to wpływu, ale wyższość weganizmu (oczywiście dobrze zbilansowanego i opartego raczej na nieprzetworzonych produktach) nad dietą "tradycyjną" jest naukowo potwierdzona i tyle, to fakt. Więc tak, odżywiam się zdrowo, unikam przetworzonego jedzenia, jem dużo owoców, warzyw i roślin strączkowych orzechy, różne kasze, ryż, nasiona, zdrowe tłuszcze i tak dalej. Ale wiadomo, bez jakiejś obsesji, jak raz na jakiś czas mam ochotę na ciasto albo czekoladę czy lody to je zjem, ale na co dzień raczej staram się unikać niezdrowych produktów. I taki sposób odżywiania to najlepsze co mogłam zrobić dla swojego organizmu, bo mam z tego same korzyści, minusów nie odczuwam żadnych. Z całego serca polecam samemu się przekonać. :)

View more

No cóż, Linkin Park. Nie muszę chyba mówić, że jestem fanką i dużo dla mnie ten zespół znaczył. Śmierć Chestera mnie kompletnie rozbiła. Nie mogłam się pozbierać przez prawie trzy dni i nawet teraz jak o tym myślę to ściska mnie w środku. I dobra, można sobie uważać, że Linkin Park to gunwo, słaby zespół, bla, bla, bla, ale w tej chwili nie ma to żadnego znaczenia. Chester był świetnym wokalistą z niesamowicie oryginalną barwą głosu i fantastycznym screamem, ale przede wszystkim był wspaniałym człowiekiem, który bardzo wiele znaczył dla ogromnej ilości ludzi i czy się to komuś podoba czy nie miał także bardzo duży wkład w muzykę. Nie ma co ukrywać, to właśnie między innymi w dużej mierze Linkin Park ukształtował całe pokolenie ludzi słuchających teraz różnego rodzaju odmian rocka i metalu. Zaprzeczanie temu nie ma sensu. Cała masa ludzi zaczynała od Linkin Park, w tym również ja. Między innymi dlatego tak wiele osób ta śmierć dotknęła. Ale tak naprawdę równie mocno jak śmierć Chestera boli mnie fakt, że stało się to w takich okolicznościach. Kolejna osoba odchodzi zniszczona przez depresję. To jest po prostu straszne. A najgorsze jest to, że w dalszym ciągu ten problem jest przez wielu ludzi bagatelizowany. Nie mogę się z tym pogodzić. To musi się w końcu zmienić. Ale dobra, nie będę może tego roztrząsać. Miałam pisać co u mnie.
Co do muzycznych odkryć to zbyt wielu ich chyba nie ma. Wkręciłam się jakiś czas temu na przykład w Xandrię (metal symfoniczny). Wokalistka ma mega głos a ostatnia płyta jest świetna. Ale wiadomo, nie każdy lubi taki klimat. Ostatnio przypadkiem wpadła mi też w ręce płyta Audioslave, drugiego zespołu zmarłego niedawno Chrisa Cornella. No i tak powoli zapoznaję się z jego muzyką, nie tylko Audioslave, ale też Soundgarden. Kurcze, facet miał naprawdę fantastyczny głos. Żałuję, że bardziej doceniłam go dopiero po śmierci. Co jeszcze, ciągle zbieram płyty i czekam na kolejne wydawnictwa. Najbardziej na nowy projekt Evanescence "Synthesis". Orkiestra symfoniczna, elektronika i takie tam, może być ciekawie. A standardowy album mają wydać w przyszłym roku więc już totalnie nie mogę się doczekać. Wyszło też parę ciekawych płyt, na które zwróciłam uwagę, między innymi nowy album Eda Sheerana, Papa Roach, Imagine Dragons czy wspomniana już wcześniej Xandria.
Co do mojego gustu to chyba za bardzo się nie zmienił, po prostu ciągle się rozwija i nadal staram się szukać nowej, dobrej muzyki. Jednak wciąż wyznaję zasadę "nie wszystko musi być wybitne by mogło się podobać i być po prostu fajne i przyjemne".
Nie wiem w sumie co jeszcze mogę dodać. Chętnie rozpisałabym się o czymś bardziej konkretnie, bo się za tym stęskniłam, ale tutaj nie starczy mi miejsca więc jak coś to daj znać a bardzo chętnie rozwinę jakiś temat albo wymienię się spostrzeżeniami. :)
https://www.youtube.com/watch?v=Nz3sJ2DDIS4
Uzależniłam się jak cholera.

View more

Też się trochę stęskniłam za askiem, ale nie widziałam już za bardzo sensu w siedzeniu tutaj kiedy praktycznie wszystko umarło. Mimo wszystko stwierdziłam, że może jednak wrócę. Nie wiem czy na stałe, ale mam z askiem bardzo fajne wspomnienia więc przynajmniej chwilę tu jeszcze posiedzę. W każdym razie trochę się wydarzyło przez te pięć miesięcy. Począwszy od tematów koncertowych, przez wygląd aż do śmierci Chestera z Linkin Park. Jest o czym pisać.
No to po kolei. Skończyłam 18 lat. Nie jest to może coś z czego się specjalnie cieszę, ale w papierach jestem pełnoletnia. A to co się z tym wiąże, to moja dosyć duża zmiana w wyglądzie. A mianowicie z okazji osiemnastych urodzin przefarbowałam włosy. Uwaga, uwaga... na niebiesko! Serio. XD Po pięciu latach marzenia o niebieskich włosach w końcu je mam i jestem cholernie szczęśliwa z tego powodu. Odważenie się na to trochę mi zajęło, ale przynajmniej dzięki temu wiadomo, że była to dojrzała, w pełni świadoma i przemyślana decyzja a nie gimnazjalny szał na wyróżnienie się i bycie "fajnym", bo to akurat modne. Chociaż znając życie niektórzy i tak pewnie myślą, że to tak "na wakacje". No cóż, zdziwią się jak we wrześniu przyjdę tak do szkoły. ;)
Co dalej, stuknął mi niedawno rok weganizmu. Nic się w tej kwestii nie zmieniło. Żyję, jestem zdrowa, nie mam niedoborów, czuję się świetnie, jem przepyszne rzeczy i jestem zajebiście szczęśliwa, bo to była absolutnie najlepsza decyzja w moim życiu.
W czerwcu miałam też okazję być na dwóch koncertach, Aerosmith i Evanescence, z czego ten drugi to był najlepszy koncert na jakim byłam i jeden z najlepszych dni w moim życiu. Niesamowite przeżycia i wspomnienia, które będę mieć już zawsze. O obu tych koncertach bardzo chętnie się rozpiszę, ale to raczej w oddzielnych odpowiedziach, bo nie starczy mi tutaj miejsca. Ogólnie w kwestii koncertów trochę się działo. Doszło sporo świetnych dla mnie ogłoszeń, ale też sporo koncertów odpuściłam. Ale po kolei, ogłoszono dwa ogromne koncerty Eda Sheerana i na pierwszy z nich cudem udało mi się zdobyć bilet na płytę To było jak walka o przetrwanie. XD Serio, to co się działo to jakiś dramat po prostu. Serwery padły jeszcze przed rozpoczęciem sprzedaży. Na szczęście się udało. Ogłoszono też kolejne dwa koncerty Epiki, na Czad Festivalu i klubowy koncert w Krakowie. Ja wybieram się na ten drugi. Za to na Czad Festival jadę po raz czwarty na Bastille. Ostatnio ogłoszono też koncert mojego kochanego Alter Bridge w Warszawie, bilet oczywiście już jest. Z pozytywów to by było na tyle. Teraz negatywy. Przepuściłam koncert Lacuny Coil, Gojiry, Red Hot Chili Peppers i Linkin Park. A no właśnie, zważywszy na obecne okoliczności chyba nigdy sobie tego nie daruję.
Ciąg dalszy w kolejnej odpowiedzi (limit znaków).

View more