#motywacja

Tak, mam drugie imię – Jan. 😊🤩 To imię ma dla mnie szczególne znaczenie, ponieważ nosił je mój pradziadek, który był niezwykłym człowiekiem i wspaniałym wzorem do naśladowania. W mojej rodzinie imię Jan przechodzi z pokolenia na pokolenie, a jego historia jest pełna ciekawych i inspirujących anegdot🌟👨‍👦
Dlaczego Jan? 🌳
Imię Jan ma bogatą historię i jest jednym z najstarszych i najbardziej popularnych imion w wielu kulturach. W Polsce Jan to imię bardzo tradycyjne, często nadawane na cześć dziadków czy innych członków rodziny. W moim przypadku, imię Jan nosił mój pradziadek, który był dla mnie wielkim wzorem do naśladowania. Był człowiekiem mądrym, pracowitym i pełnym pasji, więc noszenie jego imienia jest dla mnie zaszczytem🏡📜
Imię Jan pochodzi od hebrajskiego imienia Jehohanan, co oznacza "Bóg jest łaskawy". To imię nosili wielcy święci i znane postacie historyczne, co dodaje mu pewnej doniosłości i wagi. Znane postacie, takie jak Jan Paweł II czy Jan Kochanowski, przyczyniają się do tego, że to imię jest kojarzone z mądrością, dobrocią i talentem🌍📖
Badania psychologiczne wskazują, że imię, które nosimy, może mieć wpływ na nasze życie i sposób, w jaki jesteśmy postrzegani przez innych. Teoria "efektu imienia" sugeruje, że ludzie mogą podświadomie dostosowywać swoje zachowanie do znaczenia i brzmienia swojego imienia. Noszenie imienia Jan, które jest związane z pozytywnymi cechami i wielkimi postaciami, może wpływać na moją samoocenę i sposób, w jaki mnie odbierają inni🧠📊
Pamiętam, jak jako dziecko byłem dumny, kiedy moi dziadkowie opowiadali mi o moim pradziadku Janie. Jego historia i osiągnięcia były dla mnie inspiracją i motywacją do pracy nad sobą. Kiedy byłem starszy, dowiedziałem się, że pradziadek Jan był również wielkim miłośnikiem literatury i sztuki, co wpłynęło na moje zainteresowania i pasje🌿📚
Imię Jan przypomina mi również o wartościach, które są dla mnie ważne: rodzinie, tradycji, uczciwości i pracy. Noszenie tego imienia to dla mnie zobowiązanie do dążenia do bycia lepszym człowiekiem, tak jak mój pradziadek🌟
Często zdarza się, że ludzie reagują pozytywnie, gdy dowiadują się o moim drugim imieniu. To imię budzi sympatię i szacunek, co pomaga mi w nawiązywaniu relacji i budowaniu zaufania. W rozmowach z bliskimi często wracamy do historii rodzinnych, a imię Jan jest mostem łączącym przeszłość z teraźniejszością👨‍👩‍👧‍👦
Imię Jan pojawia się w wielu dziełach literackich i kulturowych. W literaturze polskiej Jan Kochanowski, jeden z najwybitniejszych poetów renesansu, jest symbolem talentu i mądrości. Jego twórczość, pełna refleksji nad życiem i ludzką naturą, jest dla mnie źródłem inspiracji🌍📖

View more

Słowa
Ewoluują
Są piękne
Transformują
Zmieniają formę
Przepoczwarzają
Słowa są jak motyle

---

🌟 **Zapraszam do lektury nowego wpisu na blogu!** 🌟

---

Cześć, Przyjaciele! 🌞

---

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się nad pięknem codziennych chwil? 🌿 W najnowszym wpisie na blogu zabieram Was w podróż przez refleksje na temat życia, miłości, zdrowia psychicznego i małych, codziennych bohaterów. 🦋✨

---

To tekst pełen inspiracji, który przypomni Wam, jak ważne są małe zwycięstwa i jak nasze życie może być pełne światła, niezależnie od okoliczności. 🌈

---

Zapraszam do czytania i dzielenia się swoimi przemyśleniami! 📖💭

---

➡️ **Link do wpisu jest w obrazie**

---

#życie #inspiracja #refleksje #miłość #zdrowiepsychiczne #bohaterowie #codzienność #motywacja #blog

---

Czekam na Wasze komentarze i opinie! ❤️

---

https://medium.com/@polish_writer/s%C5%82owa-jak-motyle-f5937cc7bf78

View more

Aktywne randki moim zdaniem są dużo ciekawsze i bardziej sprzyjają poznaniu się nawzajem, zwłaszcza na początku znajomości. Wędrówka w górach pozwala nie tylko na rozmowy, ale również na wspólne doświadczanie przyrody i przygody. Można zrobić piknik, usiąść na trawie i zjeść kanapkę, a także liczyć na wzajemne wsparcie w trudniejszych momentach. Aktywność fizyczna gwarantuje dobry humor, a przy okazji masz temat do rozmowy i powody do śmiechu.
Podczas takich randek można poznać partnera w mniej komfortowych warunkach – kiedy jest zmęczony, spocony, a nie tylko w idealnym wyglądzie. Wzajemna motywacja i wsparcie w trudniejszych momentach tworzą silne więzi. Cisza podczas wspólnej wędrówki ma swoje uzasadnienie – dźwięki natury, śpiew ptaków, wszystko to wypełnia ewentualne niezręczne milczenie. A czasem dobrze jest mieć przy sobie osobę, z którą można po prostu pomilczeć.
Aktywne randki oferują różnorodność doświadczeń – każda trasa, pogoda czy pora roku przynosi coś nowego. Widoki i piękno przyrody tworzą niezapomniane wspomnienia i sprzyjają głębszym rozmowom. Ruch na świeżym powietrzu przynosi korzyści zdrowotne, poprawia nastrój i redukuje stres. W warunkach wymagających pokazujemy swoje prawdziwe oblicze, co pozwala szybciej ocenić, jak partner radzi sobie ze stresem i zmęczeniem.
Wspólne pokonywanie trudności buduje zaufanie i poczucie wspólnoty. Taka randka to również okazja do nauki i odkrywania nowych rzeczy, co wzmacnia więź. W porównaniu do tradycyjnych randek, aktywne są mniej przewidywalne i bardziej ekscytujące, oferując niebanalne przeżycia.

View more

Lubię zarówno podcasty, jak i słuchanie muzyki, ponieważ oba te rodzaje treści oferują coś wyjątkowego i wartościowego w zależności od nastroju i potrzeb😊🎧
Podcasty są dla mnie niezwykle cennym źródłem wiedzy i inspiracji. Słucham ich regularnie, ponieważ oferują głębokie i różnorodne treści na praktycznie każdy temat, jaki można sobie wyobrazić. Od historii, przez naukę, po rozwój osobisty – podcasty dostarczają mi informacji i inspiracji, które pomagają mi lepiej rozumieć świat🌟📚
1. Edukacja i rozwój osobisty 🧠📘
Uwielbiam podcasty edukacyjne, które pozwalają mi poszerzać horyzonty i zdobywać nowe umiejętności. Na przykład, podcasty takie jak "TED Talks Daily" czy "The Tim Ferriss Show" są pełne fascynujących wywiadów i prelekcji, które dostarczają wartościowych lekcji i motywacji do działania 🌱💡
2. Aktualności i analizy 🌐📰
Podcasty informacyjne, takie jak "The Daily" od The New York Times czy "BBC Global News Podcast", pomagają mi być na bieżąco z wydarzeniami na świecie. Dzięki nim mogę głębiej zrozumieć kontekst i znaczenie różnych wydarzeń, co jest szczególnie ważne w dynamicznie zmieniającym się świecie 🌍🗞️
3. Historie i narracje 🎧📖
Nie mogę też zapomnieć o podcastach narracyjnych, które opowiadają niesamowite historie. Programy takie jak "Serial" czy "This American Life" przenoszą mnie w świat fascynujących opowieści, które są równie wciągające, co książki czy filmy📚🎬
Muzyka to coś, co towarzyszy mi każdego dnia i jest dla mnie nieodłącznym elementem życia. Słucham różnych gatunków muzycznych w zależności od nastroju i sytuacji 🎵🎤
1. Relaks i medytacja 🧘‍♂️🌿
Kiedy potrzebuję się zrelaksować i wyciszyć, sięgam po spokojną muzykę instrumentalną lub ambient. Utwory takich artystów jak Ludovico Einaudi czy Brian Eno pomagają mi znaleźć wewnętrzny spokój i zresetować umysł po intensywnym dniu🌌🕯️
2. Energia i motywacja 🏃‍♂️💪
Podczas treningów czy aktywności fizycznej, słucham dynamicznej muzyki, która dodaje mi energii i motywacji. Piosenki z mocnym rytmem i pozytywnymi tekstami pomagają mi utrzymać wysoki poziom energii i skupienia 🎵🔥
3. Kreatywność i inspiracja 🎨✨
Muzyka jest również moim źródłem inspiracji podczas pracy kreatywnej. Słuchanie różnorodnych gatunków muzycznych, od jazzu po elektronikę, stymuluje moją wyobraźnię i pomaga mi znaleźć nowe pomysły i rozwiązania🎹💡
Badania naukowe pokazują, że zarówno słuchanie muzyki, jak i podcastów ma wiele korzyści dla naszego zdrowia psychicznego i emocjonalnego. Muzyka może redukować stres, poprawiać nastrój i zwiększać wydajność, podczas gdy podcasty mogą stymulować umysł, rozwijać empatię i zwiększać naszą wiedzę na różne tematy🎶🧠
Podsumowując, zarówno podcasty, jak i muzyka odgrywają ważną rolę w moim życiu. Podcasty dostarczają mi wiedzy, inspiracji i aktualności, podczas gdy muzyka pomaga mi wyrażać emocje, relaksować się i motywować do działania. Każdy z tych rodzajów treści ma swoje unikalne miejsce w mojej codziennej rutynie i pomagają mi cieszyć się życiem w pełni😊🎧

View more

To ktoś ten fakt zauważył? 😳 Jak miło!

---

Ah, trochę życie realne mnie wezwało 😁

---

Ostatnio sporo się działo w moim życiu zawodowym, dużo wyzwań, trochę nowości. I pochłonęło to sporo mojej energii. Musiałam znaleźć przestrzeń na te okoliczności.

---

No i trudny życia codziennego... Zawirowania w życiu prywatnym. Potrzebowałam chwili oddechu, by choć trochę sobie pewne rzeczy poprzerabiać, rozplanować, poukładać. Tu też się dużo dzieje i próbuję nad tym nadążyć bez uszczerbku.

---

No i kwestia samego Internetu. Ostatnio trochę mi obrzydł. Jakoś taka mniejsza motywacja mi towarzyszyła, by do niego zaglądać, poza może jakimiś ważniejszymi komunikatorami.

---

Ale mam zamiar wrócić. Zawsze tu wracam! Sentyment do tego miejsca jest mi bliższy, niż jakiekolwiek codzienne zmagania - jakkolwiek to brzmi 😁

---

Podsumowując, póki co wszystko u mnie ok. Nic takiego kluczowego się nie wydarzyło, raczej to pewny, nieunikniony proces - jak na introwertyka przystało.

---

Dziękuję, że spytałeś 😊
A u Ciebie co dobrego słychać? 😁

View more

Właśnie w tym rzecz, że motywuję się bez większego problemu i jestem typem czytelnika xD Więc trochę nie jestem w targecie tego pytania. Powiem tak: jak ktoś się lubi bawić w statystyki to może sobie odklikiwać na lubimy czytać czy innym portalu przeczytane w danym roku książki. Chociaż ilość nie zawsze idzie w parze z jakością. Ja ten rok mam póki co świetny czytelniczo. Czytam bardzo dużo, a przy okazji są to dobre rzeczy, niczemu póki co nie dałem niżej niż 7/10.
Dla mnie motywacją było chociażby to, że chcę poznawać fajne historie, a wiem, że cały czas wychodzą inne świetne książki, które chciałbym przeczytać, więc trzeba to po prostu gonić i czytać jak najwięcej tego, co już wyszło. W tym roku udało mi się przeczytać trochę zaległości i trochę nowych rzeczy, w sumie mam za sobą 14 książek, a dopiero kończy si marzec. W zeszłym roku za cały miałem 23. W najbliższym czasie, przed dokupieniem nowych, mam w planach ogarnąć cztery kolejne, z których część już czytam.

View more

Przyznam, że jest to świetne pytanie.

---

Tyle, że w moim przypadku nie mam wrażenia a wiem że mam niedosyt życiowy, chciałbym żyć inaczej niż dotychczas... od młodych lat byłem introwertykiem, wierzyłem że nie potrzebuję nikogo, że wystarczy mi stabilna nudna praca i stabilne samotne życie, było tak dopóki nie zacząłem technikum. Wtedy miałem pierwszy raz styczność z miastem, z nowymi znajomościami które nie znały mnie od podstawówki i z góry nie zakładały kim jestem. Mogłem zacząć wszystko od początku i wtedy posmakowałem nowego życia, zacząłem czerpać przyjemność ze spędzania czasu z ludźmi. Skończyło się technikum wszyscy rozeszli się w swoje strony, ja poszedłem do pracy w małej firmie z ludźmi 40+ i znów zacząłem czuć się samotnie. Praca, dom, praca, dom uznałem, że chcę coś w końcu zmienić zwłaszcza, że dopiero po roku pracy uświadomiłem sobie, że jednak informatyka nie jest tym co chcę robić mimo iż byłem zapalonym i pełnym pasji informatykiem. Poszedłem na studia z grafiki 3D, to było wspaniałe doświadczenie znów nie byłem samotny, trafiłem na wspaniałą ekipę a nawet wszyscy mieliśmy w planach przeprowadzkę do Wrocławia. Wszystko układało się dobrze, odkładałem pieniądze i byłem gotów rzucić wypowiedzenie iść na przód, tydzień przed tym wybuchła epidemia Covida-19 wtedy wszystko runęło a ja poczułem, że znów los wbija mi nóż w plecy, a do tego studia zrobili zdalne więc wypady weekendowe na miasto też nie miały opcji. Zatem znów wróciłem do systemu: Praca, dom, praca, dom a zajęcia weekendowe przy komputerze zdalnie, to już nie było to samo... mieliśmy okazję się spotkać jeszcze na końcówce studiów gdy już znieśli pandemię a covid-19 nagle cudownie "przestał istnieć" a po studiach 2 osobom z mojej ekipy udało się przenieść do Wrocławia więc czasem udało się do nich pojechać przenocować ale to jest raz na kiedyś, inaczej by było jakbym też tam mieszkał. Postanowiłem rzucić pracę jak tylko uda mi się opłacić studia, skupiłem się na projekcie licencjackim, obroniłem studia, zacząłem rozwijać portfolio i do dziś je rozwijam a do tego wysyłam dziesiątki maili tygodniowo ponieważ nikt nie chce mi dać nawet stażu. Pytasz czy coś mnie ogranicza... ogranicza mnie los, brak pieniędzy, pracodawcy. Zawsze mam wrażenie, że los jest o krok przede mną, że ja owszem coś zrobię, coś popchnę, czegoś dokonam ale zawsze jestem o tę sekundę, minutę czy godzinę za późno. Zaczyna wypalać mi się motywacja i entuzjazm z każdym odrzuconym mailem. Chciałem opuścić wieś, mieć stabilny nienajgorszy pieniądz, wziąć się fizycznie za siebie, wyjść chociaż raz w tygodniu ze znajomymi na miasto, znaleźć miłość, chciałem również spróbować podróżowania, już nie jestem tym introwertykiem za czasów szkoły średniej. Obecnie siedzę w swoim ciemnym zakątku i nawalam projekty licząc ślepo, że w końcu nadejdzie ten dzień w którym odbiję się od ziemi, ale wiedząc przy tym że z tym co obecnie dzieje się na świecie może nie wyjść. Czuję się bezsilny i zmęczony emocjonalnie.

View more

Brak zadań domowych może być postrzegane jako korzystne, jak i problematyczny. Zależy jak na to spojrzeć i też dla jednych dzieciaków bedzie dobre, a dla innych nie. Dlatego przedewszystkim, moim zdaniem powinien być wybór, coś na zasadzie zadań dla chętnych. Chociaż ta kwestia też jest ciężka do przemyślenia, żeby znaleźć dobre rozwiazanie. Brak zadań domowych może dać większą swobodę i możliwość rozwijania swoich pasji, ale nie każdy po taki rozwój sięga niestety, nawet mając czas. Niektóre dzieci mogą być uzależnione od struktury i wsparcia rodziców, a brak zadań domowych może sprawić, że będą miały trudności z organizacją czasu i motywacją do nauki. Jednak zadania domowe zadawane przez nauczycieli, to trochę pójście "na łatwiznę" i na rękę rodziców, bo skoro dziecko ma zadanie domowe, to rodzic sam nie musi wkładać swojego zaangażowania, by pomóc dziecku przyswajać wiedzę i z nim pracować (nie każdy rodzic pomaga dziecku w nauce w domu). Też z perspektywy osoby, która ma doświadczenie jako nauczyciel wiem, że niektóre dzieci są przeładowane różnymi obowiązkami i zajęciami dodatkowymi, co może być negatywnie stresujące i ograniczać ich czas na odpoczynek i rozwój osobisty, a jeszcze trzeba znaleźć czas na prace domowe. Głównym problemem tutaj były wygórowane ambicje rodziców i takie dziecko nie ma ochoty już spędzać dodatkowego czasu odrabiając lekcje w domu. Konieczne jest znalezienia równowagi między wsparciem dla dzieci a zapewnieniem im wystarczającej swobody i czasu na rozwój osobisty. Powtarzanie materiału jest kluczowe dla zapamiętywania i zrozumienia. Nauczyciele mogą stosować inne metody niż zadawanie do domu. Ważne jest, aby nauczyciele zapewnili różnorodne i interaktywne formy nauki, które zachęcają uczniów do aktywnego uczestnictwa i utrwalania materiału. Dodatkowo, rodzice mogą wspierać proces uczenia się poprzez codzienne rozmowy, czytanie razem i zachęcanie dzieci do samodzielnego badania tematów, które je interesują, tylko to wymaga czasu rodzica

View more

Nie warto, bynajmniej w moim mniemaniu ten papierek jest tyle wart, że można sobie nim tyłek wytrzeć, w tych czasach... Prosty schemat podczas świąt moja "najwspanialsza ciocia" miała wyrzuty, z tytułu... "Byłeś, w policji to jeszcze zrozumiem, ale jak człowiek, z wykształceniem średnim został prezesem spółki, gdy jej dwoje dzieci, po 2 kierunkach studiów mają ciężko, z pracą w swoich "zawodach"... W tym chorym systemie edukacji, jaki oferuje ten kraj, po studiach prędzej znajdziesz robotę jako operator patelni, w Mc Donald's, niż swoim "spełnionym" kierunku studiów... Samozaparcie i jakaś motywacja jako "samouk" więcej potrafi zdziałać, bo ma jakiś zarys i pomysł na siebie, w tej zamroczonej mózgownicy... A, nie "ja jestem Magister, po studiach mi się należy wszystko, bo mam studia dzięki temu zarobię miliony..."

View more

Myślę, to zależy od znaczenia tego nawyku, jaki on jest i co chcę wypracować. Najgorsza jest systematyczność i kiedy dopada Cię leń. Mówisz sobie "później, później", a to "później" już nie nadchodzi, bo po prostu Ci się nie zechce i jesteś leniwą bułą 🤡 Odpuszczasz sobie, bo wolisz zająć się czymś przyjemniejszym. No właśnie to jest najgorsze 😂
Dlatego muszę mieć solidną motywację i to ona mi pomaga. Motywacja, dzięki której wiesz, że zysk przewyższa ewentualne straty (np. stratę czasu czy energii XD). Wizja korzyści, przykładowo zdrowotnych, finansowych, zbliżającego się ŚWIĘTEGO SPOKOJU czy jakichś innych jest dla mnie naprawdę świetną motywacją, i aż chce mi się wówczas bardziej starać i lepiej nad tym wszystkim pracować.
Aktualnie chyba nie ma nawyku, który chciałabym wypracować. Jedynie chciałabym być mniej leniwa. A to już temat rzeka 😂

View more

Jako introwertyk, moje podejście do życia i interakcji społecznych różni się od tego, jakie mają ekstrawertycy 🤔🌿 Preferuję ciche, spokojne środowisko i czerpię energię z samotności, co nie oznacza, że unikam kontaktów z innymi ludźmi, ale potrzebuję więcej czasu na regenerację po interakcjach społecznych.
Naukowo rzecz biorąc, introwertyzm nie jest po prostu preferencją samotności. To sposób, w jaki mój mózg przetwarza i reaguje na stymulację. Badania pokazują, że mózgi introwertyków reagują inaczej na dopaminę, neuroprzekaźnik związany z przyjemnością i motywacją. Dla introwertyków mniejsza ilość dopaminy może być bardziej satysfakcjonująca, co tłumaczy naszą mniejszą potrzebę intensywnych doświadczeń społecznych 🧠💭
Lubię spędzać czas na refleksji, czytaniu książek, medytacji lub po prostu na cieszeniu się ciszą. Te momenty samotności są dla mnie jak ładowanie baterii, pozwalające mi lepiej funkcjonować w codziennym życiu📚🧘‍♂️ Jestem także dobrym słuchaczem i często znajduję się w roli doradcy dla moich przyjaciół, co jest typowe dla wielu introwertyków. Nasza tendencja do głębokiego słuchania i empatii często sprawia, że inni czują się przy nas zrozumiani i docenieni.
W relacjach z innymi cenię sobie jakość ponad ilość. Wolę mieć kilka bliskich przyjaźni, w których mogę w pełni być sobą i dzielić głębsze myśli, niż wiele powierzchownych znajomości 🤝💖 To nie oznacza, że nie lubię spotkań towarzyskich, ale po nich często potrzebuję czasu na sam na sam ze sobą, aby zregenerować moje zasoby energetyczne.
Podsumowując, bycie introwertykiem to integralna część mojej osobowości. Cenię sobie głębokie myślenie, ciche chwile i bliskie relacje. Życie jako introwertyk uczy mnie, jak ważne jest zrozumienie i akceptacja własnych potrzeb, a także jak cenne mogą być spokój i refleksja w głośnym świecie 🌌🌠

View more

Nadzieja dla mnie to jak latarnia morska w ciemności. To siła, która prowadzi mnie przez najtrudniejsze chwile, podtrzymuje na duchu, gdy czuję się przytłoczony, i zawsze przypomina mi, że po burzy zawsze przychodzi spokój.
Nadzieja jest dla mnie nie tylko oczekiwaniem na lepsze jutro, ale także motywacją do działania. To przekonanie, że moje działania mają znaczenie i że mogę wpływać na jakość mojego życia. To uczucie, które podtrzymuje mnie, kiedy poddaję w wątpliwość moje zdolności i cel, jaki sobie wyznaczyłem.
Nadzieja jest również wyrazem mojej wiary. Wierzę, że nawet w najciemniejszych czasach, Bóg jest ze mną i prowadzi mnie do lepszego miejsca. To przekonanie daje mi siłę do walki i do pokonywania przeszkód na mojej drodze.
Wreszcie, dla mnie nadzieja to także relacje z innymi. To poczucie wspólnoty, które odczuwam, kiedy widzę, jak inni dążą do osiągnięcia swoich celów, przypomina mi, że nie jestem sam, że wszyscy jesteśmy w tym razem. Ta myśl dodaje mi otuchy i umacnia moją nadzieję. Więc tak, nadzieja to coś więcej niż tylko słowo dla mnie. To siła, która prowadzi mnie przez życie, dodaje mi skrzydeł, kiedy jestem na krawędzi i zawsze przypomina mi, że jestem silniejszy, niż myślę

View more