#nk

Makan masa jgk nak move on terutama dgn si koceng tina Momoi ni..

---

BFF jumpa kt tepi jalan perumahan.. boleh2 pulak dia tanpa segan silu terus hantar ke rumah gue.. sbb tau kot gue pecinta koceng..

---

Keadaan si Momoi ni sgt2 la teruk..dgn mata tertutup sebelah kiri.. kurus-kering, bulu yg dh tertanggal.. bahagian ekornya pulak.. mmg tinggal kulit saja mcm ekor tikus tu..

---

Bwk pegi vets.. usahakan jgk nk pulihkan, sihatkan koceng ni.. ambik masa 6bulan utk recovery..Alhamdulillah.. bulu dh mula lebat.. gebuz..

---

Yep.. sempatla Momoi ni ada 4 anak dgn oyen umah sebelah.. tp tu la.. xsampai umur 2bulan baby koceng tu pergi... ingatkan sebab biasa saja..

---

Momoi mcm meroyan pastu, kesian ngatt masa ni dan mula sakit.. bwk gi vets lg..

---

Part ni la paling down rasanya..

---

Doc diagnose Momoi ni sebenarnya pembawa kanser... jd anak2 nya mmg xkan survive pun kalau ada lg pasni..

---

Sebulan pastu.. Momoi xda dh.. tahun yg pahit utk gue..

View more

ᚹᛟᛚᚠ : Zajmowanie się pisaniem w wolnym czasie lubię i praktykuję już od dawna, jako że jestem weteranem z okresu świetności NK i tzw. starej fikcji. Kiedyś jednak wspólne tworzenie wyglądało inaczej i od moich początków zdecydowanie się zmieniło. Czy na lepsze? Pod niektórymi względami tak, pod niektórymi nie.
Jeśli chodzi o tutejsze fabuły publiczne, to czasem bywa, że faktycznie trudno mi się zebrać do pisania. Nie dlatego jednak, że nie podobają mi się tworzone historie, nie mam ochoty bądź pomysłów. Pomijając losowe sytuacje życiowe i wynikające z nich krótkotrwałe napady twórczej impotencji, czasem najzwyczajniej w świecie łapie mnie lenistwo. Należę do tych autorów, którzy potrzebują regularności. Inaczej miewam zrywy. Nie piszę jakiś czas, by potem się nakręcić i w kilka dni nadrobić zaległości.
Nie tyczy się to jednak prywatnej, codziennej fabuły, którą prowadzę z moją cudowną @BlackCat__17. Ta historia zawsze była i będzie dla mnie na pierwszym miejscu.

---

Jeśli chodzi o natchnienie, to może być nim wszystko. Od zwykłej rozmowy ze współautorem, przez książki, gry albo filmy, na muzyce kończąc. Ogólnie właśnie muzyka dobrze na mnie wpływa podczas pisania, pomaga mi się lepiej wczuć i sprawić, że płynniej, swobodniej mi się tworzy.

---

A co mógłbym poradzić innym autorom? Na pewno to, by nie bali się pisać ani realizować w ten sposób siebie. Twórzcie, rozwijajcie się, doskonalcie swój styl. I pamiętajcie, że pisanie ma być przyjemnością, nie obowiązkiem. Bo przyjemność, do której się przymuszamy, przestaje być przyjemna.
⠀⠀

View more

Jak miałam 9 lat, to mieliśmy w domciu pierwszego peceta i od razu wleciał internet od Neostrady, pamiętam jak strasznie się zacinał i co chwilę trzeba było go resetować 🙄🙄
I na start miałam założone konto e-mail i nk :D i w gierki grałam na nk i to na nk miałam pierwsze znajomości przez neta :D dopiero później, gdzieś jak miałam 11 lat, zaczęłam pykać w grę MMOrpg - kosmiczni.pl, była to gierka inspirowana Dragon Ball'em, w którą grał mój starszy brat 😇 i wtedy też założyłam Gadu-Gadu, gdzie sobie pisałam z ziomeczkami z tej gierki, ale były też gry, w które graliśmy na gg właśnie 😉 statki to było złoto 😉 tak mijały sobie lata, gdzieś w wieku 12/13 lat grałam też z ludźmi w Medal of Honor, taka strzelanka, haha 😂 no i wleciało Margonem też ;D i Skype, tak, graliśmy gadając na Skype ;D potem wleciał też team speak, gdzie godzinami gadaliśmy o bzdetach i graliśmy w LoLa ;D pamiętam, że na naszym kanale był Dj, który w poczekalni grał sobie tam odjechane kawałki i go zaczepialiśmy 😂😂😂, a jak miałam 15 lat, pojawiłam się tutaj i na FB, wtedy nk poszło w odstawkę praktycznie całkowicie, na fb też poznawałam różnych ludzi, ale nie było jakichś historii dłuższych😉 myślę, czy jeszcze w coś grałam dłużej, ale chyba nie 🤔 najwięcej czasu spędzałam w LoLu, gadając na team speaku nawet do 4/5 nad ranem 😉 a na 8 do szkoły XDDDD Czy pamiętam pierwsze znajomości ? Nie. Pamiętam któreś tam z pierwszych, to fakt. I tak, mam sentyment, ogromny, bo wszystko czegoś uczy, a to jest kawałek mojej historii 🤔 no i co, aha, nie chciałabym wrócić do tamtych czasów 😉 chociaż z niektórymi osobami jakiś tam kontakt jest 😇😇 mam teraz inne priorytety 😉 chociaż nie uważam, że był to stracony czas 😋

View more

W domu założyli jak miałam 11 albo 14 lat (nie pamiętam, ale chyba 11)
Moim pierwszym komunikatorem to oczywiście było GG, to był wtedy sztosik. Później miałam konto na N-K, ale nie utrzymywałam jakichś znajomości internetowych, zawsze miałam podejście, że jak kogoś na żywo nie znam to po co mi ten ktoś w znajomych?
Bawiłyśmy się natomiast z psiapsi na czaterii, o maddddko, jakie myśmy głupoty pisały, no ale była frajda xDD
Pamiętam, że miałam fb, do którego miałam awers i dość długo go nie używałam, tak raz na jakiś czas, wejść i wyjść. Teraz w sumie jest podobnie xD
Najwięcej znajomości (choć też niedużo), ale najwięcej to właśnie poprzez aska nawiązałam i to jest pierwszy taki portal, dzięki któremu się w ogóle otworzyłam na internetowe znajomości. Wcześniej to nie było nawet mowy!
A co do jakiejś sytuacji to pamiętam jak kiedyś zamawiałam wzmacniacz do gitary, ale coś mi ścinało i tak klikałam "zamów zamów zamów", żeby zaskoczyło, a że ścięło to nie sądziłam, że cokolwiek się tam stanęło. A jak się odcięło to miałam zamówiony wzmacniacz x6, i wtedy panika, rachunek prawie 2k, CO TERAZ?!?
I co, poszłam ukorzyć głowę przed bratem psiapsi, oczywiście mnie wyśmiał, napisał jakiegoś maila do nich i Celevra uratowana XD
No ale zawsze to wspominam z uśmiechem <3

View more

Cóż, pierwszy komputer (właściwie to był laptop) z dostępem do internetu uzyskałam mając niespełna 10 lat. Chodziłam do 4 klasy podstawówki, to był jakoś początek szkoły, wrzesień-październik. Wcześniej nie miałam komputera. Zdarzyło mi się z niego korzystać na informatyce, u koleżanki lub ewentualnie dawniej z bratem, gdy grał na komputerze. Nie uważam, żeby to było złe, dzięki temu miałam dzieciństwo, które nie opierało się na zamulaniu w internecie czy spędzaniu całych dni przed ekranem, bo często te całe dnie przesiadywałam na podwórkach i bawiłam się z rówieśnikami. Dlatego uważam, że miałam dzieciństwo - poza drobnymi mankamentami - udane i spełnione.

---

Takie pierwsze internetowe znajomości zaczęłam zawierać, jak chodziłam do 5 czy 6 klasy podstawówki. Miałam konta na różnych stronkach, grach online, poznałam sporo osób w moim wieku. Pamiętam, jak miałam te 11-12 lat, to grałam w Smoki Nightwood, koleżanka z klasy mnie to wciągnęła, a poznałam też inne osoby i niektóre dalej mam w znajomych na fb, po tylu latach XDDDDD Gadałam z nimi o wszystkim.

---

Pamiętam też, że jak zakładałam konto na nk (nasza klasa), to nie ogarnęłam czy chodzi o konto prywatne, czy fikcyjne, i zaznaczyłam fikcyjne (a było autentyczne) XDDDDDD W ogóle pamiętam te wszystkie gry w zwierzątka albo Icy Tower 😁

View more

⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀﹒♡ ﹒⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⎨⠀answer by lvcif⠀⎬
⠀⠀
⠀⠀Dzień dobry anonku! ♡
⠀⠀
⠀⠀Jest to bardzo ciężkie pytanie, dlatego iż każdy człowiek ma swoje upodobania i swoje preferencje. Niektórzy wolą pisać wiadomości na discordzie, inni preferują posty na asku. Wydaje mi się, że głównym czynnikiem, który zniechęcił ludzi do przebywania na tym portalu była toksyczność niektórych osób, które ewidentnie dążyły do nękania i krzywdzenia innych. Sama byłam tego ofiarą, stąd moja początkowa niepewność powrotu. Dlatego moim zdaniem, najważniejsze obecnie jest okazanie sobie wzajemnie wsparcia i zrozumienia, poznania nowych ludzi, wyciągnięcie do nich przyjaznej dłoni. Zauważyłam że niektórzy autorzy zaczęli pisać mnóstwo crossoverów, co jest wspaniałą inicjatywą. Pamiętam czasy nk, gdzie relacje z bohaterami tworzono niezależnie od uniwersum - może to będzie początek, który przyciągnie większe rzesze pisarzy? Kolejnym elementem jest rozmowa - jeśli macie znajomych, których chcielibyście tu sprowadzić, nie bójcie się o tym szczerze porozmawiać! Możecie nawet im przedstawić parę grup, poznać z ludźmi stąd - kontakty zawsze sporo wnoszą do chęci dołączenia, gdy już na starcie masz z kim pisać. Myślę, że też dużo osób czuło się niegdyś niepewnych ze względu na tak zwaną "estetykę" konta. Te czasy już dawno minęły, jeśli jednak ktoś jest zainteresowany udzieleniem w tej dziedzinie pomocy bądź poszukuje takowej, tutaj polecam dołączenie znów do #fictionヽhelp - jeśli ktokolwiek jest w stanie pomóc z wyglądem, z grafikami, z ramkami, tłem czy kodami do tumblr/wixa lub szuka w tym pomocy. Na pewno będzie to ogromny plus, na którym skorzystają obie strony. Tak, jak jednak mówiłam wcześniej, czasy gdzie ludzie z kontami z mnóstwem znaczków, specjalnych ikonek i tym podobne, już dawno minęły. Coraz częściej spotykam się z tym, że już nikt nie zwraca na to uwagi, a ludzie są tu tylko po to, by pisać niesamowite, zapierające dech w piersi historie. Jeśli jednak wy, askowicze, macie jakieś pomysły czy uwagi, serdecznie zapraszam na tellonym, gdzie moja skrzynka czeka otworem na wasze, w pełni anonimowe pytania, wyznania, sugestie czy zwyczajnie - miłe słowo! Pamiętajcie, raz na jakiś czas będę chciała zebrać te miłe pytania w plik i opublikować w bazie czy na profilu, tak aby każdy mógł przeczytać te skierowane do niego. jeśli będzie ich mniej, z pewnością pojawią się wtedy pojedynczo! Możecie je zaadresować do grupy osób, lub indywidualnie. Niech i ta zabawa pomoże nam odbudować fikcję! ♡

---

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ https://tellonym.me/lvcif
⠀⠀
⠀⠀▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄▄
⠀⠀⟶
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀♡﹒lvcif
⠀⠀▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂▂
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀
⠀⠀⠀⠀⠀⠀

View more

Claudia.

---

Znajomość sprzed X czasu, kiedy jeszcze ludzi poznawało się na nk i prowadziło się tam rozmowy w komentarzach.
Mam z nią masę dobrych wspomnień, godziny przegadane na nk, gg i w końcu przez telefon czy w realu.
Niestety dorosłość oddzieliła nas od siebie i coraz rzadsze rozmowy w końcu ustały.. i wiesz, ja czasem chciałabym napisać "co słychać? kopę lat!" ale tak najzwyczajniej w świecie mi.. nie wiem, głupio? wydaje mi się to niestosowne i często myślę, że przecież ona też przestała się odzywać, że ma już swoje życie, że przeżyłyśmy swoją historię i każda z nas ruszyła w swoją stronę i że być może to tyle dla nas, miałyśmy swój czas ale on już minął, nastoletnie przyjaźnie weryfikuje życie, czy nie?
W każdym razie była mi tu najbliższa i zawsze będę ją ciepło wspominać, tak jak zresztą w ogóle starą fikcję, której już chyba nawet resztek tutaj nie ma.

---

n o s t a l g i a

View more

♤ Szczerze? Kiedyś, na samym początku naszej wspólnej przygody, jaką jest dla mnie kreowanie losów Rema, było tego niewiele. Tym bardziej więc byłem zaskoczony, z jaką łatwością i naturalnością przyszło mi wejście w jego skórę i oddanie osobowości. Szło mi to na tyle dobrze, że pewna osoba (tak, @BlackCat__17, o Tobie mowa 😅) po jednej ze wspólnych forumowych imprez na NK uznała, że w realu muszę być fanem zakrapianych zabaw i pewnie za kołnierz nie wylewam... gdy rzeczywistość wygląda zupełnie inaczej, bo prywatnie jestem praktycznie abstynentem, a do tego introwertykiem, dla którego najlepsze imprezy to te jednoosobowe, w towarzystwie książki bądź gry. Tak więc, w tej kwestii się z Cajunem różniliśmy i różnimy dalej. Co zaś mamy wspólne? Na pewno obowiązkowość i poczucie odpowiedzialności, wytrwałość podchodząca pod upór, a także optymistyczne podejście do świata i poczucie humoru. Obaj też jesteśmy nerdami i czasem bywamy roztrzepani.

View more

... Właśnie, które. Które z nich wpłynęło na mnie bardziej? Któremu należy się pierwszeństwo?
W niniejszym poście chcę wymienić te bliskie mojemu sercu, jak i opisać bez nazwy takie, na które za nic w świecie bym nie wróciła. (Może będzie przestrogą dla innych na przyszłość).
Zdecydowanie RPGiem/grupą, za którą tęsknię, na 1.miejscu jest ta stworzona na bazie mojego uniwersum fantasy. Może ktoś z Was pamięta jeszcze Wielogrodzie? Wielogrodzie to właśnie ta moja kraina fantasy, do której rysowałam mapki, postaci, tworzyłam alfabety dla danych ras. Poszczególne wątki zostały rozpisane przeze mnie na lokacje wraz z opisem tych lokacji. Był to ukłon i powrót w stronę grupowych sesji opisowych. Wspólnych biesiad, zabaw, turniejów rycerskich, ect. Ostatnią naszą wspólną zabawą okazały się: "Dziady". Mogę się pochwalić, że Wielogrodzie w tamtym czasie naprawdę było perłą wśród fikcji, ostatnim bastionem, gdzie witano przybyłych z otwartymi ramionami🤗💚🌻.
Kolejną - niezapomnianą, na 2 miejscu - jest klasa E. To tak dawne dzieje, że na NK istniały tylko i wyłącznie klasy ;) To właśnie ona skupiała postaci Sienkiewiczowskie i nie tylko. Zastanawia mnie, czy byliby chętni na reaktywację luźnej grupy o tematyce XVII RP. Ostatnio myślimy nad tym z @The__Persian__Revelation. Czy ktoś z Was byłby chętny na przygodę wśród Dzikich Pól, Siczy. Może komuś marzy się pojedynek na szablę? 😏 Dajcie znać! 🤗💚🌻
Z innych wartościowych forów i grup wymienić mogę: Soplicowo, Jasyr Azji Tuhajbeja, Czarci Jar, Z dziada pradziada, Ostatnią Karczmę, Arenę, E Viva L'arte💙.
Ostatnim RPG, które wspominam, za to źle, jest nie tak dawne. Zdarzało się podszywanie pod administrację, argumenty ad persona, dociekanie realnych personaliów, podwójne standardy względem graczy, wyzwiska. Przykro było mi o tyle, że RPG prowadziła osoba, która uważałam za przyjaciółkę i po której spodziewałam się innej postawy. Lojalnej postawy i nie tak biernej. To RPG musiało upaść. Szczęśliwie ten czas już za mną.😊🌷.

View more

https://tiny.pl/c9h8h
Rzecz działa się anno domini 2008, gdy wszelakie znaki na portalu dla ludzi z klasą - jak wówczas nazywano nk - zwiastowały jakowyś powiew świeżego powietrza. A zwiastunem owego powietrza okazała się być ona - białogłowa pędząca na złamanie karku, gdzieś wśród wschodnich rubieży Rzeczypospolitej.
Krystyna Drohojowska. Pannę charakteryzowało zamiłowanie do wolności (szlacheckiej), przygód i radości z życia. Słowem, mało kto w czasie onym nie znał by tejże niewiasty jako, że acanna była to iście szalona, chochlicza i familiantka. Dama o zawadiackiej duszy, która na biesiadach na luteńce swej przygrywała, a i lutnąć komuś lutnią potrafiła - w samoobronie rzecz jasna ;). Dokonała najazdu na Piwniczki Bohunowe, a czas pokazał, że później ten sam Bohun - o ironio - odbił ją z jasyru u samego Azji Tuhajbeja, o co spór powstał między warchołami. I choć kozak okazał niewieście serce i życzliwość, u wiedźmy Horpyny w Czarcim Jarze dając schronienie to Krzysina natura nie podobna by usiedzieć w miejscu. Ruszyła na pomoc kamratkom przetrzymywanym u pewnego libertyna równając jego włości z ziemią. Tak oto okrzyknięto ją banitką i nagrodę za jej głowę wyznaczono. A hen z Dzikich Pól wieści do uszu postronnych dochodziły, że widziano pannę u boku samego Chmielnickiego na Siczy.
Naturalnie Krzysia posiadając jedyny w swoim rodzaju urok osobisty mogła się poszczycić protekcją u kilku ważnych osobistości, których w tejże notce - sentyment w nie sposób wymienić wszystkich. To właśnie Krzysię za czasów złotej ery fikcji ozwano Królową Ludzkich Serc, ze względu na serdeczność i podejście do drugiego człowieka.
To były piękne czasy! Poznałam wielu cudownych ludzi i pisarzy, a z niektórymi z nich mam kontakt do dziś. To na tym koncie poznałam radość wspólnego tworzenia, pokochałam dźwięk lutni a Ketling miał już na zawsze pozostać moim literacko - książkowym crushem. Bo umówmy się, któż tak pięknie o miłości rozprawia? Tylko on!
https://tiny.pl/c9h8m

View more

Czy pamiętam? Jakże mogłabym zapomnieć.
To właśnie na naszej-klasie stawiałam swoje pierwsze pisarskie kroki. To właśnie tam poznałam czym jest radość tworzenia 'sesji opisowych'; co więcej to tam poznałam ludzi, którzy mieli wpływ na moje ówczesne życie i decyzję. Dzięki 'fikcji' mogłam się sprawdzić w naprawdę różnych gatunkach literackich, a także poszerzyć swoją wiedzę. Czy wspominam ją z nostalgią? Niekiedy, zwłaszcza tą najpierwszą, gdy faktycznie był to portal dla ludzi z klasą ;), uśmiecham się mając przed oczyma Pana Gąbkę, liczne ozdobne komentarze, późniejsze "prezenty". Coś jednak fikcji zawdzięczam... Dyslektyczna dziewczynka, którą byłam poczuła wreszcie lekkość, a nie ciężar pióra. Niektóre z tamtejszych znajomości przetrwały do dnia dzisiejszego i do dziś jestem pełna podziwu dla tych z moich przyjaciół i znajomych, którzy mają niesamowitą moc kreacji: postaci, światów, rzeczywistości. A te znajomości, które nie przetrwały, no cóż... Myślę, że na pewnym etapie życia ci ludzie byli mi potrzebni, a ja im - jakkolwiek rozumiejąc daną potrzebę.
Tak czy inaczej klimat starej naszej klasy przeniósł się gdzie mógł: discord, mewe, ask. Nawet stypa po nk 😁 wpłynęła integrująco na wielu z nas, oczywiście i moją osobę. Mogliśmy wspólnie zatańczyć na zgliszczach własnych wspomnień, poodychac powietrzem legendy.
I choć bawienie się w 'sesje opisowe', nie jest już tak ekscytujące (i całe szczęście) jak w wieku nastoletnim, to nadal skromnie ćwiczę swój warsztat pisarski.
Dziękuję Ci za pytanie.

View more

»»————-★————-««»»————-★————-««»»————-★————-««»»————-★————-««

---

Wiesz co na razie nie mam wgl. Do tego głowy, ale na pewno bardzo lubię rozmawiać z @melancholicboyx oraz z przyjaciółką już z hen hen czasu jak jeszcze nk było modne @star__dust__rebel i ludźmi z naszej k-popowej grupy, a także z osobami z grupy o Huncwotach którą ruszyliśmy też szmat czasu temu, ale jeśli chodzi o same pisanie historii to kompletnie nie mam do tego głowy, zresztą mało mam do czego głowę ostatnio 🤷‍♀️😅

---

-----------------------------------

---

Ah I don't have head for writing stories, but I like very much talking to - @melancholicboyx and my friend from long long time when nk.pl was still fashionable - @star__dust__rebel and people from our k-pop group, as well as people from the group about Marauders, which we also started a long time ago, but when it comes to writing stories itself, I have absolutely no head for it, honestly I don't have her much to do many things lately 🤷😅

---

»»————-★————-««»»————-★————-««»»————-★————-««»»————-★————-««

View more

you're not perfect right, begitu juga your mom.

---

sampai bila awak nak terus "lawan" perangai ibu awak..

---

sampai bila? bila dia dah tinggalkan awak selamannya ke, baru awak nampak yang selama ni pun dia put up with your flaws.

---

sampai bila awak nak tutup mata awak untuk nampak kebaikan dia pada awak.

---

takkan bila mata dia dah tertutup, awak baru nak nampak why Allah kirimkan dia, pilih dia sebagai ibu awak?

---

.
aku cakap ni, sebab kau takkan boleh nak ubah orang lain. takkan. Apa yang kau boleh ubah hanya diri kau. Cara kau pikir, cara kau bertindak, cara kau hadap. Doa, minta pada Allah. Ubah, ubah cara awak pandang ibu awak. Keep showing her your love. Allah dengar doa seoarang anak untuk ibu bapa dia. Aku harap kau sempat "sedar" dan buat apa yg sepatutnya before it's too late. Dear, sorry kasar. i hope the best for you. may Allah ease you life and heal you🤍.

View more