#przyroda

Dziękuję za zapytanie, lubię Twoje pytania☺️

---

Moja pasja do gór zaczęła się, kiedy poznałam koleżanki z mojego miasta, w którym mieszkam od trzech lat. Jedna z nich była szczególnie zafascynowana górami, ale każda z nich miała swoje górskie doświadczenia, a ja nie miałam z nimi nic wspólnego. Razem założyłyśmy książeczki Korony Gór Polski i postanowiłyśmy zdobywać szczyty. Pierwszym z nich, który zdobyłyśmy, był Szczeliniec Wielki koło Wrocławia. To był krótki wyjazd na dwa dni, więc udało nam się zdobyć kilka innych szczytów z listy Korony.Od tego momentu zaczęłam się wkręcać w góry – są one pełne malowniczych widoków i możliwości do fotografowania, co bardzo mnie fascynuje. Obecnie już nie utrzymuję kontaktu z tamtymi koleżankami, nasza grupa się rozpadła i pozostały tylko trzy z nich. Teraz jeżdżę w góry z innymi osobami, gdy tylko nadarza się okazja, lub wybieram się samotnie.Ciągnie mnie do gór z kilku powodów:Przede wszystkim dlatego, że nie miałam z nimi do czynienia na co dzień, pochodzę z Mazur, gdzie dominują jeziora i równiny.Od zawsze pasjonowałam się przyrodą, szczególnie z czasów moich harcerskich przygód.Góry dają mi poczucie wolności i spokoju, których nie znajdę nigdzie indziej. Każda wyprawa to dla mnie nowe wyzwanie i źródło niezapomnianych wspomnień.
Tutaj też mogę spełniać się fotograficznie i artystycznie. Za każdym razem staram się być w nowym miejscu, aby jak najwięcej zobaczyć. Mam nadzieję że zdrowie pozwoli bym całe życie mogła chodzić po górach ☺️😁

View more

Tak, mam wymarzone miejsce, do którego chciałbym kiedyś udać się w podróż🌟✈️ Moim marzeniem jest odwiedzenie Japonii, kraju, który fascynuje mnie od lat swoją kulturą, historią i technologicznymi osiągnięciami 🇯🇵
Japonia to kraj, w którym tradycja i nowoczesność współistnieją w harmonii. Fascynują mnie japońskie tradycje, takie jak ceremonia parzenia herbaty, sztuka origami, kaligrafia oraz teatr kabuki. Chciałbym doświadczyć na własne oczy, jak te elementy kultury są pielęgnowane i przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wizyta w świątyniach Shinto i buddyjskich, takich jak Kiyomizu-dera w Kioto, z pewnością byłaby niezapomnianym doświadczeniem🏯🍵
Z drugiej strony, Japonia jest również krajem nowoczesnych technologii i innowacji. Miasta takie jak Tokio czy Osaka są pełne futurystycznych budynków, zaawansowanych technologicznie rozwiązań i nowoczesnych gadżetów. Chciałbym zobaczyć słynne pociągi Shinkansen, które osiągają zawrotne prędkości, oraz odwiedzić Akihabarę – dzielnicę Tokio, która jest mekką dla miłośników elektroniki i kultury otaku🚄🌆
Japonia oferuje także niezwykłe krajobrazy i miejsca o wyjątkowej urodzie. Marzę o spacerze wzdłuż alei z kwitnącymi wiśniami podczas hanami, podziwianiu majestatycznego wulkanu Fuji oraz zanurzeniu się w gorących źródłach onsenu w górzystych rejonach Hokkaido. Przyroda Japonii jest niezwykle różnorodna i pełna kontrastów, od tropikalnych plaż Okinawy po śnieżne krajobrazy w regionie Tohoku🌸🏔️
Japońska kuchnia jest jednym z głównych powodów, dla których chciałbym odwiedzić ten kraj. Sushi, ramen, tempura, takoyaki – to tylko kilka z potraw, które chciałbym spróbować w ich ojczyźnie. Marzę o wizycie w tradycyjnej izakaya, gdzie mógłbym degustować lokalne specjały i sake, oraz o uczestnictwie w japońskim festiwalu kulinarnym, gdzie mógłbym spróbować różnorodnych dań i poznać kulinarne tradycje regionów Japonii🍣🍶
Japonia ma bogatą historię, której ślady można znaleźć w zabytkowych zamkach, świątyniach i ogrodach. Zamki takie jak Himeji czy Matsumoto zachwycają swoją architekturą i historią, a ogrody w Kioto, takie jak Arashiyama Bamboo Grove, oferują spokój i piękno natury. Chciałbym również odwiedzić Hiroszimę i Nagasaki, aby oddać hołd ofiarom bombardowań atomowych i lepiej zrozumieć tragiczne wydarzenia z przeszłości🏯🌿
Podczas podróży do Japonii chciałbym również poznać jej mieszkańców. Japończycy są znani z uprzejmości, gościnności i szacunku dla innych. Chciałbym nawiązać kontakty, porozmawiać o ich codziennym życiu, tradycjach i marzeniach. Może udałoby mi się nawet nauczyć kilku zwrotów po japońsku, co pomogłoby mi lepiej zrozumieć kulturę i nawiązać głębsze relacje👋🇯🇵
Podsumowując, Japonia to kraj, który fascynuje mnie pod wieloma względami – kulturą, technologią, przyrodą, kuchnią i historią. Odwiedzenie Japonii byłoby spełnieniem mojego marzenia i z pewnością dostarczyłoby mi niezapomnianych wrażeń i wspomnień😊✈️🌸

View more

Wyczuwam zapach nowych odkryć w ogrodzie duszy. Jakbym otworzyła starą skrzynię wspomnień, odkrywając w niej klejnoty zapomnianych marzeń i pragnień. To czas, gdy przyroda myśli budzi się ze snu zimowego, rozkwitając w pełni swego piękna, jakby chciała pokazać mi nową drogę do własnego odrodzenia. Ku lepszemu.

---

W maju ziemia jest jak kusząca księga, którą chcemy czytać wciąż na nowo. Emanuje afrodyzjakiem tajemnic. Każdy kwiat, każdy pąk to jak kolejna strona, która ukrywa wskazówki sekretów serc. Drzewa są jak strażnicy mądrości, których gałęzie śpiewają pieśni o życiu i przemijaniu. Filozofia zmian czy formy trwania?

---

To także czas refleksji, gdy promienie majowego słońca kuszą nas do zadumy nad sensem naszego istnienia. Podobnie jak kwiaty, pragniemy wzrastać w stronę światła, odkrywając w sobie nowe możliwości i przeznaczenie.

---

Maj to jak magiczna podróż przez labirynt emocji i myśli, gdzie każdy krok prowadzi nas bliżej do zrozumienia siebie i świata. To czas, gdy natura staje się naszym mistrzem życia, a my stajemy się uczniami jej mądrości, odkrywając w sobie ukryte skarby każdego dnia.

View more

ᚹᛟᛚᚠ : Aiden, jak to wilk, jest z natury nieufny i zdystansowany. Patrzy na świat ludzi wilczymi oczyma, nie zawsze go rozumiejąc. Świat nie pozostaje mu dłużny, nierzadko nie rozumiejąc lykana i jego zwierzęcego zachowania, temperamentu, czy podejścia do niektórych spraw.
Ceni sobie bliski kontakt z przyrodą, to w jej otoczeniu czuje się najlepiej.
Bywa towarzyski, ale częściej miewa potrzebę pobycia samemu ze sobą bądź ze swoją drugą połówką. Nie ma nic przeciwko poznawaniu nowych ludzi oraz nieludzi, jednak ostrożnie i z rezerwą podchodzi do świeżych znajomości ─ nieliczne z nich przeradzają się w trwalsze relacje. Więc jeśli przyjmuje kogoś do swojej watahy, musi być to ktoś wyjątkowy. Z reguły od pierwszych chwil wyczuwa, czy złapie z kimś dobry kontakt.
W miłości jest wierny i oddany, a więzi z najbliższymi są dla niego bardzo ważne. Tylko przy nich się otwiera i czuje się całkiem swobodnie. Przyjaciół traktuje jak rodzinę, nigdy nie pozwoli ich skrzywdzić.
Jest optymistą. Zawsze stara się szukać pozytywów, choćby nawet i najmniejszych. Nie zatracił w sobie typowo dziecięcej zdolności do cieszenia się z małych rzeczy i odkrywania niezwykłości w zwykłej codzienności. Swoją wesołością często poprawia innym humor, a i sam rzadko popada w przygnębienie. Jeśli jednak sytuacja tego wymaga, potrafi być poważny.
Wyznaje zasadę "carpe diem" skupiając się na tym, co tu i teraz.
Sentymentalny rupieciarz ─ pielęgnuje pozytywne wspomnienia i lubi od czasu do czasu do nich wracać, najczęściej wspólnie z bliskimi.
Jest honorowy, ma swoje zasady, których się trzyma i zawsze gra fair.
Z reguły spokojny i opanowany, jednak jego cierpliwość ma swoje granice, a gdy zostaną one przekroczone, nie jest łatwo opanować wilczy gniew.
Jeśli zawinił, umie schować dumę do kieszeni i przeprosić oraz przyznać się do błędu.
Lubi mieć kontrolę nad sytuacją, drażni go, gdy coś jest nie po jego myśli, jednak umie też chodzić na kompromisy.
Lubi też czuć się doceniany i potrzebny.
⠀⠀

View more

Ja jestem w swoim środowisku pracy,domu i znajomych postrzegana jako pozytywna
osoba.Zreszta sama też tak uważam.
Według swojego doświadczenia uważam,że to kwestia nastawienia się już od samego rana.
Jakiś czas temu miałam kryzys u siebie i ogromny spadek "pozytywizmu" i było mi naprawdę ciężko. I któregoś dnia gdzieś w internetach przeczytałam czy usłyszałam o ćwiczeniu wdzięczności. Zaczęłam stosować.
Na początku było mi ciężko z samego rana wymyślić nawet trzech rzeczy( miało być 5) za które jestem wdzięczna. Z czasem to zadziałało.
Np. zamiast myśleć,"znowu musiałam wstać o4 do pracy" myślę " wcześniej zaczynam pracę,szybciej skończę i więcej dnia dla siebie".
Mi to pomogło.
Poza tym nie warto nieść ze sobą tego co było,bo przeszłość może bardzo przygniatać. Zawsze mówię,że idziemy przez życie z plecakiem jak go od czasu do czasu nie przepakujemy i nie wyrzucimy z niego niepotrzebnych rzeczy to po prostu będzie nam ciężko i w tej drodze życia będzie nas przygniatał.
Wiadomo,że spotykają nas tragedie,przykrości, kłotnie z najbliższymi,choroby i mnóstwo innych rzeczy,ale jak sobie z tym poradzimy to nie warto tego rozpamiętywać, wynieść z danej sytuacji konsekwencje i lekcje,ale resztę odrzucić,bo to nas przytłacza.
Jednego, czego nie umiem się oduczyć, to martwienie się o bliskich i to zazwyczaj spędza mi sen z powiek.
Oczywiście w 80% albo i więcej przypadków moje martwinie się okazuje niepotrzebne,bo to czym się martwiłam( co wiąże się z wyobrażaniem sobie najgorszych rzeczy) nie sprawdza się,albo szybko się rozwiazuje.
Dodam jeszcze,że dużo kontaktu z przyrodą i wystawianie buzi do słonka.
Zwłaszcza teraz gdy przyszła już wiosna!!!!

View more

Zależy jaką wiarą. Między religiami pogańskimi a nauką prawdopodobnie tak, bo one uduchowiają (że takiego słowa użyję) przyrodę, a nauka jest w stanie to uduchowianie obalić (prędzej czy później), jako że jej przedmiotem badań empirycznych jest właśnie przyroda.

---

W przypadku religii katolickiej jest inaczej, bo sam Bóg istnieje ponad światem materialnym, poza przyrodą i nie można dowieść jego nieistnienia lub istnienia poprzez naukę.
Dodatkowo szeroko rozumiana Prawda jest filarem tej wiary. Nauka takie ma zadanie, aby również prowadzić do prawdy (wiedzy), dlatego NIE MOŻE wręcz być tutaj konfliktu. Konflikt może występować ewentualnie między indywidualnymi naukowcami i religią, ludźmi kościoła i nauką (w tym oczywiście duchowieństwem, czego mieliśmy przykład w historii), ale to jest kwestia ich subiektywnej interpretacji wiedzy naukowej (lub religii w przypadku ludzi kościoła), a nie stanu faktycznego.

View more

Ostatnio dowiedziałem się czegoś naprawdę fascynującego, co naprawdę rozpaliło moją wyobraźnię: o istnieniu bioluminescencyjnych plaż! 🌌🌊 To zjawisko, w którym morze świeci w nocy, jest jak coś wprost z innego świata. Chciałbym się tym podzielić, bo to naprawdę zadziwiające!
Bioluminescencja to zdolność żywych organizmów do wytwarzania światła. Jest to możliwe dzięki obecności specjalnych enzymów, jak lucyferaza, które w reakcji chemicznej wywołują świecenie. To zjawisko można zaobserwować u różnych organizmów, ale w przypadku plaż świecących w nocy, odpowiedzialne za to są zazwyczaj mikroskopijne organizmy zwane dinoflagellatami 🦠
Te mikroorganizmy emitują światło, gdy są poruszane, na przykład przez fale czy ruchy wody. Kiedy więc fale uderzają o brzeg, wydają się świecić, tworząc niezwykle malownicze i tajemnicze widoki. Jest to mechanizm obronny tych organizmów, który w naturalny sposób przyciąga uwagę i zachwyt 🌊💡
Jednym z miejsc, gdzie można doświadczyć tego zjawiska, są bioluminescencyjne zatoki, na przykład w Puerto Rico czy na Malediwach. Wyobraź sobie spacery nocą po plaży, gdzie każdy twój krok sprawia, że piasek pod tobą rozświetla się delikatnym, niebieskawym światłem. To musi być niesamowite doświadczenie, prawie jak spacer po gwiaździstym niebie👣
Co ciekawe, bioluminescencja jest też badana pod kątem potencjalnych zastosowań w nauce i medycynie. Na przykład, naukowcy eksperymentują z użyciem bioluminescencyjnych markerów do śledzenia rozprzestrzeniania się komórek rakowych w organizmie. Jest to świetny przykład, jak zjawiska naturalne mogą inspirować postęp w nauce i technologii 🔬💊
Podsumowując, świat jest pełen niesamowitych zjawisk, a bioluminescencyjne plaże są jednym z przykładów, jak przyroda potrafi nas zadziwić i zachwycić. To przypomnienie, że nawet w naszych codziennych życiach, otaczają nas rzeczy pełne cudów, wystarczy tylko otworzyć na nie oczy 🌍

View more

Śmiech to tajemnica dobrego życia, a rzeczy, które mnie do niego skłaniają, są proste, ale niezwykle ważne. Gdyby poprosić mnie o wybranie trzech rzeczy, które zawsze wywołują uśmiech na mojej twarzy, nie miałbym żadnych wątpliwości co do moich odpowiedzi 🌞😊
1. Moja druga połowa: Najpierw i przede wszystkim, to moja druga połówka sprawia, że każdego dnia uśmiecham się od ucha do ucha. To ona przynosi radość w moje życie swoim uśmiechem, żartami, a nawet zwyczajnym byciem obok mnie. Wspólne chwile, te małe codzienne rytuały, czy to poranna kawa, czy wieczorne rozmowy, są jak promienie słońca w moim dniu. Nauka potwierdza, że bliskie, intymne relacje są kluczowe dla naszego szczęścia i dobrego samopoczucia, i w moim przypadku, to zdecydowanie prawda 🥰💑
2. Muzyka: Kolejną rzeczą, która zawsze wywołuje u mnie uśmiech, jest muzyka. Niezależnie od tego, czy to radosne dźwięki ulubionego zespołu, czy uspokajająca melodia, która akompaniuje mi w trakcie pracy, muzyka ma niesamowitą moc wpływania na moje emocje. Naukowcy odkryli, że muzyka może stymulować wydzielanie endorfin, tzw. hormonów szczęścia, w naszym mózgu, co tłumaczy, dlaczego dobre rytmy sprawiają, że chce się tańczyć, śpiewać i po prostu cieszyć się chwilą🎶💃
3. Przyroda: Na końcu, ale nie mniej ważne, są chwile spędzone na łonie natury. Wystarczy spacer po lesie, czas spędzony w ogrodzie, czy nawet krótkie obserwowanie ptaków z okna, aby poczuć się spokojniejszym i szczęśliwszym. Naukowe badania pokazują, że kontakt z naturą może obniżyć poziom stresu, poprawić nastrój i nawet zwiększyć kreatywność. Dla mnie, każda chwila spędzona na zewnątrz to moment regeneracji i odnalezienia wewnętrznej równowagi🌳🌼
Podsumowując, te trzy rzeczy – moja druga połowa, muzyka i przyroda – to źródła mojego uśmiechu i radości. W życiu, które często może być pełne wyzwań i stresu, to właśnie te małe, codzienne przyjemności przypominają mi, jak wiele piękna i radości można znaleźć w każdym dniu😄🌟💖

View more

W świetle zadumy gasnącego zachodu słońca, wciąż skrzącego się złotem, stałem na skraju tajemniczego lasu, którego cienie iglastych drzew ukrywały tajemnice, jak iluzje w sercu magika. Powietrze nasycone było wonią mchu i ukrytych sekretów, jakby sam las zaczarował oddech wiatru.
W moich dłoniach migotała latarnia z ozdobnymi wzorami, jak czarodziejska latarnia Aladyna. Światła tańczyły jak złote motyle, rozsiewając wokół niezwykłe zapachy – melodia kwiatów mieszała się z akordami wilgotnego drewna i tajemniczej esencji nocnego nektaru.
– Witaj, podróżniku, w krainie, gdzie zmysły zaczynają tańczyć – rzekłem z lekko ukrytym uśmiechem, patrząc w oczarowane oczy zgromadzonej publiczności. – Tutaj, gdzie dźwięki mają smak, a zapachy malują obrazy w twoim umyśle.
Z głębi lasu dobiegły szepty starych drzew, jakby opowiadały sobie nawzajem zaklęcia sprzed wieków. Czarodziejski deszcz zaczarowanych płatków kwiatów unosił się w powietrzu, otulając widzów magią niewidzialnej sztuki.
– Poczujcie, jak dotyka was zapach tajemnicy – kontynuowałem, unosząc rękę, aby ukazać mistyczny ruch latarni. – To nie tylko iluzja, ale zaproszenie do świata, gdzie rzeczywistość splata się z marzeniami.
W takt niewidzialnej muzyki, zaczęły pojawiać się przed publicznością obrazy – mgliste figury, jak zjawy z zamierzchłych lat, ukazywały się i znikały w mgnieniu oka. A w powietrzu unosił się zapach starego papieru, jakby strony niewidzialnej księgi wypełniały przestrzeń.
– Każde zaklęcie ma swój zapach, jak nuta w magii. Teraz, gdy węch wędruje po ścieżkach nieznanych, pozwólcie, aby iluzja zatańczyła z waszymi zmysłami – szepnąłem, unosząc latarnię jeszcze wyżej.
W miarę jak opowieść płynęła dalej, las ożywał barwami i dźwiękami. Czasami dobywał się szept wodospadów, a innym razem szum liści spadających z magicznych drzew. Zapachy zmieniały się, jakby cała przyroda brała udział w mojej opowieści, podkreślając każde zdanie swoją niewidzialną obecnością.
– A teraz, zamykając oczy, złapcie w dłonie swoje marzenia i pamiętajcie, że w każdym zapachu kryje się fragment tajemnicy – zakończyłem, unosząc latarnię wysoko ku niebu, gdzie gwiazdy świeciły jak migocące punkty na magicznej kuli.
Cisza spadła na las, a uczestnicy opowieści stali przez chwilę w milczeniu, zatopieni w świecie, gdzie zmysły stawały się mostem między rzeczywistością a wyobraźnią. Gdzieś daleko, nad drzewami, zaklęta latarnia wydobywała światło, jakby ostatnią iskrą z mgławic niezgłębionego kosmosu.

View more

To były moje dwa ulubione przedmioty zaraz po przyrodzie, gdzie uwazam ze tegi własnie w glownej mieze czlowiek moglby sie uczyć przed wszystkim jak nie ma zamiaru w przyszlosci zostawać chemikiem czy fizykiem itp. Przyroda lączy w sobie aspekty biologii, geografii, chemii, fizyki, ekologii i naprawde wielu innych dzidzin. Wracając do pytania jeżeli muzyka to głównie z wychowawczynia w podstawowce, z panią Grodzką (nie tą z polityki xd) ta moja była super i potrafiła grać na paninie i bardzo dobrze wspominam lecje z nią - nauczyla nas wielu piesni ale ja najbardziej upodobałam sobie wojenną pieśń "O mój rozmarynie". W sumie muzyka byla też spoko w gimbazie, w szczegolności zajęcia pozalekcyjne gdzie to Pan wykładający przedmiot robił nam karaoke i pamiętam, że jak pare razy śpiewalam na środku sali to typek mówił, że mam całkiem dobry głos i warto się szkolić. W sumie Pani Grodzka też mi to mówiła, jak sprawdzala nas kto nadaje sie na konkurs muzyczny. Ja pamiętam, że na klasowe eliminacje wybrałam Ewe Farnę - Cicho a poźniej na ogólno klasowe z całej szkoły Nosowską i Przemyk - Kochana. I co ciekawe wygrałam 3 miejsce :0 no nie spodziewałam się (to była 6 klasa tak mi się wydaje).

---

Trudno mi wybrać pomiędzy tymi dwoma przedmiotami, bo plastyke też wielbiłam i też Pani Grodzka jej uczyła ^^ A że ja wiecznie rysowałam nawet na lekcjach polskiego xd to o czymś świadczy, haha. Z resztoł w gimbazie i liceum też wysylałam prace do różnych konkursów. W gimbazie w ogólno powiatowym konkursie chyba raz udało mi się dostać wyróżnienie za pracę i oczywiście 100 pkt do celujacej oceny na koniec gimbazy z plastyki. W dniu ogólno światowym praw człowieka narysowałam niemowlaczka śpiącego na otwartych dłoniach i doczepilam do plakatu wiszacego w auli. W liceum był taki przedmiot jak historia kultury sztuki, z jego wykładowczynią widywałam się z godzine przed moimi lekcjami w dany dzień i ona ćwiczyła mnie z szkicowania (światło - cień) realizm.

View more

Zdecydowanie, płacz przy alkoholu to nie moja bajka, bo alkohol nie ma miejsca w moim życiu. Kiedy emocje we mnie buzują i są gotowe przelać się przez brzegi, wolę szukać ukojenia w bezpiecznych i trzeźwych sposobach. Może to być głęboki oddech świeżego powietrza podczas spaceru w lesie 🌲, gdzie przyroda działa na mnie jak balsam na duszę, lub może to być intensywna sesja jogi 🧘, która pozwala mi skoncentrować się na teraźniejszości.
A jeśli chodzi o moją drugą połówkę, to właśnie ona jest moją skałą w trudnych czasach. Razem znajdujemy pocieszenie w najprostszych rzeczach, takich jak wspólne gotowanie ulubionego posiłku 🍲 czy też zagubienie się w dobrej książce📖 czy filmie🎬co pozwala nam na chwilę zapomnieć o troskach dnia codziennego. To moja druga połowa sprawia, że nawet chwile smutku są czymś, co możemy przekształcić w bliskość i zrozumienie, bez konieczności sięgania po alkohol. W tych momentach, kiedy emocje stają się zbyt ciężkie, to właśnie obecność mojej drugiej połówki, jej uścisk lub rozmowa do późnej nocy, są dla mnie prawdziwym lekarstwem na duszę 😍

View more

Chodzę do lasu i szczerze, bardzo chciałbym móc się czasem tam znaleźć. Niestety nie mam takiej możliwości aktualnie, ale jak tylko schodzę na ląd staram się w miarę możliwości równoważyć zwiedzanie miast jak i tych bardziej dzikich terenów, nawet preferuję te drugie. Chodzę do lasu nawet nie tyle co na spacer, czy po coś, to przy okazji. Chodzę do lasu po to, żeby sobie poprostu usiąść pod drzewem, położyć się między drzewami. Osotatnio sobie uświadomiłem, jak bardzo nie doceniamy tej możliwości jaką dają lasy, pomijam fakt klimatyczny, mam na myśli to jaki dają spokój, ciszę, wyciszenie. Uświadomiłem to sobie w momencie, kiedy od prawie dwóch miesięcy nie stanąłem na lądzie, na stałym gruncie, nie widziałem drzew, tylko wodę i niebo. (Mógłby zacytować tutaj pewnego klasyka, którego każdy myślę, że zna) Też ma to pewne uroki, ale nie kiedy ma się tego przesyt. To jest wyjątkowe doświadczenie, ale przerywane okresami spędzonymi na lądzie w kontakcie z przyrodą. To pomaga zachować równowagę i wrażliwość na piękno natury, które jest dla nas wszystkich niezastąpione. Psychologicznie korzyści płynące z kontaktu z naturą są dobrze udokumentowane. Obcowanie z przyrodą może zmniejszać poziom stresu i napięcia. Dźwięki lasu, szum drzew i śpiew ptaków działają uspokajająco na umysł i pomagają zrelaksować się. Dla mnie kontakt z lasem czy innym dzikim terenem po okresie wodnej izolacji stał się czasem bardziej niż przyjemnością - potrzebą. Chcę się tym nacieszyć przed kolejną taką izolacją z lądem

View more

Czy zastanawiam się, jaka będzie zima tego roku, skoro nadal panują ciepłe temperatury? Owszem, jest to kwestia, która czasem przemyka przez moje myśli, zwłaszcza obserwując nietypowe zachowania pogody, które zdają się być coraz bardziej powszechne w ostatnich latach.
Obecna sytuacja pogodowa, gdzie jesień zdaje się być niezwykle łaskawa i nie przynosi typowego dla tej pory roku ochłodzenia, sprawia, że zadaję sobie pytanie o to, czy i zima będzie tak łagodna, czy może natura przygotowuje nas na zupełnie inne scenariusze. Z jednej strony, cieplejsze miesiące mogą oznaczać lżejszy okres zimowy, bez ekstremalnych temperatur i opadów śniegu. Z drugiej zaś – nie jest to reguła i czasem takie „oszczędzanie” przez naturę może oznaczać, że kiedy zima naprawdę zawita, będzie to z impetem i siłą, której się nie spodziewaliśmy.
Zmiany klimatyczne, o których tak często się mówi, w oczywisty sposób wpływają na to, co dzieje się wokół nas. Niejednokrotnie obserwujemy anomalie pogodowe, takie jak ekstremalne upały, gwałtowne burze czy niespodziewane załamania pogody. Te fluktuacje wprawiają mnie w zadumę nie tylko nad najbliższą zimą, ale przede wszystkim nad przyszłością naszej planety.
Zainteresowanie tym, jakie scenariusze pogodowe czekają nas w najbliższych miesiącach, sprawia, że często szukam informacji na ten temat, analizując prognozy oraz modelowania pogodowe. Ale pamiętam również, że przyroda często lubi zaskakiwać i przynosić niespodziewane zwroty akcji, sprawiając, że nawet najlepsze prognozy czasem okazują się nietrafione.
To wszystko sprawia, że choć mam swoje przypuszczenia i teorie na temat tego, jaka będzie nadchodząca zima, to jednakże zawsze jest w tym wszystkim miejsce na niewiadomą, która czyni obserwowanie zjawisk przyrody tak fascynującym. Ostatecznie czas pokaże, czy zima w tym roku przywita nas białym puchem i mroźnym powietrzem, czy też będzie łaskawiejsza i zaskoczy nas swoją łagodnością.

View more

Nie wiem jak wy, ale bylo kiedyś cos takiego, ze w podstawowce wpisywalismy sie ludziom do zeszytow na pamiątke i te zeszyty miały w sobie pierdyliard zapytań. I pusta strone gdzie przyklejalo sie koperte i tam umieszczało swoje odpowiedzi. Mozna bylo też przystroic ta strone jak sie chciało.

---

I tam było ulubione twoje yo to i to i jako dziecko mialam ulubione filmy, bajki, rzeczy, przednioty itp... ale teraz?

---

Teraz trudno mi sobie przypomniec czasami co lubilam a co lubie tak by nazwac to moim ulubiencem. Wciaz jest to jeden i ten sam film a wlasciwie seria filmow. Wciaz mam problem z ulubionym jednym zespolem bo kocham ich wiele. No i nie mam ulubionego jedzenia, bo czesto moge sie znudzic. Szamiac na okraglo to samo. Jakby luvie cos batdzo ale nie na tyle by mowuc ze to moje ulubione.

---

Jedyne rzeczy jakie mam ulubione na 200% i wiem ze nigdy mi sie nie znudzą to:

---

- przyroda, natura
- mistyka
- spacery
- gwiazdy na niebie
- typ mezczyzny jaki mi sie podoba
- obecnosc garstki najwazniejssych osob w moim zycku
- napoj pepsi 🖤
- słabosc do rudych wlosow, piegow i wszytkiego co rude

---

Kurde seriale ?

---

Jedynymi moimi mozna powiedziec ze ulubionymi są:

---

IZOMBIE
Jej szerokość afrodyta
Przygody Merlina

---

I na tym koniec. A ew przygody detektywa eee Herkulesa Poirot - tego na postawie powiesci od Agaty Christie. Zekranizowali i zrobili serial.

---

Cóż ew 5 moze być seria filmow Scooby Doo te z 1969 roku najbardziej ❤ kocham ale z kolei Scooby i Kudlaty na tropie tez lubie bo tam jet ten stukniety doktorek Fibes xd i takich dwóch smiessnych jego pomagierów.
O to on xd

View more

Na Twoim miejscu bym tak nie szydziła.
Nie pozostawię odpowiedzi bez uzasadnienia, oczywiście że nie.
Aż mnie palce świerzbią.
1. Zrób sobie mały przegląd katastrof i klęsk żywiołowych TYLKO z ostatnich lat. Jest ich całkiem sporo. Jedna goni drugą tak naprawdę. Przyroda się już buntuje przeciw człowiekowi. Co chwile słyszy się o powodziach, pożarach, trzęsieniach ziemi, wybuchach wulkanów i to tych nieczynnych od paru tysięcy lat, ocieplenie klimatu, kryzys gospodarczy etc.
2. Zobacz w jakim kierunku idzie świat, jacy są ludzie.
3. Są tzw. "znaki czasów", o których bardzo dużo osób mówi, przestrzega, ale ty i tak wolisz ich wyśmiewać.
4. Przeczytaj choć kawałek Apokalipsy i porównaj.
5. Jest tyle DOWODÓW I FAKTÓW działania Boga, że się w pale nie mieści, nad którymi ślęczą naukowcy, wybitni wyszkoleni naukowcy, do tego bezstronni, często nawet ateiści - i oni - LUDZIE PO FACHU Z NOWOCZESNYMI SPRZĘTAMI, WIEDZĄ, DOŚWIADCZENIEM I CAŁYM ZAPLECZEM UMYSŁOWYM ---- NIE POTRAFIĄ --- wytłumaczyć tego co badają, zjawisk, materiałów - ALE TY (jak i wielu innych swoją drogą)- ANONIM Z ASKA WIESZ LEPIEJ i stwierdzasz, że należy WYSZYDZIĆ TO CZEGO NIE JEST W STANIE POJĄĆ TWÓJ MAŁY MÓŻDŻEK.
Wyjaśnij o mężny anonimie z aska - skąd się wzięły np. stygmaty na ciele tej kobiety jak i wielu innych wyniesionych na ołtarze osób. Wyjaśnij tajemnicę wizerunku Matki Bożej z Gwadelupe, która widnieje na tilmie, która powinna rozlecieć się po 20-30 latach, a jakoś jest już ponad 500. I nie namalowana ludzką ręka i z ludzkich materiałów.
Wyjaśnij wiele innych rzeczy, których nie potrafią wyjaśnić naukowcy A SĄ I NAS OTACZAJĄ.
Ale lepiej wyszydzić.
I żeby było ciekawiej - jak za kilka lat będzie się działo źle i naukowcy będą biegać w popłochu od urządzenia do urządzenia, żeby wiedzieć co się dzieje i jakoś to sensownie wytłumaczyć - to ludzie wierzący już dawno będą wiedzieli co się dzieje i będą robić to co robią - modlić się i niezłomnie wierzyć.
Niewierzący będą wątpić w Boga, bo Bóg który kocha by nie zesłał na swoje dzieci ogromu cierpień, ale te same dzieci szydzą z Tego Boga, plują na Niego, obrażają, niszczą, sprawiają ból i cierpienie - pytam - ile ty osobiście byś wytrzymał anonimie z aska? Bo ja bym już dawno pękła. A On nadal czeka, aż do Niego wrócisz zagubiona owco.
I czeka i wysyła Maryję, żeby ludzi przestrzegała nad tym co ma nadejść, nie po to, żeby zdołować, tylko uratować.
Ale ty i tak wolisz szydzić, bo jesteś totalnie znieczulony, bo naukowcy postraszyli parę razy, nakręcili parę filmów i teraz myślisz, że to czcze gadanie.
Temat jest głęboki, a Zły przed parę dekad bardzo się sprężał, żeby ludzi jak najbardziej odsunąć od prawdy.
Ale wierz mi albo nie wierz - zrobisz co zechcesz - zbliżamy się do końca czy chcemy czy nie, i od nas zależy czy będziemy końca wyczekiwać w wierze i nadziei, czy ogarnie nas beznadzieja i marność. Osobiście wolę to pierwsze, Tobie polecam to samo.

View more

Dobra. Szykuje mi się dłuższa wypowiedź. Jest to poważny temat także tutaj postaram się bardziej serio podejść do rzeczy.

---

Słuchaj no droga Panno. Ja rozumiem, że zwierzaki są w potrzebie i wgl, ale zawsze ale to zawsze na pierwszym miejscu postawię chore dziecko. Chociażby kurwa obce i wyślę jebane dziesięć złotych kupując sobie mniejszą butelkę whisky niż zawsze. Wiesz co robiłem jak miałem fejsa i ludzie wysyłali mi w chuj wiadomości z pomocą dla zwierząt? Zlewałem je. Nie dlatego, że mam to w dupie, ale dlatego, że stawiam życie człowieka nad zwierzęcim i nie chodzi tutaj o jakiegoś typa, który był chociażby alfonsem czy innym chujem, ale o dzieci, bo one są niewinne. Wy wszyscy którzy wierzycie w boga doskonale wiecie, że stworzył człowieka a przyroda i zwierzęta mają być mu poddane. To człowiek ma więcej zmysłów, więcej uczuć! Bardzo boli mnie fakt, że tak wszyscy chętnie pomagają zwierzętom podczas gdy jakiemuś dziecku dzieje się krzywda.
Dobra, dosyć sentymentów. Odpowiadam - nie nakarmiłem. Jak mam jakieś żarcie to zawsze rzucam psiakom, ale nie idę go kupić bo wolę wydać tą kasę na ludzi, którzy są lepsi ode mnie a w tym przypadku dzieci. Bo są niewinne i szczere.

View more

Pisarz, poeta, zielarz - lub cos zwiazane z zielarstwem czy z fauną lub florą tak ogolnie. Dietetyka tez bylaby calkiem w deche 👌, albo BioKosmetologia czy po prostu kosmetologia, wizaż lub charakteryzacja.

---

W sumie myślałam też o tatuażach czy poprostu wykonywaniu wzorów. W koncu chcialabym dostac tego mentalnego kopa do "Tak to jest ten czas, siadam wymyslam, inspiruje sie i tworze czyli szkicuje, rysuje" jak mi tego brakuje ._. Ale jednoczesnie mam takie obawy, ze poczatek bedzie mocno trudny a ja aciaz nie bede zadowolona z efektów, po tym jak po latach wroce do szkicowania. "Zrob to co kochasz" to niejest takie proste w praktyce.

---

Coz moim jakby takim hobby i zaeazem marzeniem rowniez jest spiewanie, jak dojdzie do tego jeszcze nauka gry na paru instrumentach na jakich chcialabym sie nauczyc grac to mozliwe ze sama bym tworzyla muzyke, tylko musialabym sie z tego podszkolić i to przed wszytkim ogarnać a latwe to nie jest 😁

---

Widać chyba ze mam zajawki na artyste lub duszę zwiazaną z przyrodą, a pisac mozna zawsze i o wszytkim 💁‍♀️

View more