#trampki

Nie da się jednoznacznie określić mojego stylu ubierania się. Przykładowo - raz założę ładną, elegancką, dziewczęcą sukienkę w kwiatowe wzory i żywe kolory, by następnego dnia łazić w dresach lub ubierać się jak metaluwa. Ogólnie lubię żywe, wyraziste kolory, poza wyjątkami w odzieży nie założę niczego w kolorze brązowym i ciemnym fioletowym, w turkusowym/morskim. Nie lubię też szarego, bo kojarzy mi się z nijakością, wycofaniem i smutkiem. Czyli można mnie spotkać w różu, czarnym, białym, lawendowym, łososiowym, chabrowym niebieskim lub jaśniejszym niebieskim (ale niezbyt jasnym, nie lubię turkusu), zielonym, żółtym i oczywiście czerwonym. Czerwony to mój ulubiony kolor. Zależy jeszcze jaki to jest element ubioru, ale np. nie przepadam za gładkimi, klasycznymi sukienkami, które nie mają absolutnie niczego. Mówi się, że klasyka jest ponadczasowa, ale dla mnie pewne rzeczy są po prostu zbyt "puste" i lubię, gdy się wyróżniają np. falbankami, rękawami, wzorem, krojem itp. Lubię eleganckie bluzki, kocham koronki (również w sukienkach), więc często takie zakładam. Sukienki lubię każde - plisowane, wąskie, rozkloszowane -tych przed kolano, po midi, do maxi - najlepiej w kwiatowe wzory, ale uwielbiam również groszki i wszelką elegancję, mimo wszystko nie przepadam za taką typową prostotą. Lubię podkreślać swoją kobiecość przez sukienki.
Poza tym lubię duże bluzy, mogą być z napisami. Nie lubię typowych kurtek, wolę płaszcze, skórzane ramoneski (mam białą i czarne). Podoba mi się ubiór "metaluwy" czy taki a la żołnierski, mundurowy, ale czarny. Uwielbiam dżinsy, byle nie w kolorze szarym. Najbardziej niebieskie. Lubię rurki, ale też spodnie mom fit i powoli zaczynają podobać mi się dzwony. Bardzo lubię też czarne lateksowe obcisłe spodnie. Jeśli chodzi o buty, to w zależności od pory roku - lubię sandały z odkrytymi palcami, buty na niewielkim koturnie, klasyczne trampki, sneakersy na grubej podeszwie, czarne wiązane półbuty (ale nie mokasyny, bo takich typowych mokasynów nie lubię), kozaki, botki płaskie i na obcasie. Buty to chyba jedyny wyjątek, w których toleruję kolor brązowy (poza kamizelką). Nie mam też obsesji na punkcie torebek i nie mam ich wcale dużo. Na co dzień częściej noszę skórzany czarny plecaczek, bo jest najwygodniejszy, a ja nie lubię niczego trzymać w ręce.
Jeśli chodzi o mój makijaż - nie jest wcale taki delikatny, ale nie jest też zbyt mocny. Jestem tapeciarą, więc nakładam podkład, trochę różu lub bronzera (rzadziej rozświetlacz), puder do brwi, kredkę do oczu/eyeliner i pomadki do ust - nude, ciemne róże, odcienie czerwieni, nie lubię jasnego różu.
Zawsze też zakładam jakieś kolczyki, uwielbiam kolczyki, zwłaszcza te długie, wiszące. No i złoty zegarek, pasuje do złotych kolczyków. Z naszyjnikami niekoniecznie, nie szaleję tak. Zakładam na wyjątkowe okazje.
Głównie lubię elegancję, ale nie w aż tak prostym wydaniu, no i lubię żywą kolorystykę, nie lubię smutnych, przygnębiających kolorów, nie pasują do mojej osobowości.

View more

1) Tuniki. Na przełomie lat 00. i 10. były w trendach, teraz można je spotkać w sklepach z modą dla pań 50+ lub z modą plus size.
2) Spodnie 3/4. Bardzo popularne w tym samym okresie czasu co tuniki, wciąż da się je kupić, ale nie widuję ich na nikim innym jak na dojrzałych paniach.
3) Baleriny jako obuwie codzienne. Baleriny nadal można spotkać, ale w modzie biurowej (smart casual). Noszonych na co dzień już się nie widuje.
4) Kolorowe jeansy rurki. Jeansy rurki we wszystkich kolorach tęczy były bardzo popularne u młodzieży dekadę temu, teraz się ich nie spotyka ani w sklepach, ani na ulicach.
5) Trampki Converse lub Vans. Jeszcze się je widuje, ale obecnie prym wiodą adidasy. Dziesięć lat temu każda nastolatka miała kilka par trampek w różnych kolorach.
6) Bolerka. Bolerka to był must have na każdym weselu i innej dużej imprezie okolicznościowej. Teraz bolerka odeszły w niepamięć i zostały zastąpione przez marynarki.
7) Buty emu. Kolejny duży trend sprzed dekady, który odszedł do lamusa. Wprawdzie niemrawo próbuje powrócić, ale nie wróżę mu powodzenia.

View more

Lubię rozmawiać o muzyce poważnej o 3 nad ranem, o dramach w internetowym światku. O tym, kto kocha bardziej i kto jest głupszy. Lubię rozmawiać o tym, który seryjny morderca miał największą charyzmę, albo która śmierć w Simsach jest najgorsza. Uwielbiam rozmawiać o tym, czy wypada nam rzucać w ludzi brukselkami, ukrywając się na balkonie albo czy wystraszę sąsiadów, jeżeli w szlafroku zjadę do kuriera odebrać paczkę.
Uwielbiam rozmawiać o tym, jakie słowo nasze dziecko wypowie jako pierwsze, albo kto popłacze się pierwszy podczas składania przysięgi. Lubię snuć plany, czy nasz syn będzie pokręcony bardziej po matce czy po ojcu, która teściowa dostanie większego bzika na punkcie swojego wnuka. Czy nasz synek będzie dumny ze swoich rodziców.
Lubię planować z nim wesele, jakie trampki będą pasowały do sukni ślubnej i czy wypada nam zerwać się w połowie wesela, żeby uciec na Mazury.
Jak widzisz lubię rozmawiać o wielu rzeczach, często są to głupoty, ale przy Nim nabierają wielkiego znaczenia.

View more