Allan McKliney

Zachwyciły mnie swoją egzystencją i delikatnością.
Ozdabiają i wprowadzają w bardziej pozytywny nastrój.
Kupujemy rożne rodzaje kwiatów na czyjąś uroczystość, tylko po to aby bliskiej osobie wywołać uśmiech na twarzy i to nam w zupełności starczy.
Po darowujemy rozmaite róże swojej drugiej polowce by ja zawstydzić i tym samym gestem uświadomić, że już należy do Ciebie, do nikogo innego.
Upiększamy groby zmarłych w rodzinie, przecież nie może być ciągle u nich tak ponuro, gest pamięci.
Czym dekorujemy wnętrza jak nie kwiatami, bez nich byłoby szczerze mówiąc.. pusto i chłodno.
Dają nam codziennie szanse na lepsze, ubarwiają nam życie by nie pogrążało się tylko i wyłącznie w czerni i bieli. Starają się z całych sił by wymalować na swoich płatkach możliwe, że i całą tęcze pokrywając się jej barwami. Specjalnie dla Ciebie. Uwaga, poświęcenie choć chwili, pielęgnacja, tylko tego potrzebują.
Kwiaty, niby takie zwyczajne, monotoniczne i codzienne, ale jakby życie wyglądało bez nich?

---

Pamiętam jak jeszcze w dzieciństwie biegałem po łące w poszukiwaniu tych najpiękniejszych, nie zwracałem uwagi czy się pobrudzę, zedrę ciuchy. Tylko je zrywałem, cały bukiet. By potem wręczyć go mamie w oczekiwaniu na kryjące się pod uśmiechem jaki mnie obdarzyła małe szczęście.
Czy jestem jakoś szczególnie z nimi powiązany?
A czy to nie oczywiste?
Wiąże z nimi wiele wspomnień i to wystarcza.

---

Ostatnio podarowałem babci na urodziny takie różyczki, podobają się?~

View more

W moim niecodziennym sklepiku z marzeniami, starannie zadbanym i wysprzątanym. Oferuję wszystko co tylko chcecie i wszystko czego nigdzie nie znajdziecie.
Mam tutaj marzeń od groma, malutkie jak kurz i wielkie jak świat.
Niepozorne, groźne, delikatne i słodkie.
Wystarczy, że zapukasz do mych drzwi i wydusisz to, o czym śnisz.
A ja dam wam szczęście, radosny uśmiech, ciepło na chłodniejsze poranki, a dla małej dziewczynki jak Ty mam nawet księcia z prawdziwej bajki.
Czego pragniecie? Czego żądacie?
Życzeń sto, a nawet dwieście wam spełnie.
Zaczaruje wasz świat aby stał się pięknem.
Jednak zapłatą nie będą pieniądze.
Płacicie mi swoimi chęciami, cechami i jakże staraniami. Waszym zimnym potem, słonymi łzami i skalaną duszą.
Abym mógł się również nacieszyć i wziąć wasze życia w swoje ręce.
Ponieważ, wiem, że każdy chciałby dostać coś za nic. Nie ofiarując nic od siebie.
A wartość rzeczy oceniana będzie przez to, jak bardzo ktoś jej pragnie.

---

A więc witaj naiwny.
Cóż byś chciał? Czego byś potrzebował?
Rozejrzyj się, lecz nie po moim sklepiku.
Zajrzyj w siebie, wsłuchaj się w swoje dudniące, obolałe serce.
Ja poczekam, aż uchylisz wargi.
I w momencie kiedy podzielisz się ze mną swym oddechem, wydobędę wraz z nim skrawek Ciebie.
Nie bój się, gwarantuję skuteczność wszystkiego. Oprócz jednej rzeczy. Po sprzedaży nie gwarantuje skuteczności klienta.

View more

Szczerze mówiąc zastanawiałem się nad kilkoma zmianami.
Tu mi przyszła do głowy myśl by rzucić palenie.
Następna była taka by wziąć się w końcu do nauki.
A na koniec rozważałem opcję czy by sobie kogoś czasem nie znaleźć.
Ale wiecie co? Stanąłem przed lustrem i spojrzałem na siebie. Na osobę przeciętną, zatopioną w tłumie przeróżnych istot i uznałem: "Ej, przecież nie jest tak źle, prawda?" Po co to wszystko zmieniać jak nadal mogę stanąć na nogach i cieszyć się z czegokolwiek- nawet z tych małych rzeczy? Jak nadal oddycham, żyje i wcale tak bardzo nie narzekam to jest raczej dobrze, prawda?
Owszem można w tym wszystkim znaleźć te negatywne strony niosące za sobą wiele ryzyka.
Dla przykładu weźmy palenie wyrobów tytoniowych i nie tylko. Każdy palacz wie, że problemy z płucami i nawet rozwijanie się nowotworów jest nieuniknione, ale kto przemówi do rozumu uzależnionemu człowiekowi? Nikt.
Następnie, zlekceważenie nauki prowadzi jedynie do oblania klasy w jakiej się znajdujesz, powtarzania jej i męczenie się od nowa. Jednym słowem strata czasu.
A co z miłością?- Pytam się nie raz sam siebie. A wiecie jak ją spostrzegam? Zakazy, nakazy, zero prywatności, ciągłe narzekania, wykłócanie się o drobnostki, ciągłe pretensje. Wszystko w niej mi się nie podoba, dlatego jest to dla mnie odległy temat. Spostrzegam to uczucie jako niepotrzebne, nieistotne. Może dlatego ciągle jestem sam, kto tam wie.

---

Fakt, moje życie jak i wasze potrzebuje zmian. By się odnaleźć w tym przesiąkniętym zgrozą społeczeństwie, ale kto jest dzisiaj do tego zdolny?
Chowając się w cieniu nie chcemy wychylać nawet nosa obawiając się wyśmiania i wytknięcia palcami przez innych. Dlatego wolimy się dostosować.. Jednostki nie wygrają z większością, taka prawda.

---

Chciałem jeszcze coś dodać, pozwolicie?
Długo mnie tu nie było, nawet nie wiem kiedy przeminęły mi te dni. Zupełnie jakby czas był przesypującymi się ziarnami piasku przez moje palce.
Dlatego nawet nie miałem czasu złożyć wam życzeń..
A, że jest już nowy rok zbyt wiele nie mogę zdziałać, meh.
Szybko minęło, prawda?
Już się zaczynam martwić, że wszystko ucieknie mi spod kontroli i zanim się obejrzę pozostanę przykuty w miękkim fotelu z pomarszczonym ciałem.
No nic.. W tej dziedzinie również nie mamy głosu.
Trzymajcie się tam moje najdroższe kwiatuszki.~

View more

Owszem.
Mam tych zmartwień, można byłoby powiedzieć, że całą masę.
Nikt nie jest perfekcjonistą w tym co robi, a takie odczucia są w rzeczy samej naturalnym odruchem ludzkim.
Martwią mnie moje uzależnienia, niedoskonałości, lęki, przemijający czas i powierzchniowa pustka, która za każdym dniem się pogłębia.
Żeby wam nie wymieniać od razu swojej całej listy w podpunktach od A do Z, wypisze te które najczęściej mnie "nawiedzają" zostawiając za sobą wagon zmartwień i przemyśleń.

---

W tej chwili na podium ustawiłbym szkołę. Bardzo ogólnie, prawda? Ale na myśli mam zbliżającą się, coraz to większymi krokami maturę. Od razu większość z was sobie pewnie myśli. -Co za lamus, kujon(nie wiadomo jeszcze kto) Ale tak naprawdę.. Trzeba sobie zapewnić bezpieczną przepustkę do przyszłości. Ułożyć pomału życie by nie zginąć w tym wymagającym społeczeństwie.
Pisze to i sam nie mogę w to uwierzyć. Taki ja, któremu się nic nie chce, o czymś marzy i tyle od siebie wymaga?
Stek bzdur, nieważne. Mam dzisiaj dziwny dzień, dlatego omijamy ten temat i przechodzimy dalej.
W sumie ostatnio również odczuwam niejaki niepokój kiedy myślę o swoim zdrowiu. Choruje, fakt- jak większość osób, lecz sam sobie szkodzę. Chociaż zbytnio nad tym nie ubolewam, bo przecież po co się tym teraz przejmować. Młodość doskwiera, umrzeć szybko się raczej nie da, jednak kiedyś mi się to odbije czkawką, zdecydowanie.

---

'Młodzieńcze lata' ludzie zazwyczaj nazywają pięknymi, przepełnionymi szaleństwami i głupotami, aczkolwiek myślę, że właśnie w tym wieku jesteśmy najbardziej zagubieni. Te wszelakie poglądy, wahania, niepewności.
A nasze serca? Takie wrażliwe i delikatne, można je wręcz uznać za największą wadę.
Znajdujesz się w świecie przepełnionym bluźnierstwem i rozpaczy, nie ma zmian na lepsze. Nikt się o to nie stara i nie będzie.
A teraz słuchaj uważnie,
Złożę Ci propozycję.

---

By ujarzmić Twoje obawy podsunę Ci pod nos pustą kartkę, a do dłoni podsunę długopis. Teraz gdy masz szansę, powiedz.
Zmienisz ją?
Swoje życie, swoją przeszłość?

View more