#aw

Mi fa simpatia la mole di messaggi pseudo-carini che girano per la posta in queste ultime ore, vibes che ricalcano senz'altro queste giornate dense d'amore. Se ne respira il profumo, dunque ho deciso di rispondere ad un paio di domande in merito. In realtà, ho proprio voglia di raccontarmi e spero che questo flusso non si esaurisca entro questa mezz'ora scarsa, tempo che ho a disposizione per sfogarmi al meglio prima che la sveglia torni a ricordarmi che, sì, dovrei riposare al meglio prima di domani. Ultimo giorno [lavorativo] della settimana e taanti impegni da assolvere fin dal primo mattino, ma non perdiamoci in chiacchiere!

---

Ordunque, sono fidsnzatpA - rido - con un uomo meraviglioso ormai da diversi anni, dieci proprio in questo 2024. Conviviamo da qualche mese - abbiamo una casa nostra 💗 - e le cose fra noi vanno benone; ne parliamo spesso io e lui, seppur San Valentino sia stato anche quest'anno una buona occasione per ripercorrere quanto trascorso fino ad oggi, i progressi che ci hanno accompagnati in questi tempi, i cambiamenti che vi sono stati, il peso del nostro legame che cresce e si rafforza come radici di una possente quercia. È sempre tanto bello, tanto intenso e profondo, arduo da giustificare per chi ve ne resta al di fuori [come giusto che sia, d'altronde]. L'ambiente di una coppia cela in sé trame ed universi irraggiungibili, e in questa mia bolla safe so di poter essere me stessa sempre, libera, innamorata.
Per chi non lo sapesse - e parlo per i nuovi qui, aw - ho conosciuto P. proprio in questo posto, letteralmente un social che vantava tempo addietro una soglia di popolarità, forse, quasi al pari di tik tok. La situazione tra noi era piuttosto ambigua in origine, considerato che tra i suoi "interessi" - e potrei ridere per ore, ma questa ve la lascio soltanto immaginare - vi era una ragazza che non ero io. E qua vi casca un mito penso: che mai ci faceva Cupido fra due cuori innamorati? Semplice: tiravo fuori dai pasticci un ragazzo che non sapeva di starci, e me ne frantumavo il cuore ogni giorno, consapevole che quello certo amore non era! Tra il primo buongiorno al mattino e l'ultima parola alla sera, ero io a rivelare man mano l'inganno dietro una figura amabile soltanto in apparenza; con P. era scattato un qualcosa che entrambi avevamo saputo riconoscere, ed era complicato confessargli che tanto avrei desiderato accanto un'anima come la sua. Sarebbe stato imbarazzante; mi accontentavo di fargli sapere che io c'ero, che in me aveva trovato la migliore amica di sempre. Quali tenere menzogne, la voglia di sentirlo vicino come mai nessun altro prima, e di riscuotere cuore e cuore quegli abbracci che tanto ci piaceva immaginare. Eravamo distanti al tempo, divisi ancora dalle acque del mare. E poi ci siamo perduti in quella nostra finestra di miele, ci siamo affezionati, ci siamo fatti compagnia per ore ed ore.
[continuo nella domanda successiva]

View more

Demon, bridż, sawananna pusta,
Manipulująca wada serca, tworzy za-wo-do-wo
Odprysk społeczny, kwitnie tam, puenta,
Elokwentny szlak, w drodzę do samorealizacji.
Własnej kreacji, utkwione w głowie; tak głęboko,
Ups, mina, pędem do następnej stacji.
Cieszy miche z samodestrukcji, i robi foto.
Ups, to taki nowy trend.
Od co, czarna dziura spluuuwa na proces twórczy -
- Jakoś dziwnie to zwolniło...
Mówisz...tak, jakby woźny, nie mógł stać się miliarderem.
Brzydzisz Tym, czego nie starasz się zrozumieć - Jesteś zerem.
Zerem? Zerem! Czemu? Nie wiem, a okej...

---

Yy refren?
Uu
Oddycham z ulgą, ultra dźwięki włączę,
OOoo!
Moje zdanie jest chłodne nie zawsze rozsądne zmądrzej,
Ten świat...
Chłonie mnie ciągle, i tyle wypartych wspomnień,
Władam polszczyzną
Okropnie, to mój własny, wymarzony prywatny gaj...

---

OOoo
Czołem, jak leci w sieci, poeci krążą,
I
Spalamy miętę, na kredyt w tym błękicie.
"Siedzę w parku na ławce rozmyślając nad życiem,
Gdzie się wszystko rozchodzi między ćpaniem a piciem.
Kobiety się na mnie gapią, faceci zerkają,
Kąciki ust się podnoszą, idę dalej,
Mam własny styl, mam wy*e*ane, pierd*** wszystko".
Dziesieć lat temu z kumplem dla zabicia czasu,
Pisaliśmy rymy aby odwilżyć się od rutyty.
Wtedy byłem gównem i brakowało mi do sztuki
Teraz gówno jest na topie a więc wejdę, w sztukę głębiej.
Ja tam słyszę aż pięć słów, w połowie, każdego tracku,
I to nie tak, że obrażam Ci Szpaka.
Bo on jest Szpakiem plus ma własny styl,
Ale reszta to w większości praktycznie nic.
Gwarantuję, że z takim poziomem większość globu
Na takim pułapie mogłoby grzebać we własnej fobii.
Trochę przesada ale uwierz w siebie.
Piszę, to do Ciebie, zygzak Twoim okiem kąsa,
Mój mięsień,
Poprzecznie prożkowany co woli, nie podlegać woli.
Natrętnie.
Ten stan znam znasz...?
(...) - przegłos brzmienia, zmiększenia bądź przedłużenia.

---

Moja saga prawdą naga, przywołanie ludojada
Depcze hazardzista Ty i w tym optymista, bez uczuć
Czuję się jakbym wypluwał z siebie pająka
Ugrzązł tam, tyle dróg, kontrolowanych wrót i ten smród
Większość kopci już zielone, nie daj się omamić
Cbd, Hhc, inny ściek, to nie Thc to wejdzie w życie
Brak mi obecnie słów, kiepski jestem z marketingu
Pozdro Sokół, i płyta po części zrozumiana po pięciu latach
Leczę Cię z syfu i brudu, zero awantur ziom
Pomylić się mogę, o rację można walczyć ale niczego
Nie przeinaczę ą
W tym roku Taco, i Daria ze śląska wow
Częstujemy flegmom w, zawieraniu pierwszych znajomości
Bez skrupułów oceniamy całość, za szczegół drobny
Czasem słowny, szkodliwy szkodnik, zarodek płodny
Rodzi w centrum plomby-bomby ble... - odruch wymiotny
Mam nadmiar paliwa trylion razy droższy niż benzyna
Pijesz kofeinę, palisz fajki
Oddaj jedno, podziel się ze mną i wdychajmy sobie tlen
Własny unikat to ja, era jak potop, wezyr
Potrzebujemy wszystkiego aby osiągnąć cel
Nielicznym wystarczą narzędzia i chęć
Hee,
Dasz wiare?
Jesteś ideałem
Uwierz w siebie.

View more

Paren el mundo, esta es una de las conversaciones que tuve con Lucía a inicios que venía conociéndola en esa cuenta. Y créeme que al igual que tu hermana Belén ambas son una completa belleza y eso nadie me hará ver lo contario a ello. Aw, viniendo de ti sí o sí como de otras personas le hecho más ganas en querer escribir pese a que esta plataforma (por el lado fk) ya lleve bastante tiempo de andar así todo solitario, es triste porque por acá era muy activo más que todo en épocas en lo que se trata del 2013 al 2014 y por ahí si mucho en el 2016, y trato de tomar fuerza por ahí en los inicios de la pandemia, pero no duró por mucho tiempo. Aun así vuelvo y te digo gracias por este comentario tan hermoso mi Lu bonita, aunque debo mejorar mucho en varios aspectos, estoy muy atrás de ustedes dos tanto de ti y tu hermana Belén. Ustedes sin duda alguna son lo mejor, me encanta (demasiado) la manera de ver el mundo, sus opiniones acerca de temas, en compartir sus gustos musicales, etc. Un abrazo preciosa.

View more

Wait… No se porque en esto presiento que en esto llegue a participar, y por ahí derecho aprovecharon e hicieron un grupo en kik (aun estoy ahí, pero llevo días en no activar allá) y no éramos muchos, pero si hubo de varias personas allí. Aw, solté un suspiro al recordar todo, te lo juro que me entró una enorme nostalgia pero de la bonita. Porque tuve la suerte de conocer gente maravillosa y el crear uno que otro lazos por fuera de fakeland, entre ellas con la bonita Raisa, la maravillosa May (mi Wanda de mi Cosmo), y tener la oportunidad de poder conversar más la reina de los dragones; en definitiva no hablo con ellas a diario, pero es lindo saber que están ahí, y desde acá les deseo todo lo bueno y lo bonito los encuentre y los haga feliz en esta vida, se lo merecen. Y que lo malo se solucione, si no que se vaya si no les aporta nada en su día a día.

View more

Se vuoi parlare Cupido noi ci siamo ti ascoltiamo se è possibile darti un aiuto. quanto tu hai saputo darlo a noi.neu momenti di difficoltà. Ciao caro cupido i Siamo tristi tanto tanto tanto.
----------
Siete tanto cari/e, aw. Effettivamente non saprei immaginare una mia assenza da qui, e non tanto per questioni d'ego. Semplicemente ci appartengo, l'ho spiegato tante volte. Ripercorrere le mie scritture mi permette di tener traccia del passato, di quanto vissuto ha saputo abitare la mia mente, la mia persona per intero. Capita anche con gli scatti, spesso, di riguardarli e domandarsi chi sia quella persona che conserva quegli stessi occhi. Sto attraversando l'ennesima eclissi, il risvolto di un calzino che visto dall'interno non mostra più le sue sembianze, anzi, talvolta cambia perfino colore. Vorrei potervene parlare ancor più sinceramente, riuscire a descrivere quanto succede senza sembrare banale, tuttavia non trovo il discorso adatto se non singole parole solitarie, accostamenti di lettere che darebbero a pensare il tutto ed il niente. "Cupo" rientra tra queste. E ne avrei tante altre, troppe: infanzia, ricordo, tormento, ombra, protezione, dolore, sguardo, guarigione. Un collage apparentemente senza un senso. E come dargliene uno, se io per prima perdo il filo ancor prima di raggiungere il cuore della matassa? Al solito, sono vittima, autrice e protagonista della mia complessità, e mi ci perdo dentro. Come bruchi nel proprio bozzolo.
Nulla di nuovo, nulla da temere; l'abitudine mi fa da scudo e in qualche modo ne vengo fuori. Bellissima, magari anche migliore di prima. 🖤🦋

---

Un bacino.

View more