#stalker

Die Reptiloiden!
Ich schaffe es einfach nicht vier weitere Follower zu generieren. Denn nur dann kann ich gegen einen Reptiloiden kämpfen und die Welt zu einem besseren Ort machen. Es macht mich sehr traurig zu sehen, wie egal euch die Welt ist, wie sehr ihr dieser schuppigen Diktatur hörig seid. Noch nie war es wichtiger für Veränderung einzustehen. Werdet meine Stalker und lasst mich das Problem lösen.

---

Leider starte ich schon mit einem Nachteil in den Kampf: Da ich den Reptiloiden zu früh herausgefordert habe in der Hoffnung, dass die Follower schnell dazu kommen, darf mein Gegner mit einer Eierschale auf dem Kopf kämpfen, was harte Treffer zum Kopf erschwert. Aufgeben ist dennoch keine Option für mich.
Der Kampf wird selbstverständlich via Livestream übertragen - die Rechte werden aktuell versteigert.

---

Like, Subscribe und abonniere die Glocke. 😘

View more

Не скажу что за всю жизнь я прочитал множество книг, но могу выделить несколько из них, которые мне белье всего понравились 😌😌😌

---

1. Роман Дмитрия Глуховского «Метро 2033-35»

---

У меня имеется трилогия этих романов в одной книге 😌 Мне интересно читать книги которые относятся к жанру выживания в постапокалипсисе 😌 Также к этому жанру и одними из моих любимых я могу отнести книги серии S.T.A.L.K.E.R. Множество книг написаны разными авторами, но фаворитным для меня является Андрей Литвицкий 😌

---

2. Рассказ советского писателя Михаила Шолохова «Судьба человека» написанный в 1956 году. Данная книга повествует нам о некоем Андрее Соколовом. Андрею приходится расстаться с семьёй и уйти на фронт. Уже в первые месяцы войны он получает ранение и попадает в нацистский плен. Об этой жизни и повествует нам книга 😌

---

3. Также я любитель фэнтези. Одной из интереснейших данного жанра для меня была книга написанная Нилом Гейманом «Океан в конце дороги» 😌 Данная книга нам повествует о мальчике который находит дом древних богов, которые, в свою очередь, играют в людей 😄 и вскоре его мир переворачивается наизнанку. Ведь в него начинают проникать существа из другого мира — очень странные и страшные 😄

---

В общем-то, есть ещё парочка любимых книг, но о них я расскажу как-нибудь в другой раз 😄

View more

No but, I’ve been called a stalker before when I befriended a guy and he ended up giving me less attention after he started dating someone else (who is no longer on this app because she was told that it’ll be better for her and less stressful). I was disappointed as a result since he would talk to her more often than he’d talk to me and at the time, I failed to realize that when people start dating, they spend more of their time together so I ended up asking anonymous questions about him to her just to get to know him more as a friend. I was thinking that our friendship came to an end and I made things worse by asking those questions since she misunderstood my intentions and knew it was me so she sent a shoutout calling me a stalker. I lost my other friend too because I wouldn’t stop talking about him to her and would complain about how he doesn’t talk to me as much anymore (if at all) on a daily basis for a whole week. Since our friendship was relatively new, it left a bad impression on her and she didn’t want to be friends with me anymore. Him and I are still friends to this day because he forgave me and understood that I didn’t have any ill intent and even tho we don’t talk on a regular basis anymore, I definitely learned my lesson.

View more

Да будет в этом ответе отсутствие кавычек, ибо лень. 🗿

---

Поттериана (7 книг + экранизации), Дозориада (первые три книги, включая экранизации), франшиза S.T.A.L.K.E.R. (+ игры), старые мультфильмы Диснея о НЕпрямоходящих животных, Джокер 2019, ряд отечественных литературных произведений (в большей степени Гоголя и Булгакова), сказки народов мира и отдельно русские сказки, отечественные мультфильмы (преимущественно советского наследия), случайно зацепившие маскоты разных организаций и компаний, Monster High, The Sims, фильмы Хаяо Миядзаки, JoJo's Bizarre Adventure, Время Приключений;
е#анистика типа Гриффинов, Американского Папаши и т.д. в умеренных дозах (нравятся некоторые персонажи из этой всей плеяды);
старые мультики с ТНТ и РенТВ (Вунш-Пунш, Крутые бобры, Губка Боб, Битлджус и прочее), My Little Pony, Покемоны, Сейлор Мун, Аватар (мультсериал) и Аватар (полнометры Кэмерона).

---

Плюс то, что в прошлом посте, а еще The Sims и еще куча фильмов (в основном, мистические триллеры и ужасы о сверхъестественном). Это только то, что быстро навскидку вспомнила.

View more

Aż specjalnie przejrzałem filmwebową listę filmów, które obejrzałem od początku tego roku (przyjmując kilka miesięcy jako prawie trzy to chyba uczciwy rachunek). W każdym razie zamiast ulubionego wyszły trzy, którym zasłużenie dałem po 9/10. No to lecimy w kolejności oglądania:
- Gra o wszystko (2017) - oj długo się do tego filmu zbierałem, nawet za długo. Bardzo interesowała mnie fabuła, ale obawiałem się jakiegoś zawodu. A to był świetny film, mimo że współczesny to pełen amerykańskości. Szczególnie polubiłem główną bohaterkę, która najpierw pięła się na szczyt, a gdy z niego upadła, dalej pozostała twarda i harda, w sumie ratując sobie tyłek niewielkim kosztem. Historie o takich ludziach naprawdę chce się oglądać, bo to w dużej mierze film o znoszeniu porażki.
Andriej Rublow (1966) - do Rublowa też się długo zbierałem, kiedyś miałem jedno podejście, chciałem oglądać na raty, ale porzuciłem, aż w końcu obejrzałem całość na raz. To jest przepiękny i wspaniały film, choć nie tak dobry jak "Stalker" tego samego reżysera. Ale naprawdę niewiele gorszy. Trochę się to ogląda jak zbiór opowiadań, które łączy jeden bohater, a zmieniają się miejsca i fabuła, a on sam ewoluuje. Wrażliwy, uduchowiony artysta, który widzi świat taki jakim jest - pełen okrucieństwa, tyranii, wyzysku, krwawych wojen, chciwości, dzikiego hedonizmu - i ten właśnie świat pcha go ku izolacji i odcięciu, a także porzuceniu sztuki, bo jak można dalej pisać ikony wobec tego, co się dzieje? I przepiękny moment, gdy spotyka młodego artystę, który pracuje nad wielkim dziełem, w które nikt poza nim nie wierzy, aż w końcu sam widzi w tym wezwanie do odrodzenia.
Sokół maltański (1941) - klasyk absolutny, jeden z pierwszych filmów noir z genialnymi Humphreyem Bogartem i Mary Astor. Lata 40. ale film z wartką akcją, świetnie napisany, do tego technicznie miodek - operowanie kamerą, światłem i cieniem, korzystając z zalet czarno-białej taśmy, no cudne formalnie to jest. A i fabuła wciąga. Bogart tworzy pierwszą chyba taką postać rasowego detektywa, zimnego i cynicznego, którego wszyscy chcą oszukać, a ostatecznie wychodzi zwycięsko. Żal było mi tylko trochę postaci granej przez Mary Astor.
No i żadnego kadru nie będzie, bo nic w odpowiedź nie wchodzi, ale może ktoś to przeczyta i bez zdjęcia.

View more

No fuiste la única persona que me ha visto y piensa eso de mí a simple vista hasta hay personas en las que no tienen una palabra exacta para describirme, pero en su gran mayoría me han dicho que soy alguien autentica, transparente hasta perfecta. En esto último es como a ver, soy una híbrida que ha cometido un sinfín de errores, se ha equivocado pensando que ha tomado la mejor decisión, la que ha pasado por momentos difíciles en el transcurso de la vida, de la ha perdido gente más que todo de ese ser que tanto ama y en llegarse un tanto culpable, se ha quedado sola y le ha tocado defenderse del mundo, de la que se ha caído 100 y se ha levantado 101, de la que ha demostrado que es capaz, y con una sonrisa en su rostro que es alguien sumamente fuerte, y resiliente, aunque tenga momentos de contradecirse. Pdta. Eres una ternura, y me has sonrojado por completo.

View more

A čo si akože čakala? Áno, Janulka, máš pravdu, tvoji bývalí boli hajzli, fňuk fňuk! Toto chceš čítať? Nevieš pochopiť, že tvoje citové výlevy nikoho nezaujímajú a už viac ako rok tu terorizuješ celý ask svojimi zbytočnosťami. Seriózne sa čuduješ, že sa to tu mení na instagram/twitter/pinterest? Čo ti majú ľudia odpísať na tvoje spamy? Logicky, že sem každý dáva obrázky a fotky. 90% používateľov ťa tu nepozná, v živote ťa nestretla, za to ty ich štedro informuješ o každom tvojom kroku. Normálne čakám, kedy sem napíšeš konzistenciu rannej stolice. Úchylne zdieľaš každý detail. Na teba keby sa nalepil stalker tak sa mu ešte vďačne hodíš okolo krku, že konečne sa o teba nejaký chlap zaujíma. Nechcem byť na teba zlá, ale fakt mi lezieš na nervy. Človek tu chce normálne diskutovať a namiesto toho ty tu nacápeš 300 statusov o tvojej maternici, o tvojich ex a o tom, ako sa na teba usmial autobusár. Si prekvapená, že ťa ohovárajú? Veď ty sama dodávaš informácie sama proti sebe. Alebo si masochistka ktorá rada týra samu seba. Alebo chceš pozornosť za každú cenu, aj za cenu toho, že sa ti budú posmievať. Ale to nevadí, lebo konečne ťa ľudia registrujú, aj zlá reklama je predsa reklama!

View more

Gedankenstrich ist Gedankenexhibitionismus und ihr seid die Stalker, die sie sich gönnen, sie teilweise fühlen, bezahlt mit likes, optimal sogar mit Flammen, werdet groupies oder fremdsxhämt euch. Aber ihr schaut hin, sonst könntet ihr euch nicht das Maul über manches zerreissen. Ab und zu zerreiße ich auch Existenzen oder Gefühle unter so einem Gedankenstrich, manche fühlen sich einfach so davon getriggert. Ekelig sind nur teilweise eure Reaktionen, das ihr mit anderen Meinungen nicht klar kommt, es nicht fühlen könnt und es für euch nicht zu lässt, das der Gedanke gar nicht so falsch ist oder zumindest nachvollziehbar. Aber definitiv gibt es auf dieser Plattform Creaturen, die ich nach lesen von Ihren Antworten dermaßen abstoßend finde, dass ich mich kaum noch zurückhalten kann, etwas über Sie zu schreiben. Diese Plattform ist frei für minderjährige und ihr lebt hier euren Fetisch aus, nichts gegen lange Antworten auf Fragen, aber ich will echt nichts über eure Fantasien und Erlebnisse mit Puppen und anderen Weibern hören, wenn ihr eine Frau habt…ab einem gewissen Punkt wird es abartig und ihr redet so normal davon, als ob ihr über Kaffeekochen redet. Aber dann auch wieder so unehrlich, weil es natürlich ano abläuft. Bitte bleibt auf euren Fetisch Seiten, hier gehört sowas einfach nicht hin oder zeigt euch und steht komplett dazu. Alles andere ist doppelt cringe.

View more

Dažādi. Ir daudzi iesākti un nepabeigti un tad daži ir pabeigti. Vieglāk ir pateikt, kas man nepatīk. :D Neesmu baigais komēdiju cienītājs, Draugi man patika ļoti tho bērnībā kādreiz, kad gadījās pa sērijai redzēt, bet tā īpaši neskatījos. Luciferu gan visu noskatījos kaut vai komēdija, bet ļoti patika. Un tad kaut kādi mistēriju, maģijas, action, romance es pat nez, jāskatās konkrētais seriāls, apraksts utt. un tad var pateikt. Noskatījies visu esmu un ļoti patika: Supernatural, Gossip girl, Pretty Little Liars, Agents of Shield, Amulets, Salem, How to get away with murder palika pēdējā sezona, Stalker, Les Temoins, The O.C., Heroes, Harpers Island, Innocent, 13 reasons why, Dolmen. Un tad ir daudzi foršie krimiķi, kur katrā sērijā cita slepkavība, tur csi, ncis un tāda tipa, bet tā kā tur stāsts parasti neiet uz priekšu, tad tur izlaists un nav redzēts viss.

View more

Das mit dem Spielchen spielen ist so eine Sache, Andy, da kann sich ganz schnell eine ungewollte Dynamik entwickeln und plötzlich ist es kein Spiel mehr. 😉😅 Ich mag es nur dann mit Männern zu spielen, wenn ich ganz genau weiß, dass von ihrer Seite keine ernsthaften Gedanken oder Gefühle im Spiel sind und wenn dabei weder meine noch ihre Grenzen überschritten werden. Wenn ich mir diesbezüglich aber nicht sicher bin bzw. merke, dass es in eine für mich falsche Richtung läuft, dann kläre ich das und forciere es gegebenenfalls nicht weiter. Ich möchte niemanden verletz*en und mir auch nicht nochmal einen „Stalker“ antun, weil ein Mann nicht verstehen will, dass ich kein bzw. kein ernsthaftes Interesse an ihm habe. Er war zwar zum Glück harmlos aber extrem nervig und nochmal brauche ich das nicht. 😅

---

Ich würde mich aber nie in eine Beziehung drängen oder meine eigene Beziehung gefähr*den nur um Spaß zu haben oder auszutesten „was geht“. Dafür bin ich einfach nicht gemacht. 😅 Kann sein, dass ich deshalb etwas „verpasse“ … kann aber auch nicht sein und mein „Einsatz“ wäre viel zu hoch gewesen. Das weiß man immer erst hinterher und das will ich gar nicht so genau wissen. 😀

---

Ein Mann kann nur mit mir spielen, wenn ich es zulasse und mich darauf einlasse. Sonst hat er „Pech“, weil ich meinen Selbstwert kenne und schütze und auch meinen Stolz habe. Bei den meisten Männern merkt man aber ohnehin sehr schnell worauf sie hinauswollen und dann liegt die Entscheidung immer noch bei mir ob ich mich zum „Spielball“ machen lasse oder nicht. Denn auch dafür gehören bekanntlich immer zwei dazu. Ansonsten mag ich es wie gesagt nur dann, wenn beide Beteiligten ganz genau wissen worauf sie sich einlassen und keine gesetzten Grenzen überschritten werden.

View more

O książkach mówiłem parę odpowiedzi wyżej, więc tym razem może weźmiemy się za filmy, jakkolwiek też ciężko będzie mi wskazać, jednakże jest kilka dzieł wybitnych, które wybieram tutaj kierując się moimi ocenami z filmwebu, które zostawiam sobie, żeby pamiętać moje wrażenie na temat produkcji. No i też nie nazwałbym tego zmianą spojrzenia na świat... Ukształtowało mnie naprawdę wiele dzieł, jednak wymienię kilka najważniejszych:
- "Piękne wsie pięknie płoną" Srdjana Dragojevicia (1996)
- "Mężczyźni nie płaczą" Alena Drljevicia (2017)
- "Ziemia obiecana" Andrzeja Wajdy (1974)
- "Rękopis znaleziony w Saragossie" Wojciecha Jerzego Hasa (1965)
- "Siódma pieczęć" Ingmara Bergmana (1957)
- "Stalker" Andrieja Tarkowskiego (1979)
To chyba byłaby taka topka, z innych podobnie ważnych i świetnych mógłbym dać tutaj jeszcze "Diabła" Andrzeja Żuławskiego (1972), "V jak vendetta" Jamesa McTeigue'a (2005) i "Sweeney'ego Todda" (2007) Tima Burtona.
Powody, dla których dałem akurat te produkcje są różne, zresztą same w sobie też się bardzo od siebie różnią, ale prezentują przynajmniej część szerokiego spektrum przekazu, filozofii, tematyki i estetyki, w których się z uwielbieniem zanurzam i które ukształtowały mój światopogląd.

View more

Jeden z najlepszych filmów, jakie powstały. I tak, mówię to już po raz kolejny. Oczywiście "Stalker" Andrieja Tarkowskiego.
"Kogóż to z nas tonący nie wiózł wrak,
Któż z nas zaprzeczyć może – że ułomny?
Kogóż nie łudził oślepiony ptak?
Kogóż w bezludzie nie wiódł pies bezdomny?

---

A przecież wciąż przyciąga strefa ogrodzona
I ogrodzona – nie bez celu – chcemy wierzyć.
To nie my w Zonie – to nam odebrana Zona
Nam ją niepewnym, ale własnym krokiem mierzyć
Póki nadziei gorycz wreszcie nie pokona.

---

Dlatego – mimo druty, wieże i strażnice
Tam chcemy dotrzeć, gdzie nam dotrzeć zabroniono.
Bezużyteczne, śmieszne posiąść tajemnice
Byleby jeszcze raz gorączką tęsknot płonąć
Nim podmuch jakiś strzepnie chwiejne potylice.

---

Droga okrężna może być – i oszukańcza,
Może nas wiedzie szalbierz chciwy paru groszy,
Lecz lepsze to, niż śmierć na wapniejących szańcach
U progu granic niewidzialnych i aproszy,
Gdzie ziewa żołnierz – tak podobny do skazańca.

---

Po zatopionych dawno droga to – dolinach;
Pod płytką wodą – nieczytelne czasu grypsy:
Szlak po ikonach, rękopisach, karabinach
Nad którym wiosło kreśli plusk Apokalipsy;
Nie po nas płacz – i nie po przodkach – płacz po synach.

---

Więc prawda, którą znaleźć nam – to pusty pokój
Gdzie nagle dzwonią wyłączone telefony?
Serdeczna krew snująca w martwym się potoku,
Bezsilny gniew na obojętność Nieboskłonu
I magia słów, co chronić ma od złych uroków?

---

Więc prawda, którą znaleźć nam – to stół z kamienia,
Z którego przedmiot modłów spadł – nietknięty dłonią?
W stukocie kół transportu – Aria Beethovena?
Bezdenna toń – a nad bezdenną tonią
Twarz własna – co przegląda się w przestrzeniach?

---

Z tonących – komu los nie zesłał tratw?
Z ułomnych – zdrowia nie przywrócił – komu?
Gdy oślepiony ptak odnalazł ślad
I pies bezdomny siadł – na progu domu…"

View more

Si picchettò la fronte col palmo della mano, scoppiando in una sonora risata liberatoria. E a quel punto, quasi scrollatosi di dosso un enorme macigno, un cruccio mentale destabilizzante, Michele tornò in sé, e alzando le braccia al cielo ringraziò il Padre.
Il nuovo giorno spuntò all'orizzonte, in fondo a quella tavola piatta chiamato oceano, i primi timidi raggi del sole fecero capolino, colorando quella lontana linea di confine tra cielo e mare di svariati colori, dal blu al verde, dall'azzurro all'arancione, dal giallo al bianco. Era una tavola di colori che madre natura stava dipingendo per l'umanità e, per i due angeli.
Michele, andò a sedersi accanto ad Anastasia, questa volta però, senza osare nessun contatto, senza invadere alcun spazio vitale, la presenza di Michele era talmente ingombrante da toccare anche stando semplicemente fermo.
-Guarda che meraviglia Anastasia. L'umanità ha avuto persone come Da Vinci, Michelangelo, Van Gogh, Rembrandt, Monet, Dalì, Cézanne..eppure nessuno ha mai superato, né mai supererà l'opera di Dio. La Creazione, il mondo nella sua naturale forma incontaminata, è l'arte più bella che un cuore possa cogliere-
E il punto fu proprio qui. Anastasia Altair, nata umana e divenuta angelo per volere di Dio. Quello stesso Dio che concesse ella di crescere e vivere nel mondo terreno, e dal mondo terreno apprendere quanto più possibile, attingere ogni emozione, ogni sensazione. Ma senza una guida, senza qualcuno che le mostrasse la strada da perseguire, il Serafino finì col dimenticare il suo essere, e da angelo tra gli umani divenne un'umana figura angelica. Questa fu la spiegazione plausibile di Michele. Ella era un meraviglioso mondo, contaminato dal peccato.
-Come primo giorno di allenamento direi che può bastare. Hai delle basi forti, te lo riconosco. Ma sei stata così tanto tempo sulla Terra da dimenticare di essere un serafino. Se fossi stata umana non avrei avuto nulla da ridere ma, sei il serafino di Dio..-
E a quel punto, lasciò l'ammaliante bellezza dell'orizzonte, per concentrare il proprio sguardo e le proprie attenzione su di lei.
-Tu vivi un amore tossico, peccaminoso. Pensi che non sappia cosa fai, con chi, quando, dove, come..-
Allarme stalker, ripeto, allarme stalker.
-Fai pensieri impuri, mangi tanto, dormi troppo, per tutti i santi del Paradiso, sei un angelo di Dio o un'adolescente ribelle? Capisco che essere membro di una famiglia folle come quella dei Bailey non sia facile, ma non è una giustificazione valida per condurre la vita che fai-
Tecnicamente, la giovane non aveva ancora proferito parole, ma in tutta la sua presunzione, Michele, ipotizzando l'unica risposta valida che avrebbe ella elargito, si portò avanti con il suol discorso.
-Ma la colpa non è tua-
Certo che no, ovviamente.
-Il tuo intento è nobile angioletto, ma il tuo è un amore sporco, corroso dalla tua vita terrena-
Pt 2

View more

Buen dia, amigo

---

(Не знаю, будет ли это последний ответ, или нет перед удалением профиля @MazenukeaTrekaila, напиши что думаешь в чат, (только честно) а я к ответу.)

---

Прогулка по лесу. Иногда хочется услышать пение птиц и пособирать ягоды/грибы. В парке почти то же, только без "ягод". То есть, если брать прогулку выберу лес, так как шелест деревьев.
Чистое небо (почти как S.T.A.L.K.E.R.) ) Люблю чистое небо без облаков. Иногда можно даже дождик, но чтобы дождик был.
Так как люблю солнце, мой выбор будет дождь) Почему? Дождь, это своего рода "ванна" для цветов и трав. Но для человека это "душ". Опять же не каждый человек любит дождливую погоду, но пройтись под "грибным" дождиком, думаю все-таки можно.
Думаю что туман по вечерам. Утром хочется безоблачной погоды. А вот вечером можно и дождь и грозу)
Солнечная осень. В этом году, осень (точнее сентябрь) именно такая. А вот где-то в июле был дождик. Но опять же на любителя. Одни любят солнце, а другие дожди).

---

Date: 08/09/23
Time: 22:24

View more

Любые. Зависит от того, какие у вас вкусы к литературе. Как я могу дать совет, если я вас не только не знаю, но и даже не видел?! Могу предложить лишь список литературы, которую всем бы рекомендовал к прочтению. Что-то несложное и ненапрягающее, полагаю, так как в поездку.
💥«Metro». Интересная Вселенная о невозможности более жить на открытом пространстве, бункерах, монстрах и человеческих взаимоотношениях. Мужчинам идеально подойдёт, но и представительниц женского пола не исключаем. Хотя мне больше книг игры понравились. Особенно «METRO: LAST LIGHT». Проходил неоднократно. Сюда же отнесём «S.T.A.L.K.E.R» - чернобыльская тема с зоной отчуждения, заданиями, хабаром и монстрами. А здесь книги лидируют в противопоставлении с играми. Возможно, «S.T.A.L.K.E.R 2» изменит мнение, посмотрим.
💥«Дракула» Стокера. Нестареющая классика, не нуждающаяся в представлении.
💥 Рассказы Эдгара По и Артура Конан Дойла. Классический детективчик.
💥 Книги Артура Хэйли - «Отель», «Клиника», «Сильнодействующее лекарство», «Аэропорт» и др. Пишет просто, но сюжет очень интересный.
💥 Серия о Ганнибале Лекторе, начинающаяся с «Молчания ягнят». Оценена высоко, нравится не только таким любителям true crime, как я.
💥Серия «Доктор Данилов» о медицинских буднях в «Склифе», «Скорой», гинекологическом отделении, морге и т.д. Если на врачебную тематику, эти книги обязательно посоветовал бы.
💥«Пчела-убийца» Веркин. На случай, если нужна подростковая литература. Парни создавали и восстанавливали мотоцикл для участия в соревнованиях. Мне книга очень понравилась.
Думаю, из перечисленного можно что-то выбрать.

View more