#adhd

My feelings on school have always been quite complicated. I absolutely love to learn. I'm a curious person by nature and I love discovering new things.

---

However, I'm also on the autism spectrum and I have ADHD. So school proved challenging at times. There's a lot of stories that I could tell but to sum it up briefly: I often struggled to concentrate due to how overwhelming the classroom could be. I also had some social issues which led to bullying, which also impacted my ability to focus on my schoolwork.

---

College/university was a much better experience. Although I did have to drop out of university the first time I went, due to some stuff that was happening in my personal life. I did end up going back, however, a couple of years ago. I'm about to enter my final year in September and I've really enjoyed the experience so far.

---

Of course, it helps that I'm studying something I'm deeply passionate about-- Literature and creative writing.

View more

Background info: Én is ezzel a kettővel vagyok diagnosztizálva többek között, de most éppen egy helyzethez képest jobb erámat élem.

---

Pont ezért igyekszem nem olyannak tűnni, aki felfele nyal és lefele tapos, szóval... Értsétek jól, amiket írok :D
Nem mindegy, hogy aki rottyon van, az mennyire van rottyon, és hogy egyáltalán próbálja-e valamilyen módon javítani vagy szintentartani a helyzetet. Értem pl ez alatt azt, hogy van néhány grown ass ismerősöm, aki így 25 felett is olyan, hogy amúgy hivatalosan kutyafasszal sincs diagnosztizálva, kezelve meg aztán pláne nincs, de mindenkinek el kell böfögnie, hogy milyen módon nehezíti az életét az autizmus, az ADHD, az OCD, a szorongás, meg a borderline személyiségzavar, és vegye tudomásul mindenki, hogy emiatt nem tud csinálni semmit. Igen, ilyen tagokkal szoktak összerakni csoportmunkákra, if you even care, na mindegy.
Szóval szerintem pont a saját helyzetem miatt megértő vagyok, de nagyon nem szimpi, amikor valakinek ez az össz beszédtémája. Lehet azért, mert a személyes tapasztalataim azt mutatják, hogy ezek a tagok kb mindig hihetetlenül áldozat szerepben vannak, meg hiába ajánlok módszereket, meg pszichológust, meg pszichiátert, meg mutogatom a menő hangulatnaplómat, nem élnek a lehetőséggel, mert netán segítene is és akkor nem lehetne min pampogni. Ne haragudjatok, de tényleg nem szeretnék ilyen tagokkal közelebbi kapcsolatba kerülni, mert toxikusnak érzékelem őket :(
Aztán lehet, hogy csak egy korlátolt vagyok a sok közül.

View more

Visszaemlékezni? Ugyan már. Csak a mély nyomot hagyó dolgok maradnak meg bennem.
Emlékszem dédmamámra, amikor már betegen ült Fűzfőn a szobában. Emlékszem dédpapámra, aki egy kis fémgolyóból, alufóliából és egy gyufásdobozból csinált nekem játékot. Emlékszem, hogy apáék mindig inkább elmentek sétálni, mert csak akkor ehettem nagyanyámnál szürcsölve a levest. Emlékszem, amikor mostohapapámmal, mamámmal és dédimmel kompoztunk a Balatonon. Emlékszem minden alkalomra, amikor rugósfociztam nagyanyámmal, amikor találós kérdéseztem nagyapámmal, vagy mikor azzal jeleztem anyáéknak, hogy már nyugodtan elmehetnek és ott hagyhatnak nagyanyámnál, hogy elővettem A kis herceget.
Hogy az általad leírt babusgatás volt-e? Nem. Ölelés, puszi akkor van, ha találkozunk vagy elbúcsúzunk. De egy olyan családban, ahol az egyik ágról az ADHD, a másikról az autzimus öröklődik, ne várjál tonnányi testi kontaktust. Apai ágon senki sem az az érzelgős fajta és azt sem igényeljük, hogy annyiszor hozzánk érjenek. Párom inkább ölelgetős fajta és néha az agyamra megy vele. Van, amikor jól esik, de főleg most így 30+ fokban inkább mindenki kerüljön el, mert még az is zavar, hogy a saját bőröm önmagához ér.

View more

PL: Zauważyłam, że jak wracam od Chłopaka do swojego domu, do swojego miasta, to mój humor się psuje.
Mój dom i moje miasto mają w sobie coś, co sprawia, że odechciewa mi się wszystkiego.
U Chłopaka nawet nie biorę leków, a czuję się szczęśliwa i spokojna, nie denerwuję się aż tak bardzo (w sensie, owszem, bywają sytuacje, gdy ciśnienie jest troszkę wyższe, ale nie jest to jakiś wyjątkowy stan wściekłości, jak ma to miejsce w moim mieście/w moim domu), wszystko jest przecudowne, czuję się lubiana i doceniana z powodu małych czynności.
W domu wiecznie wszystko źle, niedobrze, nie tak, jak być powinno, a bo nie umyłam naczyń, a bo nie posprzątałam za sobą blatu w kuchni, a bo zostawiłam otwarte drzwi z pokoju i jest przeciąg, a bo jestem chamska, a bo to, a bo tamto.
Nikt nie pomyśli tutaj o tym, jak ja się czuję i że może być mi w pewnych sytuacjach ciężko.
Dosłownie, ostatnie 4 dni spędziłam u Chłopaka i było świetnie, cudownie, kocham moje życie, dzisiaj obudziłam się w swoim mieszkaniu, pojechałam załatwić jedną sprawę i dosłownie całe te otoczenie mnie irytuje do takiego stopnia, że się popłakałam i miałam myśli samo.....e.
U Chłopaka - owszem, jest duża rodzina, jest Jego Mama, Wujek, Siostra, dwójka Dzieci Siostry i Szwagier, a do tego pies, jest ciągle głośno, jest duży hałas, co dla osoby z ADHD jest uciążliwe, a mimo wszystko tam czuję się lepiej, niż w rodzinnym domu z moją babcią, gdzie większość czasu i tak spędzam w swoim pokoju.
Chore, smutne, przykre, ale niestety prawdziwe.

---

ENG: I noticed that when I return from my Boyfriend's to my home, to my city, my mood changes drastically.
There's something about my home and my city that makes me want to drop everything.
I don't even take medications at Boyfriend's and I feel happy and calm, I'm not that nervous (I mean, yes, there are situations when the blood pressure is a little higher, but it's not an exceptional state of rage, as is the case in my city/home), everything is wonderful, I feel liked and

View more

PL: Bo kobiety nie chcą rodzić dzieci, i ja jako kobieta wcale się im nie dziwię, też nie chcę mieć dzieci. 💁🏼‍♀️
Nie znam przyczyn u innych kobiet, natomiast w moim przypadku są to problemy natury zdrowotnej - mam zdiagnozowane ADHD oraz podejrzenie depresji od psychologa i psychiatry.
Kobiety z ADHD mają wyższe (chyba 80%, albo nawet 90%, nie pamiętam teraz) ryzyko wystąpienia depresji poporodowej.
Poza tym boję się i nieprzespanych nocy z powodu płaczu dziecka, i porodu, i ciąży.
Zdecydowanie dzieci nie są dla mnie i mój Mężczyzna zna moje zdanie na ten temat i je akceptuje.
A, i dodatkowo mam problemy z kręgosłupem, więc tym bardziej nie chcę dokładać sobie ciężaru na kręgosłup, bo się złamię wpół.

---

ENG: Because women don't want to give birth to children, and as a woman I'm not surprised at all, I don't want to have children either. 💁🏼‍♀️
I don't know the reasons for other women, but in my case they are health problems - I have been diagnosed with ADHD and suspected depression by a psychologist and psychiatrist.
Women with ADHD have a higher (I think 80%, or even 90%, I don't remember now) risk of postpartum depression.
Moreover, I am afraid of sleepless nights due to the baby crying, childbirth and pregnancy.
Children are definitely not for me and my Man knows my opinion on this matter and accepts it.
Oh, and I also have spine problems, so I don't want to put more weight on my spine because I'll break in half.

View more

Sądzę, że nie inteligencja sama w sobie, a bardziej swego rodzaju nadwydajność mentalna, ADHD, myślenie rozgałęzione i hiperestezja.

---

Różnimy się okablowaniem umysłu, tutaj mam na myśli bardziej układ nerwowy i chociażby osobie odznaczającej się hiperestezją będzie przeszkadzać nadmierna stymulacja z zewnątrz, odbierana przez wyostrzone zmysły. Myśli osoby z ADHD poprzez swoją intensywność mogą przypominać lotnisko, gdzie dominuje hałas i ciągły ruch. Nadwydajność mentalna i myślenie rozgałęzione prowadzą do ciągu wewnętrznych monologów, które nieodpowiednio traktowane potrafią wywołać katastrofizację.

---

Oczywiście często, jeśli nie zazwyczaj idzie z tym w parze inteligencja, ale wolałabym tego nie spłycać na zasadzie: "Ma wyższe IQ, więc pewnie świat ją/go przytłacza". Większą rolę odgrywa tu układ nerwowy, sam wydźwięk ludzkich myśli i to, na ile potrafią się zapędzić, a także czy zostaną świadomie poprowadzone we właściwym kierunku. Taka struktura mózgu wcale nie musi być przekleństwem, jeśli podejmie się w tej materii właściwą pracę.

View more

Ty nie wydziwiaj, bo teoretycznie jest to możliwe i dzięki Bogu, gdyby to był zimny olej a nie gorący. Mam szalonego kota z ADHD który wlezie wszędzie. Wcale bym się nie zdziwił, gdyby wskoczył na patelnię z na szczęście zimnym olejem. Są sposoby na wytłuszczonego kota. Bardzo w tej kwestii skuteczny jest szampon dla kotów i psów: „dr Seidel specialist shampoo” Polecam to jest rewelacja dla pielęgnacji zwierząt, przy czym zapobiega wielu chorobom skóry zwierząt. Wklej tą nazwę w pasek przeglądarki i zobaczysz co to za produkt. Nie wstawiam linku, ponieważ gdy wczoraj do odpowiedzi na Twoje pytanie wstawiłem link do 3 minutowej zapowiedzi filmu na Netflixie, to mi odpowiedź usunięto. Wygląda na to, że nawet zapowiedzi dobrych filmów na asku są niepożądane i łamią zasady użytkowania. Teraz robię kopię każdej mojej odpowiedzi. Gdy odpowiedź zostaje usunięta oraz gdy jest możliwość wysyłam kopię odpowiedzi poza askiem osobie, która zadała pytanie. Niestety tak się dzieje, gdy cenzura jest zbyt surowa, wtedy ludzie odpowiadają poza portalem, który został stworzony do wysyłania pytań i pisania odpowiedzi.
Lubisz kapelusze, to masz na grafice kotka z dziewczynką w kapeluszu

View more

PL: W sensie co ludzie uważają za pewne, za coś, co będzie zawsze?
Cóż, myślę, że zdrowie - sama myślałam, że choroby mnie nie dotyczą, że będę wiecznie okazem zdrowia i wszystko będzie cacy.
Dziś mam 24 lata, mam skrzywiony i zużyty kręgosłup, ADHD i depresję/zaburzenia depresyjne.
Poza tym myślę, że pieniądze - póki pracujesz, zarabiasz pieniądze, masz za co żyć; kiedy stracisz pracę, jesteś zdany na pomoc innych ludzi.
Coś o tym wiem, aktualnie sama nie pracuję, a moja wypłata za jeden przepracowany dzień wynosi 65 zł, także - jak łatwo się domyślić - ciężko jest przeżyć za taką kwotę, a źle się czuję, prosząc ciągle mamę czy babcię o pożyczenie mi trochę pieniędzy, na leki, na gaz pieprzowy, na jakieś zakupy, na opłacenie rachunków...
Dodatkowo połączmy sobie te dwa wątki - nie mam pracy, ale zastanawiam się, gdzie mogę pójść do pracy, żeby nie zniszczyć sobie kręgosłupa jeszcze bardziej.
Kolejny niedoceniany aspekt - szczęście.
Sama patrzę wstecz i widzę mnóstwo przykrych sytuacji, mnóstwo łez, uważam, że moja przeszłość to pasmo nieszczęść - a przecież bywały momenty, gdy płakałam ze szczęścia, gdy czułam się bezpieczna, kochana, potrzebna.
Złe chwile jakoś łatwiej mi przytoczyć, niż te pozytywne, a przecież te dobre również się zdarzały.
Pewnie jeszcze mnóstwo przykładów mogłabym przytoczyć, ale chyba kończy mi się miejsce na odpowiedź. XD

---

ENG: You mean what do people consider certain, something that will always be there?
Well, I think health - I thought that diseases don't concern me, that I'd be a picture of health forever and everything would be fine.
Today I'm 24 years old, I have a curved and worn out spine, ADHD and depression/depressive disorder.
Besides, I think money - as long as you work, you earn money, you have something to live on; when you lose your job, you rely on other people's help.
I know something about it, I don't work myself at the moment, and my salary for one day is 65 zł, so - as you can easily guess - it's hard to survive on such a

View more

PL: Wczoraj przyszły do mnie wyniki testu DIVA-5, czyli innymi słowy testu na ADHD.
KTÓŻ BY SIĘ SPODZIEWAŁ TAKIEGO WYNIKU. XDDDDDDD
To też jest trochę zabawne, psychologowie, którzy podobno znają się na mowie ciała, którzy znają wynik DIVY, którzy wiedzą, że jestem introwertykiem i nie lubię ludzi, dziwią się, że jak ja mogę siedzieć w domu, że co ja mogę robić, że przecież będę się nudzić.
Tymczasem ja mam do obejrzenia serial (kończę 1 sezon), mam całą ścianę książek, mam śmieci do wyrzucenia, mam zakupy do zrobienia, a o 18:00 mam pociąg i muszę się jeszcze spakować i zrobić sobie może coś do jedzenia na podróż...
Ale nieeee, muszę jechać na spotkanie z jakimiś ludźmi, których kompletnie nie znam, tylko dlatego, że to znajomi psychologa, z którym mieszkam...
A dajcie mi, k****, spokój...

---

ENG: Yesterday I received the results of the DIVA-5 test, or in other words the ADHD test.
WHO WOULD EXPECT THIS RESULT. 🤣🤣🤣🤣🤣
And this is a bit funny, psychologists who supposedly know body language, who know the DIVA result, who know that I am an introvert and don't like people, are surprised that how can I sit in house, what can I do here, I'll be bored.
Meanwhile, I have a series to watch (I'm finishing season 1), I have a whole wall of books, I have garbage to take out, I have shopping to do, and at 6 p.m. I have a train and I still have to pack and maybe make myself something to eat for the train...
But nooooo, I have to go to meet some people I don't know at all, just because they are friends of the psychologist I live with...
Leave me the f*** alone...

View more

I believe all problems have solutions; you just need to understand the problem and the available recourse to solve it. I am sure that there are many scientific discoveries we as humans have not made yet, but they are within reach as long as we keep moving forward and understand our history too. Because one can't make progress without understanding the past and the present and aiming for the future that we desire.

---

I'd like to quote a Hadith by the Prophet Mohammed (PUH) when he said, 'There isn't any disease without a cure.' The cure obviously won't come easy; it needs research, understanding, and a lot of money in today's world.

---

When I hear this Hadith, I think about ADHD, ASD, these things that make people's brains wired differently. How is the cure available to them? What is it? Could it be just a pill? Or a new assessment training plan? Or is it possible for doctors to be able to rewire the brain from the inside, making the proper adjustments? It's endless possibilities, to be honest.

---

So yes, everything has a solution, but the solution is debatable and isn't assured.

View more

Jie reikalingi, bet ne tokiais pramoniniais kiekiais, kaip dabar.
Iš esmės psichologinių sutrikimų sąvoka vis labiau platinama, į psichologų klientų sąrašus įtraukiant ne tik žmones, kuriems iš tiesų reikia pagalbos, bet ir tuos, kurie tiesiog savo vidinį silpnumą mielu noru pavadins "panikos sutrikimu", "ptsd", "adhd" ir kitu šlamštu.
Tomis diagnozėmis dabar švaistomasi kaip nežinia kas.
O psichologams gerai, kuo daugiau klientų.
Numeris du: pažįstu keletą psichologijos studijuoti nuėjusių žmonių, kurie tarpusavyje nesusiję, tačiau juos vienija bendra savybė: visi jie šikniai, vienaip ar kitaip.
Numeris trys: mano sesė yra žiauriai silpnavalė ir nemotyvuota. Nuėjo pas psichiatrę. Psichiatrei pasakė: neturiu laiko psichologams, noriu vaistų, nes man depresija. Psichiatrė: okey, no problem. Sesė išėjo laiminga, gavusi "piliulių nuo tinginystės", o psichiatrė laiminga gaus bonusiuką už dar vieną vaistų išrašymą.
Ne visi jie šarlatanai, nėra taip, kad šita profesija nereikalinga, bet blemba, šitoje srityje pakankamai daug problemų, kad ji mane biesintų. Kaip koks spuogas ant veido. O jeigu ant veido spuogas, tai nesvarbu, kad nedidelis, bet vis tiek sugadina nuotaiką, ane.
Xo Xo :>

View more

PL: U mnie raczej jest to na trochę innych zasadach, podam przykład - mam zrobić obiad.
W tym celu wyciągam z lodówki warzywa, jakieś roślinne klopsiki i wyciągam ziemniaki.
Nagle przychodzi powiadomienie na telefon - koniecznie muszę sprawdzić.
A ciekawe, co tam słychać na asku.
A dobra, to przy okazji pogram sobie w grę.
Cho**ra, miałam robić obiad!
Ale nóż mam w pokoju.
Idę do pokoju po nóż.
A to przy okazji zabiorę też pozostałe naczynia.
Zmęczona jestem, muszę sobie usiąść.
Bateria w telefonie zaraz mi się rozładuje, muszę go podłączyć.
Wstaję i zauważam długopis na podłodze.
Dlaczego ten długopis jest na ziemi, musiał mi spaść, włożę go do pudełka.
Aha, miałam zanieść naczynia do zlewu, muszę umyć nóż.
Zanoszę rzeczy do zlewu.
Ale jestem głodna, zjem sobie coś teraz, może babcia ma jakiegoś cukierka, to sobie zjem...
I tak dalej, i tak dalej, aż koniec końców obiad zamiast zrobić o 13:00, robię o 16:00, bo się rozkojarzam co 5 sekund.
Cóż, we wtorek mam psychiatrę, który specjalizuje się w ADHD, także zobaczymy, czy to ADHD, czy jakieś inne choroby/zaburzenia osobowości.

---

ENG: In my case, it's based on slightly different rules, let me give you an example - I have to make dinner.
To do this, I take out vegetables, some plant-based meatballs (plant-based meatballs? 🤣) and potatoes from the fridge.
Suddenly I get a notification - I have to check this.
I wonder what's going on on ask.
Okay, I'll play a game.
D*mn, I was supposed to make a dinner!
But I have a knife in my room.
I'm going to the room to get a knife.
And by the way, I'll also take the remaining dishes.
I'm tired, I need to sit down.
My phone's battery is low, I need to charge it.
I get up and notice a pen on the floor.
Why is this pen on the floor, it must have fallen, I'll put it in the box.
Oh, I was supposed to take the dishes to the sink, I have to wash the knife.
I take things to the sink.
I'm so hungry, I'll eat something now, maybe grandma has some candy, I'm gonna eat it...

View more

PL: Absolutnie, nigdy w życiu żadnych dzieci.
Nie dość, że nie lubię dzieci, to jeszcze kobiety z ADHD mają bardzo wysokie (ok. 90%, jak dobrze pamiętam) szanse na dep***ję poporodową, a ja podejrzewam u siebie ADHD (żeby to stwierdzić jednoznacznie, muszę wykonać test DIVA, a on kosztuje chyba z 700 zł + planuję dodatkowo wykonać test MMPI, czyli kolejne 650 zł, a że chwilowo nie pracuję, to jestem w du... W kropce).

---

ENG: Absolutely, never any children in my life.
Not only because I don't like children, but women with ADHD have a very high (about 90%, if I remember correctly) chance of postpartum deep rest ion, and I think I might have ADHD (to state this clearly, I have to do the DIVA test, and it costs probably 700 zł + I also want to do the MMPI test, which is another 650 zł, and since I am not working at the moment, I am in a sh... In a bad situation).

View more