Mizu

Nowa seria na asku: Mizu edukuje (xd)
Sytuacja Afganistanu jest trochę bardziej skaplikowana niż dobrze czy nie dobrze, że Ameryka się wycofała.

---

1. Najlepiej zaczynając od początku, pomyśleć, że samo wejście Ameryki być może już było złą decyzją. Wbrew pozorom nie jest superbohaterem z powiewającą peleryną. Wojska nie wkroczyły tam bo chcieli dobrze dla ludzi, wkroczyły po pierwsze w akcie zemsty z WTC, po drugie po prostu władza i polityka. Ale wiem, że w Europie jest tendecja gloryfikująca USA, więc nie pokonam tej narracji, aczkolwiek mam takie zapędy na przyszłość.

---

2. Kolejna sprawa, już się tam wprosili, wyparli Talibów, ale nie pokonali Talibów. Dlaczego takie potężne wojsko, nie mogło już zaprowadzić z nimi porządku do końca, tylko ciągnęli jakieś sporadyczne, mało konkretne akcje, jedynie odstraszające Talibów. Bo USA miało inne priorytety, wojna była zupełnie potraktowana po macoszemu. Po drodze ważniejsze okazały się wojna w Iraku, i mnóstwo innych potyczek politycznych. Więc faktem jest, że wkroczenie wojsk amerykanskich, spowodowało więcej szkód niż korzyści dla Afgańczyków.

---

3. Przechodząc do teraźniejszości. Pomijając fakt, że akcja wycofywania wojsk była jedna wielką klęską, zupełnie nieprzemyślana, niezorganizowaną, to zakończenie tej wojny ma dobre strony, których my, ludzie z zachodu nie będziemy w stanie do końca zrozumieć. Media głównie skupiają się na Kabulu i innych wielkich miastach, wypowiadały się Afganki i Afgańczycy, że się boją władzy Talibów, pokazywano nam przerażające ujęcia z lotniska, ALE należy zdać sobie sprawę, że najwięcej ludzi zamieszkuje małe miejscowości i choć dla nas może wydać się to absurdalne wiele tych ludzi odetchnęło z ulgą, bo to nie w tych dużych miastach wojna dotknęła ludzi, nie, w miastach wiedli spokojne życie, to cywile z wiosek ginęli i żyli w ciągłym strachu, to na nich ta wojna najbardziej się odbiła. Nie możemy myśleć jedynie naszymi kategoriami, bo nie zrozumiemy tych dramatów, ale faktem jest, że wycofanie wojsk amerykanskich, przyniosło ulgę tym ludziom. To już nie było ważne kto wygra, ważne dla nich było, aby to już się skończyło.

---

Na naszych oczach dzieje się historia (jak to się mówi), krwawa i okrutna, na pewno będzie to miało wpływ na świat, jaki nie jestem w stanie powiedzieć, ale Talibowie się zmienili, nie są już szalonymi fanatykami i teraz są wyrachowanymi fanatykami, nauczyli się prowadzić politykę i teraz rodzi się pytanie, z kim i jaką będą te politykę prowadzić.

---

Mam nadzieję, że nieco od medialniłam sytuację, polecam poczytać naukowe artykuły na ten temat, zamiast mediów.

View more

Wybrałam geografie, bo poległam na pierwszym roku inżynierii geologicznej. Ścisłe przedmioty nie są dla mnie, więc trzeba było zacząć gdzieś od nowa. A że geografia jest o wszystkim i o niczym (przynajmniej pierwszy rok) to chciałam zobaczyć co mi się w końcu zawodowo spodoba.
Z racji tego, że jestem Mizu (woda), długo szłam z myślą, że w dorosłym życiu na pewno będę robić coś z nią związanego (dostałam się nawet do Akademia Morskiej, ale w ostatniej chwil zrezygnowałam z tego pomysłu) . A potem odkryłam geografie społeczno-ekonomiczną i teraz kończę drugi rok na tej ścieżce.
Licencjat już wiem, że będę pisać związany z problematyką miast. A po licencjacie przebranżowuje się na magisterkę z gospodarki przestrzennej.

---

Chcę, żeby ludziom w swoich gminach po prostu żyło się dobrze, jednocześnie minimalizując rozpierdalanie środowiska dookoła siebie. Mam ambicje pracować w Biurze Architektury i Planowania Przestrzennego w Warszawie i wypierdolić samochody z miasta.

---

Bardzo lubię moje studia, poleciłabym je każdej niezdecydowanej. I chociaż trudne jako takie nie są, to są bardzo obszerne.

View more

Siedzi kot pod biurkiem i łyżeczką nabiera makaron spaghetti. Ma na pysku czarne linie. Pęknięcia na jego sierści dają o sobie znać pulsując gorącem i chciwie żądając uwagi. Nie masz boga nad kota. Przeciągniesz się dwa razy, wyliżesz rany, a i tak zamiast spaść na cztery łapy upadasz na mordę, nawet nie żeby szczególnie boleśnie, ale za to jak żałośnie. Poczucie wielkości mija się z poczuciem potęgi w jednym małym pazurku. Ten pazurek wbije Ci się między oczy, a z rany wypłynie błoto. Taplaj się w tym błocie, człowieku, to Twoje jedyne miejsce; ciepłe lepkie błoto wchodzi przez nos, oczy i uszy i właśnie tak pozbawiony tych zmysłów będziesz jedynie to błoto czuł przez skórę. Miotaj się w nadziei na zbawienie, które nie nadejdzie, ale pojawi się wizja: chłodna sypka ziemia - marzenie – a po niej cichuteńko stąpa kot, tylko suchy pył unosi się i zastyga w powietrzu. Nie opada. Dlaczego nie opada? Z każdym kroczkiem powietrze staje się brudniejsze i gęstsze, jak ciężko musi się tu oddychać, a kot po prostu nie oddycha. Przyjrzyj mu się uważnie, ma na pysku czarne linie i trochę sosu z makaronu. Niech ten widok weżre się w Twoją duszę, to jest bowiem Twój prorok, który za Ciebie nie zginie, on Cię tylko poprowadzi przez życie bez zbawienia, wstrzymaj jedynie ten swój zgniły oddech i rusz jego śladem.

View more